Ik ben gek op taart en op jongens.
Ik ben gek op taart en op jongens. 
28 september 2019 

Ik ben gek op taart en op jongens.

Burn-out.

Zag eruit als een opgewarmd lijk.

Drie weken geleden kwam ze hier ook.

Meer dood dan levend.

Die opstelling ging over moeders.

Moeder had haar gevoel op slot gezet.

Daarmee gaf ze meer kluis dan warmte door.

Kun je lezen in het artikel sorry ik heb wat doms gedaan.

Het werd een uitgebreide familieopstelling.

Zo te zien heeft het haar geholpen.

Sindsdien rolt haar leven een stuk lekkerder.

En ze geeft wat voorbeelden.

Vandaag gaan we systemisch naar haar vader kijken.

Ik vraag haar een stoel voor hem op te stellen.

Ze zet een stoel neer in de trainingsruimte.

Met de rug zijdelings naar ons toe.

We nemen even de tijd.

Niets zeg ik.

Watte vraagt Linda?

Oh toch iets zeg ik.

Alsof er rechts naast je vader een groot glazen raam is.

Oooohhhh … Linda zucht.

Altijd zat hij bij het raam.

Hij heeft een hersenbloeding gehad en kon niet zoveel meer.

We woonden aan het begin van een hofje en mijn vader hield precies bij wie wanneer, waarom hoe laat naar toe ging.

De vorige keer was je meer dood dan levend zeg ik.

Gelukkig ben je weder opgestaan.

We schieten even in de lach.

Maar in je vader zit ook niet al te veel leven in de brouwerij.

Ik heb hem niet anders gekend zegt ze.

Ook al was hij in leven, eigenlijk heb ik hem altijd gemist.

Soms dekte moeder `s-avonds de ontbijttafel.

En als we opstonden lagen vader en moeder nog in bed.

Dan ontbeten we zelf wel en gingen we naar school.

Mag ik wat toelichten vraag ik?

Ja zegt ze.

Moeder schenkt je het leven.

Inclusief de blijheid die daarbij hoort.

Het er mogen zijn.

Inclusief het mogen genieten.

Vader schenkt je levenskracht.

Het sterk in je leven staan.

Wat dus nu even niet lukt zegt Linda.

Yep.

Hoe zat het dan tussen je ouders vraag ik haar?

Want met zo’n vent, daar zou ik in bed niet van opknappen.

De energie kantelt meteen.

Pats.

Pijnlijk.

Nou uuuh …

Linda aarzelt.

Ze begint wat stiller te praten.

Ik moet ineens ergens aan denken zegt ze.

Toen mijn vader overleed, kregen we van zijn familie allemaal fotoboeken.

Moeder wilde deze fotoboeken nooit inzien.

Later ben ik op een rustig moment daarin gaan neuzen.

En ineens …

Plotseling was daar die ene foto.

Mijn vader stond erop met een vriend van hem.

Ze stonden schouder aan schouder.

Met de armen om elkaar heen.

Elkaar aankijkend op een bepaalde manier …

Er staat in de trainingszaal geen schaal.

En er komt ook geen groot muntstuk in die schaal vallen.

En toch horen we een groot kwartje op zijn plek vallen.

We zijn even stil.

Je kunt de spanning tussen haar vader en haar moeder bijna horen knisperen.

Wat een relatie.

Een relatie die bestaat uit onuitgesproken woorden.

Van mijn moeder moest alles er aan de buitenkant perfect uitzien vertelt Linda.

Als het plaatje maar klopt.

Misschien had je vader meer ballen dan jij in de gaten hebt zeg ik tegen Linda.

Alleen hij wilde ze niet met je moeder delen.

Het is de generatie boven ons.

Dat was een andere tijdsgeest.

Hij besloot om het grote geheim mee in zijn graf te nemen.

We hebben respect voor de beslissingen van de ouders.

En zijn nog even stil.

Hoe zit het op je werk vraag ik Linda.

Lijkt dat een beetje op deze situatie?

Nog een keertje stilte.

De ene directeur is een vrouw.

Eigenlijk een bouwvakker in een mantelpak.

De afgelopen personeelsbijeenkomst riep ze dat ze een organisatie wil zijn waar iedereen super graag wil werken.

Yeah right denken wij dan.

Keep on dreaming haha.

Ah dus zo van als het plaatje naar anderen toe maar klopt.

Uhum zegt Linda.

Net als moeders vraag ik?

In stilte herkent ze de overeenkomsten.

We hebben nog een tweede directeur zegt ze.

Über gay issie.

En wat ADHD.

Hij is in staat om het roer zomaar om te gooien.

Ah opper ik, gay zoals je vader?

En weer zijn we stil.

Linda accepteert dat wat voeger eigenlijk onder de oppervlakte voelbaar was.

Mag ik een voorstel doen vraag ik?

Uhum zegt ze.

Je zit nu op de stoel van vader.

Het lijkt wel, of je lekker aan het bijtanken bent. 

Jaaaaah zegt ze.

Nu je aanvoelt hoe het echt was, kun je pas verbinding met hem maken.

Als ze een kat was dan hoorde ik haar spinnen.

Zal ik nog een bakje thee voor je halen?

Nu dat je lekker op die stoel zit bij te tanken kun je wellicht voelen dat je net als je vader aan de binnenkant een helder waarnemingsvermogen hebt.

Je voelt aan je water hoe iets zit.

Oooh zegt Linda.

Een nieuwe energie komt de zaal binnen.

Mijn zoon is trouwens net uit de kast gekomen.

Oooh meid zeg ik al ginnegappend maar eigenlijk heel serieus: ik ben 12 jaar geleden uit de kast gekomen.

Ze kijkt wat verbaasd.

Had ze niet zien aankomen.

Dus je bevindt je nu even in zeer zorgvuldig geselecteerd gezelschap.

Handpicked bij God.

Wij stervelingen noemen dat toeval.

Hij had het eerst met zijn beste vriendinnetje besproken.

Deze generale repetitie ging heel goed.

Daarna wilde hij het graag thuis vertellen.

Op een zondagmorgen lag er een doos in de koelkast.

Met pakpapier en al en een mooie glimmende strik eromheen.

Voor jou mama zegt ie glunderend.

Voor mij?

Jahaaaa maak nou open.

Zat er een taart in.

Met daarop de volgende tekst:

Ik ben gek op taart en op jongens

Ik ben gek op taart en op jongens. 

Humor heeft ie.

En ballen.

Mooi is dat, als zo’n jong gassie gewoon besluit om zijn mooie ik te zijn.

Aan het einde van het gesprek heb ik Linda de vorige nieuwsbrief laten lezen.

Die ging ook over haar casus: sorry ik heb wat doms gedaan.

Vond ze helemaal ok, ze zat grinnikend te lezen.

Ze heeft ook een kort enquêteformulier ingevuld.

Want als ik ze mail, dan weet je zelf wel wat ermee gebeurt …

Ze beoordeelt de 2 gesprekken met een 10.

Ze schrijft: Je bent direct, met humor, veilig, professioneel, intuïtief en je pakt door tot in de essentie.

Ik ben weer in balans gekomen, heb inzichten gekregen, sta weer in verbinding met mijn kracht en sprankeling. 

Wil je minder gemiep in je leven?

Meer diepgang en volheid?

Dan is het handig om de taal van de binnenkant te snappen.

In kleffe woorden de taal van hart en ziel.

Heb jij € 97,- over voor een overheerlijke lunch met zelfgemaakte herfstsalade?

Dan krijg je er een gratis Masterclass bij.

Zeg maar een 1-daagse spoedcursus om de taal van de binnenkant beter te snappen en te praten.

Voor meer info klik op Masterclass Familie- en Loopbaanopstellingen.

See you there!

Bodo

P.s.: Wil je Bezield naar 2020? Alleen in september is er nog € 75,- vroegboekkorting. Alleen vandaag nog.

Over de schrijver
Eerst reisleider in Egypte, daarna in loopbaanland en nu in zielenland. Succesgarantie 95%.
Reactie plaatsen