Gedoofde sterrenlichtjes in huis
Wat is jouw grote angst? Heb jij gedoofde sterrenlichtjes in huis? Wil je schrik van trauma leren ontspannen?
Gehaktballen zoeken
“OOOOh… Wat is dit?”
Kinderkeeltjes zetten het op een huilen.
Kinderstemmen gaan octaven hoger.
Schreeuwend springen ze van hun stoelen.
Er is paniek.
We zitten aan een pikdonkere eettafel.
Nergens brandt er sterretjes-licht in huis.
Nog maar net Amen gezegd.
Druk in de pan aan 't vissen.
De gehaktballen zoeken.
Het is aardedonker
“Doe het zelf;” zei de stroom.
“Gevaar,” vertellen drie kinderlijfjes
Ze buitelen over elkaar heen in vluchtgedrag.
Mijn hersenpan draait overuren.
“De mobiel!?!"
Al snel hangt ie brandend in de tafellamp.
De zaklamp functie zorgt voor opluchting.
Al is 5% weinig batterij.
Op de tast
We starten een kaarsenspeurtocht.
Wie durft, mag papa helpen.
Ehm . . . aansteken.
“Lukt niet hé?”
Verder speuren.
Deuren klepperen.
laden schuiven.
Er moet toch ergens een aansteker zijn.
“JAAAAAAAHHHHH…. Ik heb ‘m.
Ik kan goed zoeken.”
Vol trots komt hij aanlopen met het vuur.
Hij probeert stoer zijn binnenste tij te keren.
Kaars één brand.
De vuuraansteker hapert.
Teleurgesteld zegt ie: “Het is nog niet genoeg licht.”
Langzaam is er licht
“Pak het waxinelichtje maar.
Hou dat maar bij de kaars.”
“Oh, mama! Jij kan goed oplossen!”
Met elke ontstoken kaars, groeit de opluchting.
Langzaam wordt de keuken gevuld met licht.
Voorzichtig komt iedereen tot rust.
“Nu kan papa wel vlees geven.”
Er is voldoende veiligheid.
Er is beweging.
Stukjes gehaktbal gaan richting de mond.
Opnieuw
Een gil.
De telefoon is leeg.
“Straks als de stroom er weer is, even opladen.”
“Ja de stroom doet het niet he, mama.”
“Nee de stroom is even gestopt.”
“En ik en mem weten niet wanneer hij floept.”
1,2,3,4,…
Elke brandende kaars wordt geteld.
We kunnen dooreten.
De nieuwe situatie is veilig genoeg.
Het tij keren
Na het eten gaan we verstoppertje spelen.
Hand in hand zoeken we de rest.
Floep….
"He, mijn ogen vinden dit niet leuk.
Nu kan ik iedereen zien.”
“Wat was het leukste van de dag?”
Ik zit op de rand van haar bed.
Ze denkt zuchtend diep na.
“Het donker, zonder de stroom.
Ik was een goede zoeker “
“Ja meid, je hebt t superdepuper gedaan.”
“Morgen weer stroom weg?”
“Dat weet mem niet.”
“Nee want dat gaat met ‘floep’.
Ik ben niet meer bang voor donkere floep.”
Wat is jouw grote angst?
Hoe giert onveiligheid door jouw lijf? Hoe maak jij het veilig voor jezelf? Wil jij jouw schrikervaring leren begrijpen en kantelen? Wil je schrik van trauma leren ontspannen?
Dat kan tijdens onze bijna gratis masterclass. Je mag je zelf gebroken kommetje lijmen met goudverf. Met de handgemaakte vilten poppetjes ga je kijken hoe jouw ziel kijkt en de patronen inzet. We gaan aan de gang met een heuse 3-D opstelling. Klik op
👉 De bijna gratis Masterclass met Opstellingen, Kintsugi en Opstellingspoppetjes 👈
We ontmoeten je graag,
Bodo en Rijna
