Op vakantie in mezelf
Dat leuke, lieve, schattige egootje van me heeft moeten leren naar mijn ziel en intuïtie te luisteren. Nu ben ik op vakantie in mezelf.
Mijn ziel maakt dan een blij sprongetje
In april zat ik op websites te klikken voor zonnige vakantiehuisjes, idyllisch gelegen in het groen en bij voorkeur aan een kronkelend watertje voor een plonsje. Mijn ziel maakt dan een blij sprongetje.
Mijn oog viel op de Champagnestreek; da's meerdere vliegen in één klap. Er is geschiedenis en veel te zien, er is beaucoup de culture te snuiven, mensen zijn beleefd, we kunnen champagnegrotten in lopen met een glaasje bubbels in onze handen en het barst er van culinaire feest vierende restaurants.
Dat leuke, lieve, schattige egootje van me
Welke site ik ook aanklikte, op de één of andere manier zag ik telkens regenbuien. Nu ben ik heel visueel ingesteld, dus ploppen er snel allerlei beelden in me omhoog waar ik dan weer een bepaald gevoel bij krijg. Als opsteller is dat reuze handig, maar soms onhandig bij het boeken van een vakantie.
Nou heb ik een groot ego. Gelukkig hebben mijn ouders me bij mijn geboorte niet "Bescheidenheid" genoemd, maar Bodo, da's lekker stoer. Enfin, dat leuke, lieve, schattige egootje van me prikte een heel mooi huiselijk, gezellig vakantiehuisje. Op de één of andere manier kregen we telkens gedoe met data en daarna met de betaling. Digitale systemen die niet lekker op elkaar aansluiten of zo.
Om naar mijn ziel en intuïtie te luisteren
Ik besloot om naar mijn ziel en intuïtie te luisteren en boekte geen vakantie. Als ik nu tussen de druppels door naar buiten kijk, spring ik een gat in de lucht. Ik zie allemaal gezinnen in. een boot voorbij klotsen, treurig naar buiten glurend door vol geregende raampjes.
Dus gaan we thuis klussen. Zie je het al voor je? Twee gays met 4 linker handen? Right! Twee kamers schilderen en een IKEA boekenkast in elkaar schroeven lukt wel. Om het schuurtje te isoleren gaan we samen onder de dekens gezellig allerlei DHZ-filmpjes op YouTube opzoeken voordat we onze handen uit de mouwen steken, komt goed!
Op vakantie in mijn ziel
Het is nu begin augustus en terwijl ik even een blogje tik kijk ik naar de Canal Pride in Amsterdam en ben op vakantie in mezelf. Wat zeg je? Nee, met een glimmend broekje op zo'n gayboot meevaren is niet mijn ding. Mijn vakantie vier ik graag op een andere manier.
Nu ben ik gelukkig en woon samen met een droom van een vent. Zijn ziel staat altijd open voor me, waardoor ik 24/7 toegang heb tot zijn gevoelens die hij zelf draagt, terwijl ik mijn eigen gevoelens draag en naar hem toe open stel, wat trouwens gewoon vanzelf gaat.
Goudverf door mijn ziel
Dat was als kind anders. Achteraf besef ik, dat ik stevig getraumatiseerde ouders had en hun zielen zaten flink op slot. Die afstand tot mijn naasten, daar heb ik veel pijn van gehad. Uiteraard knoopte ik relaties en vriendschappen aan met mensen wiens ziel ook fijn op slot zit.
Inmiddels heb ik alle pijn, verdriet en trauma ingeademd en omarmd. Dat werkt als goudverf, waarmee je een stuk gevallen erfstuk weer aan elkaar lijmt. Ziet er daarna nog mooier uit dan daarvoor. er stroomt nu goudverf door mijn ziel: warmte en liefde die omarmen. Zo vier ik elke dag een beetje vakantie.
Heeft jouw ziel een likje goudverf nodig?
Heb jij ouders die er wel op tijd een bammetje en een glas melk in mikten, maar verder uitblonken in innerlijke afwezigheid? Zitten er daardoor wat krassen, deukjes en scheurtjes in je ziel? Neem je op de rotonde van het leven nog wel eens de verkeerde afslag?
Ontmoet je te veel mensen die de verbinding met hun ziel missen? Komt er dan op jouw ziel eerst een krasje en dan een scheurtje bij? Dan heeft jouw ziel een likje goudverf nodig. We delen het uit op de
👉 Gratis Masterclass met Opstellingen, Kintsugi en Opstellingspoppetjes. 👈
We ontmoeten je graag,
Rijna en Bodo
