Hartverscheurende tafelopstelling

04/12/2024

2 min

Thuis opstellen met vilten opstellingspoppetjes?

Thuis opstellen met vilten opstellingspoppetjes? Lees erover in deze hartverscheurende tafelopstelling. Nu krijgen de opstellingspoppetjes ruimte!

Hartverscheurende tafelopstelling

Haar lichaam verstijft.
Alle spieren schieten in de kramp.
Haar longen happen als een vis op het droge.
Het snijdt hartverscheurend diep in haar ziel.
De ontploffing laat een ravage achter.

Ze kijkt naar de tafelopstelling.
“Er staat niet zoveel.
Ze mompelt: "Ik ben compleet van mijn sokken.”
Voorzichtig haalt ze adem.
Wat een hartverscheurende tafelopstelling.

Vraagtekens schieten heen en weer

“Wow, je hebt gelijk.
Wat doet het toch met mij?
Schreeuwende mensen!
Een kleine stemverheffing werkt al verstijvend.”

Ze ratelt als een Chinese duizendklapper.
Met grote ogen kijkt ze mij aan.
De vraagtekens schieten heen en weer tussen ons.

We stellen thuis op met vilten opstellingspoppetjes

“Kun je stil zijn?
Laten gebeuren dat je verstijft.
Je bent hier veilig.
We kijken van een afstandje.
Misschien is `t goed om dit ook met het vilten opstellingspoppetje te doen.”

“Zóóóóó, dat geeft lucht!”
Door letterlijk ruimte tussen jou en je thema te maken krijg je ruimte.
Is dit de veilige afstand om het aan te kijken?”
“Ja, ik durf te kijken.”
“Mooi, we gaan in stilte kijken wat er gebeurt?
Pas als je een impuls voelt: schuif dan het poppetje.

Voorzichtig raakt ze het vilten poppetje aan

Er valt een ijzige, gespannen stilte.
Met veel zuchten lukt het haar te zwijgen.
Vele malen wil ze beginnen te praten.
Veert omhoog.
Zakt ze terug in de stoel.
Alle emoties komen voorbij vliegen.
Zelfs ik schrik als ze op de tafel slaat.
Er is veel weerstand.
Haar systeem vliegt van bevriezen naar vechten.

Er is even geen tijd die tikt.
Voorzichtig raakt ze het vilten poppetje aan.
“Het komt goed;” zegt ze.
Een paar millimetertjes verschuift het poppetje naar het thema.
De dikke dichte lucht krijgt ruimte om uit te dijen.
Er komt ontspanning.
Stapje voor stapje schuift ze haar poppetje naar voren.
Steeds meer bij het rondje.

Systemisch openvouwen

“Het poppetje moet er voorbij.”
‘Lukt niet, hé?”
“Nee, lukt niet.”
“Weet je welk woord erbij dit rondje past?”
“Geen idee.”
“Wie wil dat er langs t thema wordt gegaan?
“Ehm… Mijn ramdram!
Ik merk dat ik het nog niet kan.”

“Wat nou als dit het is voor vandaag?
Het poppetje staat terug op z'n beginpositie.
Misschien is deze voorzichtige ontspanning voor nu genoeg.”
“Het klopt wat je zegt maar ik wil meer, anders faal ik.”
Rood aanlopend trapt ze in haar oude valkuil.

“Ik ruim op!
Voor vandaag was dit het.
Ik zal aan de roos denken als ik overdwars schiet.
Het mag langzaam systemisch openvouwen.
En ja, ik zet het thuis nog een keer neer.”