Lekker krommuniceren
Een klik met mijn leidinggevende is wat ik zocht.
Het sollicitatiegesprek liep als een blij kind in de ijscosalon.
Terwijl ik de trap afliep, loerde ik naar links.
Daar zag ik een droevig hoopje ellende op een stoel.
Ik voelde aan mijn water, dat deze sollicitant amper het bakje koffie zou overleven.
Hoera!
En ik werd aangenomen.
En het klikte met mijn leidinggevende.
En fijne collega’s.
En een fijn salaris.
En dicht bij thuis.
Wat wil je nog meer?
Op mijn eerste werkdag had mijn baas -je weet wel, die leuke- een mededeling.
Dattie een andere baan had gevonden.
Nou da’s dan mooi dan.
Fijn voor je.
Van harte gefelicistaartdinges en zo.
Voor het einde van mijn proeftijd moest er even met me gebabbeld worden.
Er werd een managementbobo van een andere vestiging ingevlogen.
Had een opmerking hier en een opmerking daar.
Ik kwam er niet eens tussen.
Jaaahhh jij zus en jij zo.
Da's lekker krommuniceren dan!
Houston we have a problem.
Johan is zo’n rode mekkermeeuwende manager.
Als iedereen het gewoon op zijn manier aanpakt, is dat beter voor iedereen.
Als ik er tegenin ga heb ik een probleem en als ik zwijg ook.
Nix te verliezen.
Na 3 kwartier vroeg ik hem hoe hij het gesprek vond lopen?
“Mwoah ik krijg de vinger er niet op” zei hij.
“Ergens loopt het niet”.
“Ja man” antwoordde ik.
“Dit is ons eerste live gesprek.
Al jouw informatie is uit 2e hand.
Je stelt me geen open vragen.
Ik voel me niet gehoord, niet gezien en niet erkend.
Wil je me dit nooit meer flikken” vroeg ik?
Jahhaaa wie es er hier nou eigenlijk de baas haha dacht ik?
Ik nam aan dat ik meteen de laan uitvloog.
Het tegendeel bleek waar.
Zo’n rode heeft gewoon een ram voor zijn harses nodig, anders heeft hij geen respect voor je.
Dondert ie de volgende keer weer over je heen.
Kwestie van wel genaaid en niet gekust.
De rode efficiënte gaat voor resultaat.
Jammer dat soms ziel en bezieling door de voegen zakken.
Ze snappen heus wel dat ze een ziel hebben.
“Maar het liefste hebben ze een shortcut”!
De volgende leidinggevende pakte het heel anders aan.
De relaxedheid zelve.
Elke ochtend met zijn tienen samen een bakje doen en bijkletsen.
We wisten op het werk alles van elkaar.
Het team draaide als een zonnetje aan de Costa del Sol.
Voor de afwisseling een groene voeler als leidinggevende.
We werden weer een echt team.
Samen uit, samen thuis.
Na een jaar was ook hij weg.
Er volgde een manager met rood in het kwadraat.
Als gevoelsmens trok ik dat niet.
Te veel rood is voor mij burn-out bevorderend.
Mijn ziel heeft het nodig om gehoord, gezien en erkend te worden.
Had ik dat maar eerder geweten.
Dan had me veel ellende bespaard.
Heb jij dat ook wel eens?
Lekker krommuniceren?
Dat je met je communicatie, met je intuïtie en met ziel & bezieling als 2 continenten langs elkaar heen drijft?
Da's meer aanstellen dan opstellen.
Kun je best wat aan doen.
Word je eerder gehoord, gezien en erkend.
Klik op Zo word je eerder gehoord, gezien en erkend.
Veel leesplezier gewenst,
Bodo
