Casus Familieopstelling: De Kanker van Bart

Bart belt me. “He Bodo, die training met familieopstellingen, kan ik die nog een keer doen?”

“Je riep de vorige keer in training met familieopstellingen iets over kanker”.

“Wat je niet wist, is dat ik de week ervoor naar de huisarts ben geweest”.

“Lymfeklierkanker”. “Ik ben positief getest, dus da's niet zo mooi”.

Knal.

Kippenvel.

Tranen van ontroering.

Bart vertelt me, dat het hem de vorige keer niet lukte om van hoofd naar hart te gaan.

Daar was hij hardnekkig in.

Dat deed hij heel goed.

Dat dan wel weer.

Ik herinner me zijn familieopstelling nog goed.

Hij blokkeerde alles met gevoel.

Is het een opzettelijk of een onbewust patroon?

Doet er niet toe.

Het gevoel wilde maar niet door de muur van Bart heen komen.

Boos was ie.

Ik kon niet op tegen zijn boosheid.

Inmiddels geef ik 10 jaar trainingen met familieopstellingen en heb geleerd mijn intuïtie te vertrouwen.

Op le moment suprême zei ik: “Nou ja Bart, het maakt niet uit met die boosheid van je, houd die vooral lekker vast.

Als je vasthoudt aan boosheid, dan loop je wellicht meer risico op kanker.

Maar niet dat dat jou en je muur wat uitmaakt toch?”

Op zo’n moment hebben de cursisten kromme tenen.

Ikzelf ook.

Het doet me zeer om zo confronterend tegen iemand te zijn.

Cursisten vragen zich soms af wat mij in Gods naam bezielt om zoiets te roepen.

Pfff ja, wat bezielt me?

Bart was ook flabbergasted.

Uit het lood geslagen.

“Je riep de vorige keer in training met familieopstellingen iets over kanker”.

Dat is dus het onderwerp wat ik in een volgende opstelling wil aankijken.

We zijn nu een half jaar later.

 

Casus Familieopstelling: de kanker

Bart belt me nu.

Hij vond me toen lomp.

Hoe dat ik het in mijn hoofd haalde om zoiets over kanker te roepen.

Het ergste was nog dat het klopte.

De kanker klopte aan de deur.

Inmiddels is hij genezen.

Schoon.

Opgelucht.

Uhhh deels.

Blijvend schoon?

Of is het een tijdbom?

Cursisten weten, dat ze in een training bij mij door de wasstraat gaan.

Dat het serious business is.

Vooral tijdens een meerdaagse training met familieopstellingen.

Die is confronterend.

Hupsakee.

Een enkeltje met de TGV naar je ziel.

We hebben het erover. “Ja Bart” zeg ik “je weet hoe de training in elkaar steekt, dus gewoon even nog een keer zo’n traininkje doen, dat gaat niet”.

Ik geef hem even tijd en ruimte en hoor hem ademhalen.

Casus Familieopstelling: De Kanker van Bart

“Mijn voorstel zou zijn om de kanker op te stellen”.

Barts adem stokt.

“Kan dat dan” vraagt hij?

Jazeker, dat kan.

De kanker is een noodklok.

Het herbergt een boodschap.

We kunnen in de training met een opstelling proberen te onderzoeken waar de kanker voor staat.

“Wel moet ik je eerst even waarschuwen Bart”.

 

De Kanker van Bart

Het kan zijn, dat de persoon die in de training de kanker representeert ziet dat bij jou het kwartje valt en dat deze persoon dan naar een uithoek in de trainingszaal loopt.

In dat geval zal de kanker je voorlopig niet lastigvallen.

Maar het kan ook zijn, dat deze persoon naar je toeloopt en niet van je zijde wijkt.

Wat je ook probeert.

In dat geval heb je niet veel tijd meer.

En hoe het ook loopt, zorgvuldige medische begeleiding is super belangrijk.

Meten is weten.

Ik vraag Bart om minimaal een week de tijd te nemen om erover na te denken.

Na 2 weken belt Bart.

Hij wil de training nogmaals volgen.

Het is een 3-daagse training met familieopstellingen.

“In het ergste geval heb ik niet veel tijd meer” zegt hij.

“Maar dan heb ik tijd in vrede en kan ik de juiste stappen nemen”.

“In het beste geval kan ik ruimschoots vooruit”.

“Dan is het fijn om dat te zien”.

Beste lezer: er zijn van die momenten, dat ik kan huilen van ontroering.

Van geluk.

Dat ik iemand bij deze gevoelige en veelomvattende stappen mag begeleiden.

Het voelt haast gênant om geld te vragen voor zo’n training.

Zeker als het letterlijk gaat om leven en dood.

 

De Familieopstelling

Bart komt in training.

Hij stelt zijn ouders op, zichzelf en de kanker.

Wat er dan in de trainingsruimte gebeurt, kan ik amper onder woorden brengen.

Wat de cursisten ervaren idem dito.

Wat ik ervaar is de belangrijkheid van het onderwerp.

Bovenal voel ik me zielsgelukkig.

Dat ik Bart mag helpen.

De cursisten die de ouders van Bart representeren, staan op grote afstand van elkaar.

Ze kijken niet naar elkaar.

Er is what so ever geen interesse in elkaar.

Niets.

Echt he-le-maal niets.

Pijnlijk.

"Ja ze hebben het een keer met elkaar gedaan" vertelt Bart.

"Ze ontmoetten elkaar op de jaarlijkse kermis.

Er was wat geflikflooi.

Beng.

Zwanger.

Dus trouwen.

Zo ging dat in die tijd.

Met de ouders die ze hadden.

En er is de kerk.

Weinig keuze dus."

Eén van de cursisten is bereid om Bart te representeren.

Deze persoon gaat tussen de ouders in staan.

Het duurt even.

Eerst verstijft de representant.

Daarna ontspant hij.

Ik vraag hem wat er gebeurt?

Hij legt uit, dat het tussen de ouders koud is.

Steenkoud.

Het is niet om aan te zien.

Niet om uit te houden.

Hij probeert enige warmte toe te voegen.

Ik vraag hem of hij toe is aan de volgende stap. “Ja” zegt hij”.

 

Casus familieopstelling: de kanker zelf

Ik vraag hem, of hij iemand wil vragen zijn kanker te representeren en op te stellen.

Het wordt adembenemend stil in de zaal.

Hij vraagt één van de cursisten: "Wil jij mijn kanker representeren?"

De cursist stemt toe.

Ik houd van checken en van doublechecken en vraag of deze cursist zelf ene historie met kanker heeft.

Of wellicht de ouders van deze representant.

Dat blijkt niet het geval.

Bart stelt de representant zo'n twee meter tegenover hem op.

Ze blijven minutenlang staan en kijken elkaar strak aan.

Er gaat een intense dialoog over en weer.

Ineens begint Bart een beetje te wiebelen en doet een klein stapje naar achteren.

De representant van de kanker doet ook een klein stapje naar achteren.

Er valt een kwartje bij Bart.

Hij doet nog een stapje naar achteren.

De representant van de kanker ook.

Bart stapt naar voren.

De representant ook.

 

Toelichting bij deze casus familieopstelling: de kanker van Bart

Tijdens deze casus familieopstelling geef ik Bart kort enige toelichting.

Soms klikt het in mindere mate tussen de ouders.

Een enkele keertje is er zelfs een regelrechte anti-klik.

Maar dat is een zaak tussen hen.

Elk moment kunnen ze kiezen om de relatie voort te zetten of te beëindigen.

Al doen ze elkaar verbaal of zelfs fysiek geweld aan, dan is zelfs dat een zaak tussen hen.

Bart heeft zijn warmte nodig voor zichzelf.

Er valt weer een kwartje bij Bart.

Ik vraag hem om in deze casus familieopstelling tegenover zijn moeder te gaan staan.

Er is oogcontact.

Ik vraag hem om te zeggen: “lieve moeder, als er geen warmte is in jullie relatie, dan is er koudheid.

Ik ga stoppen jullie kilte te veranderen in warmte.

Ik wil niet meer de brug tussen jullie zijn.

Ik laat jullie relatie vanaf nu waar het hoort: tussen jullie”.

Moeder knikt instemmend.

Ik nodig Bart uit hetzelfde tegen vader te zeggen.

Ook vader knikt instemmend.

 

Rust in deze casus familieopstelling

Langzaam ontstaat er rust in deze casus familieopstelling.

Bart en de cursist die de kanker representeert, beginnen elkaars blik te zoeken.

Na enige tijd kijken ze elkaar echt aan.

De representant van de kanker ziet, dat Bart het snapt.

Bart is nu geen brug meer tussen vader en moeder.

Bart doet weer een stapje achteruit.

De representant van de kanker doet ook een stapje achteruit.

In langzame stapjes gaan zowel Bart als de representant achteruit.

Checkend of Bart niet toch nog tussen de ouders in gaat staan.

Dit proces gaat in kleine stapjes door, totdat de representant van de kanker in een hoek van de traningszaal staat.

Er is nu ontspanning.

Er is weer warmte in de zaal.

Tenslotte draait Bart een kwart slag.

Zijn blik is nu niet meer gefixeerd op zijn ouders.

Hij kijkt bevrijd in de toekomst.

We beëindigen de familieopstelling.

Je reactie is welkom.

Graag.

 

P.s.1: Bart heeft toetemming gegeven om te schrijven over deze casus familieopstelling: De Kanker

 

P.s.2: Als je een concrete familieopstelling wilt meemaken, is er de masterclass 'Een date met je Ziel'.

Dat is een super geschikte manier om een opstelling mee te maken.

Kun je meteen aan den lijve het effect van een concrete familieopstelling ervaren, van een loopbaanopstelling, ZZP-opstelling of van een organisatieopstelling.

En wie weet, kun je een vraagstuk inbrengen dat we gaan opstellen.

Dan ga je meteen van belemmering naar opening.

Je kunt ook gewoon komen kijken.

Klik op Een Date met je Ziel’. 

We zien je ok?

 

P.s.2: Familieopstellingen in Nieuwegein (Utrecht) en Heerenveen (Friesland)

Woon jij in Utrecht of in Friesland? Dan ben je hier precies aan het juiste adres voor een concrete familieopstelling.

Iedereen heeft levensenergie, da’s de bezielende energie in je ziel.

Bij velen van ons komen er gedurende ons leven dammetjes in de rivier, waardoor er steeds minder energie door ons heenstroomt.

Wij helpen je die dammetjes eruit te halen, zodat het leven weer volop door je heen kan stromen en je meer vrijheid ervaart om te realiseren wat je wilt.

Heb je interesse in een concrete familieopstelling in Nieuwegein of Heerenveen?

De koffie en thee zijn warm en parkeren is gratis.

Klik op Afspraak maken.