Familieopstellingen en seksueel geweld
Haar Duitse moeder is 86 jaar en de band met haar is zo-zo.
Ligt het aan haar, aan moeder of aan iets anders?
We reizen met een familieopstelling door de tijd en onderzoeken wat er aan de hand is.
Ik vraag Annette om haar ouders op te stellen toen ze net bij elkaar waren.
Ze stelt 2 stoelen op met ruim een meter afstand ertussen in een hoek van net meer dan 90 graden.
We nemen de tijd, zodat de stilte door de stoelen kan gaan spreken.
Ik vraag haar om op moeders stoel plaats te nemen.
"Ik verstijf" zegt ze.
Afwisselend kijkt ze naar de grond en leeg de ruimte in.
Omdat moeder telkens naar de grond kijk vraag ik of er mensen in haar omgeving zijn overleden?
Jazeker.
Moeder woonde als jong meisje in Polen.
Oh dan zijn je ouders Sudeten-Duitsers vraag ik?
Een deel van Polen was Duits grondgebied maar is na de oorlog aan Polen gegeven.
Ik vertel dat mijn Duitse oma met kinderwagen en 2 kleine kids er dagenlang over deed om van Polen naar Duitsland te lopen.
Annette vertelt, dat haar oma ook van Polen naar Duitsland is gelopen en er ook dagen over deed.
De Europese atoombom in WO-II
Wat er daarvoor gebeurd is, is verschrikkelijk.
Annettes moeder is geboren in 1935 en heeft de oorlog bewust meegemaakt.
"Ze heeft soms dagenlang in een donkere kelder opgesloten gezeten.
Soms had ze amper te eten.
Dan hoorde ze ze buiten schieten, roepen, gillen, er waren vliegtuigen die angstwekkend laag vlogen en bombardementen met veel doden.
Soms kwamen er onverwachts lachende soldaten de kelder binnenvallen die voor de lol in het wilde weg schoten.
Er is toen echts iets geknapt in moeder, alleen daar heb ik als kind weinig aan gehad.
Moeder was niet bepaald een warm bad".
Amerika heeft de atoombom op Hiroshima en Nagasaki gegooid.
Er vielen direct 250.000 doden.
Door de straling zijn er daarna nog honderdduizenden doden gevallen.
Wij hadden onze eigen atoombom.
Het was een levende atoombom, eentje met een snorretje.
De schokgolf van deze atoombom reist door de generaties heen.
Ook door jou en door onze hele generatie.
Annette draait haar ogen weg.
Ik vraag haar om op te staan.
Ze mag zich omdraaien.
Daarna vraag ik haar om op de knieën te gaan zitten.
Ze kijkt me ongelovig aan.
Zij is je moeder en jij bent haar dochter.
Je hebt zelf ook kinderen Annette.
Al ben jij 120 en zijn je kinderen 90 jaar en doe je samen de rollator race in het bejaardentehuis, je dochter is en blijft je lieve, kleine meid en je zoon is en blijft je lieve kleine jongen.
Op dezelfde manier ben en blijf jij je moeders lieve kleine meid.
Je moeders emotionele ontwikkeling is wellicht gestopt bij de shock op haar vijfde jaar.
Jouw emotionele ontwikkeling is wel gewoon doorgegaan.
Waarschijnlijk ben je boven haar gaan staan.
Je mag alsjeblieft het volgende tegen je moeder zeggen: "Lieve moeder, jij bent de grotere en ik ben de kleinere. Wat heb jij veel meegemaakt. Jouw rugzak is zo groot en zo zwaar, die zou ik niet eens kunnen dragen."
Annette barst in huilen uit.
"Ooohhh dit is heel erg waar, het klopt precies" snikt ze.
De afstand tussen moeder en mij
Terwijl Annette de opstelling innerlijk in ontvangst neemt, drinken we een bakje koffie.
Ze vertelt dat ze in Spanje woont en even 3 weken in Nederland is.
Of ik nog even tijd heb, want ze is er nu toch?
Er is ook gedoe tussen haar en haar broer.
Ze heeft van alles geprobeerd, maar op de één of andere manier is er dikke lucht.
Ik vraag haar een stoel voor zichzelf op te stellen.
Ze plaatst de stoel rechts van haar moeder met een meter afstand en een hoek van ruim 90 graden.
Haast symmetrisch tegenover vaders stoel.
"Er is altijd afstand tussen moeder en mij geweest" zegt ze.
Daarna vraag ik haar een stoel voor haar jongeren broertje op te stellen.
Die plaatst ze tussen haar moeders en haar stoel in.
Ik geef wat toelichting.
"Jij bent het eerste kind, normaliter staat die stoel het dichtste bij moeder".
Annelies vertelt, dat zij altijd het lievelingetje van papa is geweest en haar broertje het lievelingetje van mama.
Ze gaat eerst op haar stoel zitten, daarna op haar broers stoel, waarbij de aangeeft die spanning weer te voelen.
Ik vraag haar om de stoelen van haar en van haar broertje om te draaien en dus in de juiste volorde neer te zetten.
"Oooohhhh" zegt ze, terwijl ze weer op haar stoel zit "dit lucht enorm op"!
Het is eventjes stil.
"Ja maar hij speelt altijd de oudere van ons twee, zeg maar zo'n smartass, hoe pak ik dan nu handig aan dan"?
Dan zeg je tegen hem dat hij het best eventjes beter dan jij mag weten, ook al ben jij de eerste en de oudste en is hij in deze volgorde van moeders kinderen de tweede".
Zijn ego zal vermoedelijk nog wel eventjes tegensputteren, maar zijn ziel hoort het heus wel.
"Uuuhhhmmm ik heb nog een derde onderwerp" zegt Annette.
Ik antwoord, dat daar helaas geen plaats voor is.
Ze heeft nu 2 opstellingen ontvangen en ik ben bang dat een derde opstellingen de vorige twee opstellingen als het ware overschrijft.
Het duurt sowieso een paar dagen om een opstelling helemaal binnen te talen komen en te laten landen in je systeem, zodat het voor je aan het werk kan gaan.
Ze snapt het en ik haal cappuccino voor Annette.
Nog een derde familieopstelling?
Na een minuut of wat treedt er ineens extra rust in.
Het veld opent zich toch nog een keertje.
"Of zullen we toch nog een 3e rondje doen vraag ik"?
Annette vertelt, dat ze in haar slaap haar benen vaak krampachtig bij elkaar houdt.
Ze is niet bang voor sex of voor een mannelijk geslachtsorgaan, maar wel voor handen.
Als ze een paar mannenhanden niet met haar ogen kan volgen en als ze te snel bewegen, breekt haar soms het panische angstzweet uit.
Ik vraag haar vier stoelen achter haar moeder op te stellen.
Het maakt niet uit of die 4 stoelen staan voor de militairen die schietend door de kelder renden toen moeder een klein meisje was, of ze staan voor de schietende militairen buitenshuis, misschien staan ze voor de militairen die zich aan grootmoeder hebben vergrepen en wie weet staan ze voor vier of zelfs meer dan 4 generaties die door mannen zijn verkracht.
We voelen een zich openend veld van sterke agressie.
Annette maakt een terugdeinzende beweging.
Ik geef haar enige toelichting.
Wat ik bij vrouwen waarneem die het slachtoffer zijn van seksueel geweld, is het ontbreken van normale assertiviteit.
Dat je een harde grens geeft bij seksueel gevaar.
Dat hoef je niet eens met een handgebaar te doen.
Het duidelijk aangeven van een harde grens doe je voornamelijk met je energie.
We nemen Donald Trump en zijn verbale agressie.
Als je met een muizenstemmetje "stop" roept, maakt dat op hem geen enkele indruk.
Je zult het met je hele hebben en houden, met je hele volle energie een harde "stop tot hier en niet verder" moeten geven.
Voor veel mensen is hij zo imponerend, dat hun innerlijke kracht snel afneemt.
Je moet er bij hem een flinke schep bovenop doen, voordat hij luistert.
Op dezelfde manier mag Annette deze 4 stoelen tegemoet treden.
Ik zie haar worstelen.
Bij elke stoel verzamelt ze al haar moed en ze plaatst de stoel achter de tafel aan het einde van de trainingszaal.
Totdat alle 4 de stoelen achter 2 tafels staan.
Nu ontspant ze.
"Wauw, wat voelt dit krachtig" zegt ze en ze straalt!
Wil jij ook weer stralen?
Dan heb ik iets heel bijzonders voor je.
Rijna en ik hebben de masterclass in een spik splinter nieuw jasje gestoken.
Met deze masterclass familieopstellingen open je als ouder, partner, kind, manager, werknemer, zzp-er en opsteller surprisingly shocking de ogen van je ziel.
Het is een echte eye-Opener: Boost je Ziel met 1 Dag Familieopstellingen met de 3 wetten en het 7-delige kompas van Bert Hellinger.
Deze masterclass is nog inspirerender en indrukwekkender dan een opstelling zelf.
De meeste trainers geven trainingen met 10 stukken taart.
Zo krijg je als cursist jouw deel, namelijk 1/10 deel.
Rijna en ik hebben deze training anders ontworpen. We schuiven een complete, net glimmend gepoetste zilveren etagère onder de taart. We tillen de hele taart met 10 stukken op zeer inspirerende wijze op.
Zo vliegen we samen een rondje, net als de Pagode in de Efteling. Nu ontvang je geen 1/10 deel, maar de hele taart. Als je landt, roep je het uit: WTF happened? This is next level opstellingen!
Voor meer info klik op Eye-opener: Boost je Ziel met 1 Dag Familieopstellingen
Ervaar in één dag hoe je het verkeerde ziet en het goede niet ziet, wanneer je achteruit gaat als je denkt vooruit te gaan, bij welke relaties jij de Titanic bent, welk werk burn-out bevorderend is, hoe je lekker lang loodzwaar lijdt en hoe je dit omdraait.
Shockingly surprising!
Met liefde,
Rijna en Bodo
