Waar stel je moeder op?
Het leven begint bij je moeder. Waar stel je moeder in deze tafelopstelling op en in welke dimensie? Staat ze liefdevol achter je of verwijtend voor je? Waar sta jij ten opzichte van haar?
Het leven begint bij je moeder
We wisten het zeker.
Na een reeks miskramen blijft deze.
We konden niet wachten tot de 12de week.
Heit huilend aan de eettafel.
De arm van mijn man fijn knijpend.
Mem moet eerst een natje en droogje verzorgen.
Verstijfd staat ze aan t aanrecht gekluisterd.
Stamelend, ogen vol ongeloof, werden we gefeliciteerd.
De hele zwangerschap hebben ze meegeleefd,
gebeden, gevreesd en gehoopt.
Waar nodig stonden ze voor ons en onze zoon klaar.
Lekker eigenwijs liet ze ons veertien dagen in spanning wachten.
Voor we haar gezond en wel in de armen mochten sluiten.
Vol trots brachten mijn ouders, onze zoon bij zijn zus.
Waar stel je moeder in deze tafelopstelling op
Als puber had ik de rollen thuis omgedraaid.
Twee keer verloren we onze moeder bijna.
Als oudste zorgde ik voor mijn broers.
Normaalste zaak van de wereld.
Zo dacht ik als beginnende puber.
Ik nam de moederrol op mij.
Als steun stond ik achter haar en ons gezin.
In welke dimensie staat moeder
Ze was bijna hemelen.
Zo wit als een engel, lag ze op bed.
Haar kaarsje was bijna uit.
Ze herstelde om vervolgens nog een keer bijna te gaan.
Stapje voor stapje kwam ze terug in ons gezin.
Nam ze haar rol in het hier en nu weer in.
Muisjestil probeerden we door t huis te hollen.
Helpen waar we konden.
Kind mogen blijven omdat onze ouders daarvoor stonden.
Liefdevol achter je of verwijtend voor je
Ze nam steeds meer haar plek weer in.
Tenminste dat probeerde ze.
Ze heeft mij nooit iets verweten.
Hoe meer zij herstelde, hoe meer mijn hakken in het zand verdwenen.
Ik had zelfstandigheid ontdekt.
Was niet van plan daar iets van op te geven.
Eigenwijs en dwarsvarken werden mijn naam.
Ontploffingsgevaar was altijd binnen handbereik.
Met geduld, liefde en gepaste afstand liet ze mij,
mijn plek herontdekken.
Zij is de moeder van ons gezin.
Ik mocht buigen toen ik zover was.
Samen zitten we lachend aan de keukentafel.
De plek waar alles gezegd en gevraagd mag.
Pijn, lessen en al t moois van mijn puberteit ophalend.
Ze zijn scherp en bij de tijd.
Belangstellend kijken ze naar de toekomst.
Vol liefde praten ze over onze puberende, eigenwijze dochter.
Ze hebben het trots over een appel die niet ver valt.
Als “grútske” grootouders staan ze achter mij en haar.
De spontane bezoekjes van de kleinkinderen, koesteren ze.
Ze appen, zijn blij met de foto’s op hun Frameo.
Alle kleinkinderen maken lol met opa.
Ze knuffelen nog steeds met oma.
Waar sta je ten opzichte van haar
Heb jij een steunende moeder?
Of ben jij haar steun en toeverlaat?
Of moet je presteren?
👉 Ontdekken welke plek jouw moeder en jij innemen? 👈
We ontmoeten je graag,
Rijna en Bodo
