Fastfood voor de ziel
Daar issie.
Midden in het hemelse heen en weertje dat we aan het lopen zijn.
We hebben een bellerrrrrr aan de lijn.
Haar pake (Fries voor grootvader) meldt zich.
Hij overleed toen ze 12 was.
Ik zie hem naast haar staan.
Maar dat durf ik niet te zeggen, omdat ik mezelf dan een Jomanda vind.
Gelukkig heb ik geen blauwe jurk aan; dat scheelt.
En mijn trainingszaal is niet groot genoeg voor vak C.
Ingestraald water heb ik ook al niet.
Ik zie en weet nou eenmaal dingen.
Is altijd al zo geweest.
Ben er een keertje op Facebook mee uit de kast gekomen.
Meer dan 120 reacties heb ik gehad.
Zo van weten we allang, no news, is fijn dat jij het gewoon lekker praktisch houdt.
Nienke schiet vol.
Ik zie dat hij zijn arm even om haar heen slaat.
“Ik mis hem zo” snikt ze.
Hij vraagt me iets aan zijn kleindochter door te geven.
Dat het anno 2021 makkelijker is om innerlijk helder te zijn.
Dat je gewoon dingen ziet of weet.
Er zijn trouwens meerdere manieren van helderheid: helderziend, helderwetend, helderhorend, heldervoelend, helderdromend, helderruikend en helderproevend.
Als ik er eentje vergeet, stuur je me dan even een berichtje?
Nienke’s pake had dat en nu is hij er voor Nienke als ze dat nodig heeft.
Ze gaat er nog harder van huilen.
Het zijn tranen van waarheid.
“Hoe kan dat” vraagt ze, “is het zijn hand die ik mijn rug voel?”
Ik bevestig haar waarneming.
Ze is toe aan haar volgende stappen.
Haar ziel vraagt haar te stoppen met fastfood voor de ziel
Af en toe een kroketje is wel lekker hoor.
Doe ik zelf ook wel.
En heel soms zelfs een Frikandel XL speciaal, erruuuggg hè?
Ik bedoel niet de echte kroketten, maar fastfood voor de ziel.
De kant-en klaar oplossingen in het leven.
Punt is dat Nienkes ziel haar nu vraagt om te doen waar ze voor gemaakt is.
Dus geen pling-maaltijden uit de magnetron meer, want Nienke mag zelf leren koken.
Wordt hoog tijd, want ze heeft net een burn-out achter de rug.
Haar ziel verveelt zich al een hele tijd dood.
En is behoorlijk ondervoed.
Gek eigenlijk dat mensen zich laten betalen om zich op het werk dood te vervelen.
En dat werkgevers daar aan meebetalen.
Maar dat geheel terzijde.
Nienke is wel klaar met zielsmatig neuspeuteren.
Ze kan wel kotsen van fastfood voor de ziel.
Met een opstelling je levensopdracht ontdekken in Utrecht?
In stapjes gaat ze ontdekken wat haar levensopdracht is.
Da’s haar missie, doel en functie.
Een soepkom heeft een hele duidelijke functie.
Een auto ook.
Zelfs een baksteen heeft en functie en een doel.
Zal toch niet waar zijn toch, dat zelfs een baksteen een doel heeft en jij niet toch?
Als je je levensopdracht weet, ontstaat er een bijzonder proces.
Dan heb je een stip aan de horizon.
Ga je minder zwabberen op je levenspad.
Word je koersvast van.
Voel je heeeuuulll helderrr wat er vooral niet bij je past.
Is fun om dat te vermijden en af te stoten.
Ga je aantrekken wat wel bij je past.
Weet je wat het gekke is?
De mooie dingen komen dan vanzelf op je pad.
Net als bij Abel.
Wil jij ook stoppen met fastfood voor je ziel?
Dan heb ik wat moois voor je.
Een dagje soulfood.
LIVE!
In één ruimte met meerdere mensen die afkicken van fastfood voor je ziel.
Klik op Ja-doe-mij-een-flinke-portie-soulfood!
Zie ik je in Nieuwegein bij Utrecht ok?
Cheers,
Bodo
P.s. Nienke kan m/v zijn, heeft toestemming gegeven voor dit artikel en de naam Nienke gekozen.
