Wil jij toevallig ook meer toeval?

Al jaren loop ik op mijn pad.
Weet ik wat ik tussen de regels door hoor en wat de stilte mij fluistert.

Ik heb geaccepteerd dat er meer is tussen hemel en aarde.
Het weten is er al van kinds af aan.

Ik ben namelijk opgegroeid met God, met Zijn woord en Zijn liefde voor mij en jou.
Dat de leiding er ook bij hoort, dat had ik niet bedacht.

Ik heb heel lang gedacht dat alles maakbaar is.
Dat als ik `t hard genoeg wil, dat het dan vanzelf naar mij toekomt.

Toeval is een FEBO-muur

Niks is minder waar.

Het valt mij toe.
Het is toeval wat bij mij komt.
En nee, nooit op `t moment dat ik het wil.

Het leven is als een FEBO-muur met 1.000 bij 1.000 vakjes.
Het juiste vakje springt nooit open om het moment dat ik er langs loop.
Altijd ervoor of erna.

Toeval en vertrouwen

Door de jaren heen heb ik geleerd om op deze toevalligheden te vertrouwen.
Zoals ook nu op dit moment van schrijven.

Toevallig ben ik te vroeg op het treinstation.
Toevallig ga ik even uit de wind binnen zitten.
Toevallig zit er een mevrouw en het slaat haar allemaal om het hart.

Ze heeft de paniek in haar ogen.
Ik zie het gebeuren.
Alles wat ik heb geleerd bij EHBO, radert door mijn systeem.
Ja daar is 't al.

Signalen van toeval

“Mevrouw mag ik u iets vragen?" vraagt de mevrouw”
“Jazeker” zeg ik vriendelijk terug.
Ik let op eventuele signalen en alarmbellen.
Mijn hart is van slag.

Kijk daar heb je `t al is mijn gedachte.
Ik kijk of er al zweetdruppels verschijnen.

Of uitval van ledematen.
“Wat nou, wat gebeurt er?” hoor ik mij heel rustig vragen.

Wil jij toevallig meer toeval?

Toeval maakt gelukkig

“Ik kom van ver hier naar toe met de taxi en in Rotterdam wordt er op mij gewacht.
Dus ik kan niet terug naar huis ziet u” zegt de mevrouw.

“Dat begrijp ik” zeg ik, “maar u bent ergens van geschrokken.”
“Ja, ik ben mijn mondkapje vergeten.
En ik kan niet even snel heen en weer.
Heeft u er toevallig nog eentje bij zich?”

Inderdaad heb ik nog een mondkapje mij me.

Ik was vergeten dat ik eentje in mijn tas had en heb er thuis nog eentje in mijn jaszak gestoken.
Die zou ik net mee teruggeven aan mijn man.

Maar ik zei “laat maar misschien is het nog nodig”.
Dat blijkt maar weer.
“Alstublieft mevrouw”.

“Dank u wel, u heeft mij gered” zegt de mevrouw.
“Nu kan ik gelukkig gewoon naar mijn dochter die woont al een half jaar in Roosendaal en kan ik eindelijk even bij haar kijken”.
“Ooh wat fijn dat `t zo kan” zeg ik.

Mag het eigenlijk niet?

Bij het instappen in de trein zegt ze me nogmaals een lief, warm dankjewel.
“Je maakt me erg gelukkig, want anders was het allemaal in de soep gelopen” zegt ze.
Ik zeg “graag gedaan”.

Ze pakt me even bij de arm.
“Echt heel erg dankjewel.
Oh sorry dat mag eigenlijk niet”.

“Nee” zeg ik, “maar het is wel heel fijn.
Zo is dat. Fijne reis mijn dag kan niet meer stuk.
Geniet van uw tijd met uw dochter”.

“Dat ga ik zeker doen” zegt ze.
Met een smile stap ik de trein in.
Ik stuur even een appje naar mijn man.
Dat ik mijn mondkapje kwijt ben.
Het was elders nodig.

Toevallig levert dit moment het begin op van een e-boek.
Daarover later meer.
Ik zit nu in de trein te voelen en te luisteren naar de stilte en naar wat ik van haar mag schrijven.

Een appje van . . .

Toeval is wat je toevalt.
Het voelt voor mij elke keer als een appje van...
Van dat wat er meer is.

Van dat wat er meer is.
Gekscherend noem ik Hem wel eens de man met de baard achter `t mengpaneel.

De allerliefste

Dagdromend over toeval kijk ik even terug op mijn leven.
Wat toevallig begon met de meest liefdevolle ouders die elkaar ontmoetten.
Ik heb het getroffen, ondanks dat er ook wel eens gedoe was in ons gezin.

Niet alles kwam op een gouden presenteerblaadje aanvliegen.

Toevallig heb ik de liefste man getroffen en de beste vader voor mijn kinderen.
Toevallig wist ik dit al, toen ik nog maar elf jaar was.
Aan de rand van het zwembad vertelde hij dat hij mijn coach werd.
Ik kon alleen maar denken: “Jij wordt mijn man.
Moeten we alleen nog wel eventjes geduld hebben.

Ad-rem

Toen alles in mijn leven vast draaide, kwam er toevallig een coach op mijn pad.
Hij is nu mijn beste vriend.
Toevallig kon hij heel goed spiegelen, confronteren en er liefdevol zijn toen ik door mijn diepste pijn ging.

Toevallig ging onze eerste ontmoeting een beetje zoals we zijn.

Ad-rem en met een vleugje humor.
In de lift naar 3 hoog vroeg hij mij: “en wat ga jij doen als je groot bent?”
“Dan kom ik bij jou werken” flapte ik eruit.
“Naaah jij bent gek” antwoordde hij”.
"Dat dacht ik van niet".
De lift zoefde verder naar boven, terwijl wij zwijgend de degens kruisten

Verbaasd

Toevallig werken we nu samen.
Het afgelopen jaar was voor mij het eerste echte jaar samen.

Toevallig hoor ik bij de eerste opgeleide opstellers van ons bedrijf.

Toevallig heeft zijn zoektocht om opleider te worden mij geholpen.
Ik vertrouw nog meer op de leiding van God.

Het valt mij toe als ik eraan toe ben.
En ook de ander.
Elke keer ben ik verbaasd hoe het geregeld wordt.

Zo ook na mijn ontslag, voordat Bodo en ik gingen samenwerken.
Ik wilde wel samen werken, maar het was nog niet zo ver.
Ik bleef thuis.

Pleegkinderen

Toevallig kwam er iemand langs om koffie te drinken.
Heel toevallig vertelde deze persoon me over pleegzorg.
Gegrepen door het verhaal zijn mijn man en ik gestart met de bijbehorende stappen en voor het einde van het traject kwam toevallig het eerste kindje bij ons wonen.

De plaatsingen, hoeveel kinderen, hoeveelheid, etc...
Het gebeurt altijd precies goed.
En wat het pleegkind in zijn of haar achtergrond meebrengt is precies wat wij nodig hebben op ons pad.
Toeval...
Het valt mij toe...

Wil jij toevallig ook meer toeval?

En toevallig ben ik nu gearriveerd in onze vestiging van Opstellen.com in Nieuwegein.
We mogen weer een weekend de Opleiding tot Ambachtelijk Opsteller geven.

En het toeval wil dat er door Corona cursisten afzeggen.
Toeval wil dat we precies zitten op 4 gasten.

Het afgesproken aantal met de huidige Covid regels.

Ja je bedenkt `t niet hè?

Toevallig...
Wil jij toevallig ook meer van wat je toe valt?

Dan is onze Masterclass echt iets voor jou.
Dan neem je een hele dag een bad in toeval.

Klik op Wil jij toevallig ook meer toeval?

Wees welkom.

Rijna en Bodo