Met een Loopbaanopstelling van grijze Muis naar Kleurrijk

Karlijn is een vrouw van 44 jaar.

Ze werkt bij een IT-bedrijf als Administratief Medewerkster, waar haar tweede jaarcontract niet verlengd wordt.

Haar werkgever is bereid om voor haar een outplacementtraject te financieren.

Ze maakt een timide indruk.

In de groep stelt ze zich erg teruggetrokken op en zegt amper iets.

De teint in haar gezicht is wat vaal.

Ze draagt grijze kleding.

Als ze wat zegt, dan is het amper verstaanbaar.

Schoorvoetend zegt ze dat ze misschien wel een loopbaanopstelling en outplacement wil.

Met een Loopbaanopstelling van grijze Muis naar Kleurrijk

Als begeleider van opstellingen ben ik verbonden met het Veld en luister ik naar mijn gevoel.

Als iemand aangeeft een opstelling te willen, dan bespreken we van tevoren het thema, wat de blokkade is en het verlangen.

Daarbij voel ik in, of dat er in het thema wel of geen energie zit , hoeveel energie en wat voor energie.

Bij Karlijn voelde ik dat er wel wat energie zit, maar aarzelend.

Wellicht zit er angst onder .

De aanloop naar de opstelling

Ik besluit om heel rustig en in kleine stappen te werk te gaan.

Ik wil weten hoe het komt dat haar energieniveau zo laag is.

Ze vertelt over haar ouders.

Haar moeder is 10 jaar geleden overleden, had reuma en een zwakke gezondheid.

We besluiten om het gezin van herkomst op te stellen.

Daarmee krijgen we inzicht in de uitgangssituatie.

Ze stelt de ouders naast elkaar op met ongeveer een meter afstand tussen hen.

Er is dus letterlijk afstand tussen de ouders.

Ze kiest een representant voor zichzelf en stelt deze een meter tegenover moeder op en naar moeder kijkend.

Haar jongere broertje stelt ze op een meter rechts naast zich.

Ze staan opgesteld in een vierkant.

Tussen elke persoon is er een meter afstand.

Karlijns Familieopstelling

De representant van moeder geeft aan trillende, zwakke benen te hebben en kijkt naar de grond.

Vader wil haar helpen, maar beseft dat dat niet kan.

Als een opgesteld iemand star naar de grond kijkt, dan is dat voor mij een aanwijzing dat er naar een overleden iemand gekeken wordt.

Ik vraag aan Karlijn wie er is overleden.

Dan schiet haar te binnen, dat moeder voor Karlijn een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft gehad en dat ze naar dit kind is vernoemd.

Ik laat Karlijn een representant kiezen voor het overleden zusje of broertje, zij doet dit en de representant gaat voor moeders voeten liggen.

Moeder stort in elkaar van verdriet en gaat naast het kind liggen.

De representant van Karlijn begint ook op haar benen te trillen.

Dit alles maakt grote indruk op Karlijn.

De hele opstelling laat ik in relatief traag tempo verlopen, zodat de opstelling Karlijn optimaal dient in plaats van overvalt.

Ik laat haar haar eigen plek innemen in de opstelling.

Na enige tijd gaat ze ook naast haar overleden zusje liggen.

Ik laat het overleden zusje en Karlijn met elkaar communiceren.

Karlijn geeft aan graag een oudere zus gehad te willen hebben.

De overleden zus geeft aan, dat het voor haar helemaal ok is.

Ze zegt tegen Karlijn: “ik ben hier en jij bent daar.

Ik heb er helemaal vrede mee dat ik hier ben.

Voor jou is het beter, als jij er vrede mee hebt, dat jij daar bent, bij de levenden.

Heb plezier en leef!

Daar eer je jezelf en mij het meeste mee”.

Ik wil checken, hoe het gesteld is met de vitaliteit op zielsniveau van Karlijn en vraag iemand uit de groep om haar ziel te representeren en zelf een plek te zoeken in de opstelling.

De representante doet dit en gaat 3 meter achter Karlijn staan.

Na enige tijd begint ook zij op haar benen te trillen en gaat op de grond liggen.

Dit is voor mij een ernstig signaal.

De opstelling laat in dit geval zien dat de ziel het opgeeft.

Ik vraag me af wat ik als begeleider van de opstelling kan doen: weinig.

Dit is wat het op dit moment is.

De groep voelt de ernst van de situatie.

Elke seconde lijkt wel een minuut te duren.

In totaal gaan er 20 minuten voorbij.

Tergend langzaam.

Ogenschijnlijk gebeurt er weinig, maar onder de oppervlakte gebeurt er heel veel.

Dit is het innerlijke proces van Karlijn.

Ze ligt zo'n 15 minuten haast roerloos op de grond.

Met een minimaal piepstemmetje vraagt ze: “wat moet ik nou doen”?

Heel rustig antwoord ik haar dat dit haar proces is en dat haar ziel het eigenlijk opgegeven heeft.

Elk mens heeft een levensopdracht en het staat je vrij om deze te accepteren, te dragen, uit te voeren of te weigeren.

Je kunt nu blijven liggen en capituleren of gaan staan en je levensopdracht aanvaarden.

Weer tot leven komen

Het duurt eventjes.

Dan gaat ze als door een wesp gestoken staan.

Haar ziel heeft precies begrepen waar deze opstelling over gaat.

Nu moet het nog indalen in ego en ratio.

Dat heeft wat tijd nodig.

In de trainingsdagen die volgen heeft Karlijn af en toe de neiging om weer in het patroon te zakken van “opgeven”.

Telkens moet ze zich innerlijk als het ware bij de lurven pakken om weer een volgende stap te zetten.

Stappen zetten is wat Karlijn telkens doet.

Ik regel een make-over voor haar bij een mode styliste.

De eerstvolgende training daarna verschijnt ze in een kobalt blauw colbertje en een hele fleurige jurk eronder.

Weg is de vale teint in haar gezicht en zelfs haar krullen lijken veerkrachtiger.

Ze straalt en de groep met haar; ze ontvangt het ene compliment na het andere.

Loopbaankoers

Ze ontdekt haar beroepskoers: “Ik breng kleur in uw administratie”.

Karlijn heeft een achtergrond als administratief medewerkster en besluit een opleiding te gaan doen voor grafisch ontwerpster.

Hoera een baan

Regelmatig organiseer ik netwerkavonden.

De deelnemers die ik begeleid presenteren dan hun Elevator Pitch en hun CV.

Ze nodigen 5 personen uit hun netwerk uit en ik nodig ook mijn netwerk uit, zodat ze zich presenteren aan minimaal 30 personen: netwerken is veel effectiever dan wachten totdat de gewenste baan op een vacaturesite verschijnt.

Tijdens de netwerkavond komt ze aan de praat met een mevrouw, wiens buurvrouw op een uitzendbureau werkt.

Deze mevrouw regelt een netwerkgesprek met de buurvrouw, waarna Karlijn met nog 5 potentiële uitzendkrachten wordt voorgesteld aan een werkgever.

Karlijn wordt door de werkgever geselecteerd.

Loopbaanopstelling en outplacement: het heeft in deze casus erg goed gewerkt.

Dit artikel is geschreven op 25-07-2013.

Inmiddels heeft Karlijn een half jaar bij deze werkgever gewerkt, ze heeft nu een tweede halfjaarcontract maar is in dienst bij de werkgever zelf.

De werkgever is een groothandel en groeit.

De toekomst van Karlijn ziet er weer zonnig uit.

Met hart en ziel,

Bodo

P.s.: Er zijn gratis E-Boeken.

Je kunt ze downloaden op onze website bij Gratis E-Boeken.

Daar kun je trouwens ook een E-Boek downloaden om thuis zelf een familieopstelling te doen.

En wie weet ontmoet ik je live, bijvoorbeeld tijdens de 1-Daagse Masterclass Opstellingen.

Dat is een heel geschikte manier om een opstelling mee te maken.

Een familieopstelling, een loopbaanopstelling, een ZZP-opstelling of een organisatieopstelling.

Als je wilt, kun je een vraagstuk inbrengen dat we gaan opstellen.

Dan ga je meteen van belemmering naar opening.

Je kunt ook gewoon komen kijken.

We zien je ok?

Graag!