Een familie draait om liefde.

Een bedrijf draait om winst en geld.

Wat gaat bij een familiebedrijf voor: de familie of het bedrijf?

Familieopstellingen en een Familiebedrijf

Naast me zit Jacques.

Jacques is 49 jaar en vader van 3 kinderen.

Hij zit er redelijk doorheen.

Qua lichaamsbouw is hij lang en dun.

Bijna 2 meter.

Loopt wat slungelig.

Voorovergebogen.

Hangende schouders.

Moedeloos.

Alsof hij een rotsblok met zich meesleept.

Verticale lijnen in het gezicht.

Hij rookt niet, maar zijn gezicht ziet asgrauw.

Hij komt uit een familiebedrijf.

Alleen hij beseft de consequenties nog niet helemaal.

Hij komt voor familieopstellingen

Kijken hoe familieopstellingen en een familiebedrijf op elkaar inwerken.

Hij heeft geen idee wat het inhoudt.

Jacques is een nuchtere Nederlander.

Met de poten in de klei.

Moet niets hebben van zweverig gedoe.

Niet dat hij weet wat familieopstellingen zijn.

Maar een maat van hem was hier laatst geweest en knapte er enorm van op.

Jacques is één van de cursisten in deze training.



 

Het is geen knuffeltraining.

De training is soms ronduit confronterend.

Hoe verder weg je verwijderd bent van je menselijkheid, hoe confronterender de training is.

Je kunt het omschrijven als de TGV naar je hart en je ziel.

Ratio en ego maken je niet menselijk.

Die maken je sneller en harder.

Het zijn hart en ziel die je je menselijkheid geven.

Tijdens deze training ontdek je de bron van het leven, van ziel en bezieling en van je talenten.

Je wordt er weer je authentieke zelf.

Jacques heeft een grote kluif aan deze training.

“Kom maar op met je familieopstellingen” zei hij

Hij komt uit een ondernemersgezin.

Hij heeft jarenlang een eigen bedrijfje gehad.

Vandaar de combinatie van familieopstellingen en een familiebedrijf.

Ruim 10 jaar geleden heeft hij zijn bedrijfje samen met een compagnon opgezet.

Jacques deed de IT en het ontwerp van de producten.

De compagnon deed het management en de sales.

Samen met deze compagnon hebben ze 10 collega’s aangenomen.

Zeg maar elk jaar één.

Een jubileum.

In 10 Jaar 1o collega’s.

Het had een feest moeten worden.

Bruisend.

Met champagne.

Met zijn allen weer een weekeinde weg met alles erop en eraan.

Maar helaas.

Er ontplofte een bom.

Alles stuk.

In één knal alles stuk.

Het hele bedrijf naar de gallemiezen.

Nou ja … uuuh … niet helemaal.

Het bedrijfje bestaat nog wel.

Het glijdt alleen de afgrond in.

Die compagnon heeft nu namelijk het hele bedrijfje in handen.

Hij heeft het slim gespeeld.

Heel erg slim!

Brutalen hebben de halve wereld zeggen ze toch?

Het ging er trouwens niet helemaal eerlijk aan toe.

Jacques is het IT-genie achter de producten die ze verkopen.

Jacques heeft op IT huzarenstukjes verricht en dat bieden ze tezamen met wat elektronische apparatuur te koop aan.

Wat ze verkopen is heel specifiek.

Omwille van de privacy vertel ik niet om welke producten en diensten het gaat ok?

"Wat jij kunt, dat kan ik ook" dacht die compagnon

En als niet goedschiks, dan kwaadschiks.

Niet geheel toevalligerwijs was er een klant die digitaal een aantal producten bestelde.

Met een IT-topper als Jacques heb je met no-time een customer account, je bestelt wat, je rekent af en het wordt thuis bezorgd.

Het gaat om heel specifieke electronica.

Men leze duur spul.

Kost een paar centen, maar dan heb je ook wat.

Er werd digitaal een aantal keren ingebroken.

De site werd gehackt.

Op een gegeven moment kreeg Jacques zo’n vermoeden, dat zijn compagnon er wel eens achter zou kunnen zitten.

Zo’n vermoeden, dat is een heel creepy gevoel.

Een gevoel dat je echt liever niet wilt.

Een gevoel dat je eerst lekker wegstopt.

Jacques en de compagnon kennen elkaar namelijk al meer dan 28 jaar.

Nog uit de studententijd.

Echte matties.

Met beide vrouwen en in totaal 5 kids zijn ze 8 jaar geleden met zijn allen nog een lang weekeinde naar Barcelona geweest om te vieren, dat ze elkaar 20 jaar kennen.

Donderdag heen en maandag terug.

Het was voorjaar 2011.

Er is geen mooiere en fijnere tijd om in Barcelona te zijn dan in het voorjaar.

Enige kiekjes op de Ramblas.

Het lukte: hun portemonnaie werd niet gerold daar op de Ramblas haha.

Foto’s op Facebook gepost in de Segrada Familia.

Allemaal op de foto met een big smile

Toen nog wel ja.

Ze zijn zelfs wezen eten bij El Bulli.

Dat is maar weinig mensen gelukt om daar tijdig te reserveren en er te eten.

El Bulli was er toen nog.

Het sloot in de zomer van 2011.

El Bulli werd in 2009 voor de vierde opeenvolgende keer gekozen tot het beste restaurant van de wereld.

Ze hebben er menig recept uitgevonden.

Zo kon je er als dessert een appel bestellen.

De appel was gemaakt van suikerpasta.

Deze suikerpasta werd verhit en net als glas in een appelvorm geblazen.

Daarin werd dan ijs en marsepein in een elegante hoeveelheid ingebracht in de vorm van een klokkenhuis.

Zó mooi, dat je bij het serveren je adem inhield.



 

Dat je je afvroeg hoe ze dit in Gods naam voor elkaar hebben gekregen?

Laat staan, dat je deze appel stuk durft te slaan om de inhoud te proeven.

De appel ging aan diggelen om op te eten.

De vriendschap, de mooie herinneringen, alles is stuk geslagen.

Doordat de compagnon de computer hackte.

Familieopstellingen en een familiebedrijf?

Even niks familie.

Even alles voor het bedrijf.

Hij probeerde via de IT achterdeur het ontwerp van die producten te pakken te krijgen.

“Een vriendschap van meer dan 25 jaar, dat zet je toch niet op het spel” vraagt Jacques me?

Ik geef geen antwoord.

We weten het antwoord wel.

Het is een pijnlijk antwoord.

Jacques heeft wat extra digitale programmaatjes op de server geïnstalleerd.

De gegevens van elke kopende klant worden dan op een extra schijf opgeslagen.

Ook wordt het ID-nummer van de klant opgeslagen.

Daarmee is te traceren wat het nummer is van de computer die iets bestelt en het systeem hackt.

Zelfs de geografische locatie is te traceren.

Jacques heeft een paar weken gewacht.

Hij heeft meerdere hacks van zijn compagnon vastgelegd.

Daarmee is hij naar de politie gegaan en heeft aangifte gedaan.

Vervolgens heeft Jacques de bom nog niet laten barsten.

Hij heeft gewacht.

Op de volgende hack.

Familieopstellingen en een familiebedrijf?

De compagnon heeft daarmee hun familiebedrijf gehackt.

Als je 10 jaar nauw samenwerkt, dan voelt dat als familie.

Op het moment van de hack stapte hij in de auto.

Belde `s-nachts om 01.25 aan bij zijn compagnon.

Toen hij opendeed was hij zo verbaasd, dat hij Jacques gewoon binnenliet.

Jacques vertelde de compagnon, dat hij hem al 3 maanden digitaal aan het volgen is.

Dat hij alles weet.

En hij overhandigde een kopie van de aangifte aan de compagnon.

Deze werd lijkbleek.

Je kon aan zijn gezicht zien, dat hij er eventjes over nadacht om alles te ontkennen.

Om het voor klinkklare nonsens uit te maken.

Er een giga drama van te maken.

Maar die kracht had hij niet.

Het was een heterdaadje.

Jacques deed hem een voorstel.

Hij gaf de compagnon een maand de tijd om hem uit te kopen.

Uiteraard tegen een flink hogere prijs dan gewoon 50% van de marktwaarde van de organisatie.

Barbertje zou en moest hangen.

En de strop van de galg mocht bij de compagnon heus wel wat sporen in nek en keel achterlaten.

Aldus geschiedde.

De compagnon kocht Jacques uit.

Daarna heeft Jacques een sabbatical van 3 maanden genomen en nu zit hij hier in training.

Hij heeft tijd en geld.

Best wel veel geld.

De afgelopen 3 maanden heeft hij trouwens niet stil gezeten.

Hij heeft al bedacht wat hij verder wil doen met zijn werkzame leven.

Beste lezer het zal je niet verbazen.

Jacques wil een nieuw bedrijfje opstarten.

Alleen niet meer met een compagnon.

Een eenpersoons bedrijf.

Gespecialiseerd in high-tec gespecialiseerde electronica.

Trots vertelt hij, dat hij zo’n 60 tot 70 uur per week aan het werk is om alles van de grond te krijgen.

“Uhum” zeg ik en laat het even stil zijn.

Ik vraag of hij klaar is voor de volgende stap.

Dat is akkoord zegt Jacques.

Ik vraag hoe het er vroeger thuis aan toe ging bij Jacques.

Hij begint te vertellen.

Zijn ouders hadden een tankstation.

Het draaide als een tierelier.

Eén van de klanten vroeg zijn vader om de auto van die klant te verkopen.

En als er 1 schaapje of auto over de dam is, dan volgen er meer.

Het omgekeerde kwam ook wel voor.

Terwijl hij de auto van een klant aan het voltanken was, ontstond er een praatje.

Je weet wel, over koetjes en kalfjes.

“In wat voor auto rijd je zelf eigenlijk” vroeg de klant.

Dat was zo’n mooie, statige Peugeot 404.

Dat vond de klant een super mooie bak!

“Kopen die bak” grapte de vader van Jacques?

Al grappend werden wat bedragen genoemd en Jacques vader verkocht een bak.

Hij wist namelijk, dat hij net zo’n bak elders voor minder geld kon kopen.

Moeder overkwam trouwens iets soortgelijks.

In een zomervakantie heeft zij een keertje aan een gezin met 2 ouders en 3 kids een week lang hun fietsen verhuurd.

Midden in de zomervakantie en de kids hadden een week lang geen fiets, ja da’s dan lekker!

Familieopstellingen en een Familiebedrijf: elke cent is er één

 

Jacques komt dus uit een echt ondernemersgezin.

Hij heeft een oudere en een jongere broer.

En als broers sla je mekaar wel eens op de bek.

De ouders vonden dat ok, maar er was één regel.

Er was één gouden regel: niet als er klanten bij zijn!

Het tankstation had een kleine winkel erbij.

Als de deur open ging, klonk er een harde PLING.

Het was met opzet een harde PLING, zodat je deze PLING ook in het woonhuis hoorde.

Zodat de jongens deze PLING hoorden tijdens het stoeien.

Want als er klanten in de winkel zijn, moet het rustig zijn in het woonhuis.

Anders loop je risico, dat de kassa deze keer wel rinkelt, maar niet een volgende keer.

En je weet hoe er in een dorp gekletst wordt.

En al die moeders komen elkaar natuurlijk op het schoolplein tegen.

De kritische blikken van moeders op een schoolplein ontgaan niets.

Het beste kun je er van uitgaan, dat iedereen alles over je weet.

Jacques komt dus vooral uit een geurig gezin.

Keeeuuuuriiggggg, je kunt er niets van zeggen.

Maar dan ook werkelijk niets.

Da’s precies de bedoeling.

Alles is op orde.

Samen uit, samen thuis.

Lang leve de klant.

Lang leve de kassa.

Ik vraag of ik een vraag mag stellen.

“Tuurlijk mag dat” zegt Jacques.

Uiteraard geeft Jacques een beleefd antwoord 

In het kader vanFamilieopstellingen en een familiebedrijf vraag ik aan Jacques:

Wat gaat bij jou voor: de familie of het bedrijf?

Jacques is stil.

Jacques blijft eventjes stil.

Ik vraag hem of nog een stap verder zullen gaan.

Met het voorgaande verhaal dient zich de familieopstelling al bijna aan.

Deze komt vaak al schoorvoetend op kousenvoeten binnen, voordat het een gestalte krijgt.

Ik vraag Jacques om het gezin van herkomst op te stellen.

Familieopstellingen en een familiebedrijf: de opstelling

Als eerste stelt hij zijn ouders op.

Ze staan met een beetje afstand tussen elkaar.

Niet pal naast elkaar op de partnerplek.

Ook niet in vechthouding tegenover elkaar.

Gelukkig niet met de rug naar elkaar toe zo van ‘ik wil niets van je weten’.

En ook niet met meters afstand tussen elkaar.

Vlak bij elkaar.

Niet echt naast elkaar maar bij elkaar.

Met ongeveer een halve meter tussen hen in.

Vanaf ons als publiek gezien staat vader links en moeder rechts.

Voor henzelf is het net andersom.

Jacques vraagt een representant voor zijn oudere broer.

Hij plaatst zijn broer rechts van moeder.

Met dezelfde halve meter afstand tussen de oudste broer en moeder.

Hij vraagt een representant voor zichzelf en plaatst deze rechts naast zijn oudere broer.

Met weer een halve meter afstand tussen de representant van Jacques en zijn oudste broer.

Tenslotte vraagt hij een representant voor zijn jongste broer.

Hij plaatst zijn jongste broer rechts naast de representant van hemzelf.

En ook hier weer een halve meter tussen hen in.

Er staan 5 personen op een rijtje in een boog.

Het is geen halve cirkel.

Het is geen rechte lijn.

Het is een boog.

Ik vraag naar hoe het met hen gaat op die plek.

Vader zegt: “het gaat heel goed met me. Moeder fijn naast me en de kids dicht bij me. Samen uit, samen thuis. Zo kunnen we de hele wereld wel aan”.

Moeder zegt: “ook met mij gaat het heel goed. Vader aan de ene kant naast me en de kids aan de andere kant naast me. Ons krijgen ze niet omver”.

De drie kinderen zeggen soortgelijke dingen.

Ze kijken vrolijk.

Ze kijken bijna triomfantelijk.

Samen staan ze sterk.

Omdat ze in een boog staan, kijken ze naar een gemeenschappelijk punt in de verte.

Ik vraag waar ze naar kijken?

Ze weten het niet.

Voor hen is dit normaal.

Ik vraag Jacques om één van de cursisten op de plek te plaatsen waar deze 5 personen naar toe kijken.

Ik vraag deze 6e persoon naar hoe het met hem gaat.

“Super goed” antwoordt deze persoon.

“Het voelt vertrouwd. Ik ben bij hen in goede handen”.

Ik vraag of deze 6e persoon de klanten zou kunnen representeren.

Het kwartje valt bij alle 6 de personen.

Alle 5 de gezinsleden hebben hun innerlijke blik gericht op de klant.

In dit gezin is er geborgenheid.

Er is samen uit, samen thuis.

Er is voldoende geld.

Er is warmte.

En bovenal is er de klant.

Het is de klant die onbetwist op nummer één komt.

We geven de familieopstelling de tijd en de ruimte om tot een afronding te komen.

Daarna praten we nog even na.

Ik vraag aan Jacques of hij de klant ook op de onbetwiste nummer 1 heeft staan.

“Welnee” antwoordt Jacques.

Familieopstellingen en een familiebedrijf: ze botsen nu even met elkaar.

Ik vraag of hij dat wel zeker weet?

Ik vraag aan hem of ik hem wat vragen mag stellen.

En dat het pittige vragen kunnen zijn.

Dat is ok zegt Jacques.

“Even voor de goede orde” begin ik, “we gaan even wat zaken gewoon nuchter op een rijtje zetten ok?”

Je hebt nu tijd en geld, veel geld toch, vraag ik?

Ja dat klopt.

Ik vraag of hij enig idee heeft, hoeveel mensen er elke maand een lot kopen.

Want ze hopen het miljoen te winnen.

Want dan zijn ze gelukkig denken ze.

Jacques heeft zo ongeveer de hoofdprijs in de loterij gewonnen.

Ik vraag hem of hij er een beetje van kan genieten.

Jacques kijkt me wat wazig aan.

Ik heb de indruk, dat ik Jacques wakker moet schudden.

Dat hij aan de binnenkant het ondernemerspatroon volgt van heel hard werken en koste wat kost de klant op nummer 1 plaatsen.

Ik opper dat zijn vorige bedrijf niet het belangrijkste in zijn leven is, het geld dat ermee heeft verdiend niet en ook het komende bedrijf niet.

Dat hij goud onder zijn neus heeft en dit niet ziet.

Ik vraag hem, wanneer hij voor het laatst tegen zijn vrouw heeft gezegd:

“Lieve schat, ik houd van jou”.

“Dat hoeft toch niet” zegt hij?

“Dat weet ze immers wel”.

Het doet me zeer.

Het doet andere mensen in de groep ook zeer.

Dat is trouwens één van de mooie dingen bij het werken met familieopstellingen.

Als trainer ben ik niet de enige die dingen oppikt.

De cursisten pikken vaak hetzelfde op als ik.

Ik kijk regelmatig naar ze om mijn gevoelens te checken.

De groep fungeert als een membraan.

Nadat we als groep wat de koude rillingen kregen van het laatste antwoord van Jacques, ga ik verder met het stellen van vragen.

Ik vraag aan hem, wanneer hij voor het laatst tegen zijn kinderen heeft gezegd, dat hij van ze houdt.

Het is stil.

Hij zou het niet weten.

Jacques vertelt, dat zijn kids de meeste tijd op hun kamer zitten te gamen.

Ik laat hem vertellen.

Ondertussen voelt allemaal zo verdrietig en eenzaam.

Ik vraag hem toestemming om een vraag te stellen.

Een confronterende vraag.

Ik vraag aan hem wanneer hij en zijn vrouw voor het laatst intiem zijn geweest.

Dan bedoel ik geen sex.

Wat ik bedoel is de liefde bedrijven.

Het vieren van de intimiteit van de liefde.

Jacques wordt een beetje rood.

Hij vraagt me of hij een eerlijk antwoord moet geven.

Het is namelijk al meer dan twee jaar geleden.

De afgelopen jaren heeft hij hard gewerkt.

Heel hard.

Het begint te dagen bij Jacques.

Hij heeft alles wat zijn hartje begeert.

Een schat van een vrouw.

Drie bloedjes van kinderen.

Allemaal gezond.

Ze wonen in een mooi vrijstaand huis.

Er is geld in overvloed.

Maar …

Jacques verschanst zich achter zijn bedrijf.

Zijn vrouw verschanst zich achter haar baan en het huishouden.

De kids verschansen zich in hun kamer.

Ik ga nog een stap verder.

En vraag aan Jacques hoe hij de komende kerst wil vieren.

Met de open haard aan, met vrouw en kids?

Of in zijn eentje met een magnetronmaaltijd?

Ik nodig hem uit voor 5 huiswerkopdrachten:

• maximaal 6 uur per dag werken
• koop een bos rozen, geef deze aan je vrouw en zeg er wat liefs bij
• geef je vrouw en je kids elke dag een complimentje
• boek een week vakantie voor alle vijf
• tijdens deze week vakantie geen mobieltjes mee.

Jacques gaat akkoord met af te kicken van het harde werken.

We zien elkaar weer tijdens de volgende trainingsdag.

Jacques is na afloop van de trainingsdag gisteren naar de bloemenwinkel gegaan.

Een grote bos rozen ging deze nuchtere man net wat te ver.

Het werd een gemengd boeket.

 

Zijn vrouw was sprakeloos.

Ze wist eerst niet wat ze ermee aanmoest, omdat dit ver buiten de comfortzone van Jacques ligt.

Hij merkte gisteren met het avondeten dat er wel contact is, maar geen verbinding.

De kinderen schuiven aan, ze eten met zijn vijven en daarna duikt iedereen zijn eigen hok in.

Later op de avond hebben zijn vrouw en hij een glas wijn ingeschonken.

Ze zijn er echt voor gaan zitten.

Dat was lang geleden.

Dat ze er echt even voor elkaar waren.

Er werd gepraat, gelachen en gehuild.

En ze hebben elkaar vastgehouden.

Terwijl Jacques aan het vertellen is, smelten we.

Jacques smelt ook.

Samen pinken we een traantje weg.

Later op de dag doen we een oefening, waarbij de cursisten zicht krijgen op hun levenspad.

Jacques komt uit een ondernemersgezin.

Hard werken zijn zijn wortels.

Hij gaat snappen, dat als hij liefde geen plek geeft in zijn leven, dat hij dan met geld en een leeg huis zal eindigen.

Hij gaat ook snappen, dat liefde niet alleen een zelfstandig naamwoord is.

Dat liefde gewoon naar je toekomt.

Het is een werkwoord.

En je moet er samen aan werken.

Jacques heeft ook de tweede training bij me gevolgd.

In deze training ontdekte hij zijn loopbaankoers.

En de schaduwkant daarvan.

Hij snapte, dat hij hard aan het werk was om zijn missie, zijn levensopdracht te verprutsen.

Als je te lang blijft hangen in je schaduwkant, dan word je een schim van jezelf.

Dat is wat er bij Jacques aan het gebeuren was.

Hij ontdekte, wat hij in dit leven komt doen, wat hij komt leren.

Als je weet wat je in dit leven komt doen, wordt het makkelijker om te ontdekken wat je in je beroepsleven komt doen.

Aan de buitenkant gezien was de compagnon Jacques aan het bedonderen.

Het leverde hem een giga wake-up call op.

Want, terwijl hij naar links keek naar een oneerlijke compagnon, gleed rechts het gezin onder zijn handen weg.

In dit leven mag Jacques leren de liefde te dienen.

Binnen deze context mag hij leren op werkgebied zijn klanten te dienen.

We spreken elkaar twee weken later weer.

We zien hem zienderogen opknappen.

Hij heeft niet meer die asgrauwe teint op zijn gezicht.

Die heeft plaats gemaakt voor een warme kleur.

Ze zijn net terug van vakantie.

Met het hele gezin zijn ze een week op de Canarische Eilanden geweest.

Dat heeft hen allemaal goed gedaan.

Het is nog wel eventjes hard werken.

Maar de liefde is terug in de familie.

We zijn nu een jaar verder.

Jacques heeft een nieuw bedrijfje opgestart.

Een eenmanszaak.

Hij verkoopt zeer hoogwaardige oplossingen aan de scheepvaart.

Het is wat je noemt high-end apparatuur.

Met een flinke marge.

Nu verdient hij netto beter.

Hij werkt minder hard.

Alles zelf onder controle.

De pretlichtjes zijn weer terug in zijn ogen.

Met hart en ziel,

Bodo

P.s.: Er zijn gratis E-Boeken.

Je kunt ze downloaden op onze website bij Gratis E-Boeken.

Daar kun je trouwens ook een E-Boek downloaden om thuis zelf een familieopstelling te doen.

En wie weet ontmoet ik je live, bijvoorbeeld tijdens de 1-Daagse Masterclass Opstellingen.

Dat is een heel geschikte manier om een opstelling mee te maken.

Een familieopstelling, een loopbaanopstelling, een ZZP-opstelling of een organisatieopstelling.

Als je wilt, kun je een vraagstuk inbrengen dat we gaan opstellen.

Dan ga je meteen van belemmering naar opening.

Je kunt ook gewoon komen kijken.

We zien je ok?

Graag!