7- Zijn je ziel en jij maatjes?

7- Zijn je ziel en jij maatjes?

Zijn je ziel en jij maatjes? Geef je leven een 9 met 10 opstellingen. Dit is de systemische wasstraat. Van eenzaam, pijn of stress naar intuïtie, relaxed en flow.

Maatjes met ziel. Dacht het niet!

Het moeilijkste is accepteren dat ik een ziel heb.
Dat deze een eigen wil en stem heeft.
In het verleden dacht ik;" dat wat ik wil, dat doe ik! "
Tegenwoordig weet ik dat dit een beetje veel anders zit.

Ziel maakt dat mijn lichaam leeft.
Dat ik ervaringen op mijn innerlijke harde schijf op sla.
Ziel zorgt er daarnaast voor dat ik dingen kan oppikken.
Dat intuïtie tot mij kan spreken.

Ik heb verschillende 'oppik' kanalen.
Het is niet alleen dat er een stemmetje tegen me spreekt.
Soms voel ik dit moet ik nu doen.
Mijn handen branden dan zo.
De kanalen die er zijn:
helder weten, ruiken, proeven, horen, zien, voelen, denken, spreken.

Ziel wil mij altijd via deze kanalen helpen.
Ze zal het nooit van de daken schreeuwen.
Het is een zacht briesje.
Een klein duwtje in de rug.
Of dat rukje aan mijn stuur.
"Pffftt... Dat liep goed af."

Hoe meer ik de kleine signalen negeer.
Hoe minder het loopt in mijn leven.
Heb ik het gevoel dat ik steeds mijn tenen stoot tegen de triptrapstoel.
Struikel over het wasgoed op de trap.

Ziende blind op het land van mijn pad

Het mag, dwars zijn is een vrije keus.
Handig is wat anders.
Door mijn opstelling kwam ik terug bij mijzelf.
Ik kon alles weer voelen en aanvoelen.
Hierdoor liep mijn spaarrekening niet leeg.

Mijn overleving was vechten.
Zorgen dat ik eerst ben.
Eén van de vier F's.
Flight, Fight, Fawn en Freeze.

Mijn ziel daarmee overrulen heb ik geprobeerd.
Dat resulteerde voor mij in standje boos.
Ik had een pantser om mij heen gebouwd.
Niks mocht mij meer raken.
Aan mijn water voelde ik of iemand wilde meppen.
De eerste klap is een daalder waard.
Dus ik was eerst.

Scherven aankijken 

Langzaam pakte ik scherf voor scherf van de grond.
Ruimde mijn eigen pad op.
De scherven werden verlijmd met mijn leven.
Ze kregen hun plek.
mijn coping verdween.
Ik hoefde niet meer te vechten.
Sommige scherven hield ik een tijdje vast.
Bekeek ze van alle kanten.
Ik heb vele tranen gehuild.
Heb met gebalde vuisten tegenover mijn spiegelbeeld gestaan.
"Ik kan het toch gewoon nog steeds zelf?"

Helemaal comfy met ziel

Het antwoord daarop is ja.
Het is compleet vanuit alles.
Zowel buitenkant als binnenkant is heel en gezond.

Mijn scherven verdwijnen naar de mijn achtergrond.
Ze krijgen de plek en tijd waar ze horen.
Vergeten kan ik ze niet.
Ze zijn mij tot steun.
Mijn zielsgaten werden gedicht.
Helemaal comfi met ziel is voor mij een lastige.
Ik wil nog steeds van alles.
Ramdram doe ik nog steeds.
Als het dan echt niet werkt dan geef ik mij over.
Dat is knetterhard werken met een maximaal resultaat.

Knetterhard werken.

Wil jij ook weten wie er bij jou knetterhard werkt?
Wil jij weten hoe jouw scherven jouw geluk kunnen dienen?
Wil je de mouwen opstropen en aan de gang?
Schrijf je dan in voor een gratis kennismaking.

Rij je auto in het gratis parkeervak.
Schenken we daarna snel een bakkie in.

Wees welkom,
Rijna en Bodo