Engel aan de keukentafel of duivel in bed?
“Lieve schat,” zegt hij, terwijl hij haar hand aanraakt,
“Vertel jij maar even, want jij kunt het beter uitleggen.”
Naast haar zit Tom.
Haar man met die fluweelzachte stem en ogen waarin je verdrinkt.
Eva schenkt iedereen nog een keertje het wijnglas vol.
Ze zitten met vrienden aan de keukentafel.
Kaarsjes aan, wijn open.
Het soort avond dat gezellig móét zijn.
Van engel aan de keukentafel naar Duivel in bed. Wat maakt dat je Narcisme zo moeilijk herkent? Systemische EHBO-tips om te voorkomen dat een Narcist je gaslight.
Snijdende woorden en een ontwapenende glimlach
Eva glimlacht met een strakke kaaklijn.
Voelt zich ongemakkelijk.
De vrienden kijken haar verwachtingsvol aan.
“Wat uitleggen, Tom?”
“Nou… dat van dat misverstand laatst.
Over het weekendje weg.”
Haar hart schiet in standje hoog.
Ah, dat!
Het weekend waar hij ineens ziek was en zij alleen ging.
De dagen erna waren een negerende hel geweest.
“Er was een klein meningsverschil,” zegt ze op eieren lopend luchtig.
“We hebben het uitgepraat hoor.”
Ze voelt 3 paar ogen op zich gericht.
“Zie je?” zegt Tom met honingzachte stem.
“Ik wilde gewoon wat rust.
Alleen zij heeft het altijd zo druk met iedereen.”
Zijn glimlach ontwapent.
Zijn woorden snijden alles door.
De tafel verdwijnt in de achtergrond
Zielig zijn als wapen
“Ach joh,” zegt een vriend.
“Iedereen heeft weleens wat.”
“Ja,” zegt Tom.
“Ik ben óók niet perfect, ik doe zó mijn best hoor.
Soms voelt het alleen alsof het nooit goed genoeg is.”
Hij zucht.
Een zucht die niet naar lucht zoekt, maar naar medelijden voor zijn zware leven.
“Nee lieverd dat is niet zo.”
Eva hoort het haar eigen stem zeggen.
Ze weet het: zwijgen of tegenspreken voelt voor hem als verraad.
“ Jij doet echt je best.”
Daar zijn ze weer.
Het oude standje, de redder redt de redder.
Later, als de vrienden weg zijn, ruimt Eva de borreltafel zwijgend af.
Hij zit er stil; gekrenkt en zwelgend in zelfmedelijden.
Hij steekt geen hand uit.
“Ik had het gevoel dat jij me net afviel,” begint hij zachtjes.
Eva draait zich verschrikt om.
“Ik?”
“Ja jij!,” zegt hij lijzig.
“Je liet me zitten bij onze vrienden.
Jij weet hoe moeilijk ik zulke gesprekken vind.”
Ze voelt de steek van schuld die haar lijf vult.
Automatisch volgt Eva haar “Sorry.”
Hij knikt.
“Geeft niet.
Ik weet dat je het goed bedoelt.”
De liefste stem ondermijnt
Die ene zin: hè ”Ik weet dat je het goed bedoelt.”
Het voelt alsof hij haar even optilt.
Om haar daarna iets dieper dan de vorige keer te laten vallen.
Ze weet het al.
Morgen zal Tom weer stil zijn.
Zet hij zijn mok net iets harder neer en leest haar berichten niet.
Haar dubbel en dwars laten voelen dat ze iets fout heeft gedaan.
Eva besluit nog harder haar best te doen.
Om nóg liever te zijn.
Zachter praten, zijn lievelingseten koken en beter luisteren.
Zichzelf kwijt raken in de zorg voor Toms gekwetste ziel.
Eva haar patroontje is voor haar een oude bekende.
Ze leerde liefde kennen als een verdienmodel door te zorgen voor een ander.
Heel vroeg al, als kind van haar ouders.
Als kleinkind van haar grootouders liep ze al met oma's koffie of thee voor een kopje aandacht.
Ergens diep van binnen beseft ze dat ze hem niet redt.
Dat ze bezig is haar kleine ik te redden.
Als zij maar lief genoeg doet, verlaat niemand haar.
Hoe zit het met jouw kleine ik?
Herken je iets van Eva in jou?
Smekend om een klein kopje aandacht?
Iedereen reddend?
Of herken je de charmeur in jezelf?
Met moodswings bij verlies van controle?
Het vloeken wat je dan niet kunt laten?
Wil je dit in evenwicht brengen?
Kom naar de masterclass.
Kan allemaal in 1 dag:
✋ 👉 In 4 stappen afkicken van Narcisme 👈 ✋
We ontmoeten je graag,
Rijna (en natuurlijk Bodo)
