Het Gedichtje van Silke: Eventjes een Loopbaantraining volgen
Niet geschikt voor lafbekken
Stel je loopbaan maar op
Knallende pijn in mijn kop
Wat heeft het voor zin
Ik ben te min
Zeiken over vader en moeder
Ik voel me een loeder
Het graven gaat door
Was ik maar smoor
De lucht is zwaar
Was het antwoord maar daar
Ik wil naar het heden
Geen tijd voor het verleden
Ben je dood of ben je in leven?
Mijn hart begint te beven
Emoties te veel
Mijn ziel kijkt scheel
Is dit wat ik moet weerstaan?
Voor een doodgewone baan
Woorden meppen mijn opstand verrot
Mijn ego is echt kapot
En toen was er ruimte voor het kind.
Vol liefde en passie, door ieder bemind
Huppelend over het levenspad
Het is jammer dat ik haar zo lang vergat
Uitgescholden, wakker gemept
In bloei, niet langer verlept
Een waarschuwing voor eenieder die overweegt de training te gaan volgen:
Er is bij Bodo geen permissie
Voor het ontwijken van je levensmissie.
Groetjes van Silke.
