Ben je van God los?
Ben je van God los?

Ben je van God los?

Hoe sta jij op je pad? Half van het πŸ›£ padje afgemikt? Of right on track? Ben je van πŸ˜‡ God los? Of verbonden πŸ”Œ met dat wat er meer is?


Crashcursus abseilen rechtsreeks de afgrond in

I didn’t know wat hit me. Ik voelde het in mijn ziel knappen. Met 5 snaren speelt een gitaar heus nog wel een deuntje. Toch hoor je tussen de muziek telkens die snaar die eerst straktrekt en daarna knapt. Krult ie lekker van omhoog. Het was een crashcursus abseilen rechtstreeks de afgrond in.

Mijn energie lekt toch al weg als ik Excel open, maar nu hang ik boven de laptop half apathisch wezenloos voor me uit te staren. Is het zomaar twee uur verder.

Bungee jumpend de burned-out in

Ik wist, dat ik steken liet vallen. Kreeg nog niet eens de helft van mijn to-do lijstje gedaan. Ik raakte het overzicht kwijt. Rekeningen stapelden zich op. Een boodschappenlijstje maken? Ik kreeg het niet voor elkaar.

In films zie je wel eens, dat iemand onvrijwillig een injectie krijgt toegediend. Als het begint te werken, kun je je niet meer bewegen. Wel hoor, ruik en zie je alles gewoon. Ik was gevangen in mezelf.

Hoe de gitaarsnaar knapte

Een klant van me vertelde dat haar moeder overleed toen ze nog maar 17 jaar was. Ze vertelde ook, dat ze toen in een zielsmatige shock raakte. Haar vader was een rokkenjager en zat meer in de kroeg dan bij zijn kids.

Zo helder had ik het nog niet bekeken. Mijn vader overleed toen ik 16 jaar was en mijn moeder besteedde meer tijd aan meneer Sandeman van de sherry dan aan haar kinderen.

Het begint bij besef vanuit de ziel

Nu snapte ik het ineens vanuit mijn ziel. Weten is niet voldoende. Het besef moet door je hele systeem reizen. Ik had gewoon te weinig basis meegekregen en moest het vanaf mijn 16e jaar allemaal alleen uitzoeken. Nogal wiedes dat leven dan overleven wordt.

Even plotseling voelde ik instinctief aan wat te doen. Er sprongen allemaal luikjes open van vroeger. De ene na de andere. Veel niet leuke luikjes. Ik hoefde ze alleen maar aan te kijken. Niet als rationeel vluggertje. Vanuit mijn diepste zijn. Ik alle rust.

Van hard naar hart

De burned-out kwam eerlijk gezegd als geroepen, al is dat achteraf meestal het geval. Ik had aardig wat muurtjes rond hart en ziel gemetseld. Was er lekker hard van geworden. Een paar weken geleden sprak ik een opdrachtgever. β€œBodo the brick noemde ik je toen”.

Eindelijk was ik sterk genoeg om het verlies van toen echt vanuit mijn ziel aan te kijken. Te rouwen. Het verdriet toe te laten, de machteloosheid, de eenzaamheid en het overleven. Ik kreeg er mijn warme kloppende hart voor terug.

Een systemische knuffel?Β 

Dit artikel is onze systemische knuffel voor jou. We willen allemaal wel eens een knuffel toch? Wil je elke zondagmorgen een systemische knuffel van ons, klik op Ja doe mij een knuffel!

Wil jij van hard naar hart?

Kom dan naar onze masterclass!

Gaan we samen een trauma liefdevol in de systemische Biotex dompelen, zodat het trauma losweekt en oplost. We bieden je trouwens nog veel meer Xtreem krachtige tools om je leven en werk met opstellingen flink te boosten.

Je ziel is trouwens een echte powerhouse. Geeft je ziel jou power?

Begin nu en maak jezelf gelukkig. Het 1e ticket is 147,-. Maak meteen nog iemand gelukkig: het 2e ticket is € 47,-. Wie heeft die goed bedoelde schop onder zijn achterste nodig? Wie maak je super blij?

Klik opΒ Stap 1: Masterclass in 1 Dag van Shit naar mest voor blijvende Groei en Bloei.

We zien je graag,
Rijna en Bodo

Over de schrijver
Eerst reisleider in Egypte, daarna in loopbaanland en nu in zielenland. Succesgarantie 95%.
Reactie plaatsen