Het toeval wil dat ik 55 ben, gay en ik heb net een heel erg leuk iemand opnieuw leren kennen.

Diepe buiging voor de doden en lang leve onze vrijheid

Drie maanden geleden was hij hier eventjes op bezoek.

We kennen elkaar eigenlijk al 15 jaar van het sporten.

Hij kwam langs voor een bakje koffie, even gezellig bijkletsen.

De vlam sloeg in de pan.

Die zagen we eventjes niet aankomen.

Hij vond mij namelijk een te stellige kakker.

En ik vond hem wat suffig.

In de loop der jaren heb ik wat laagjes afgepeld.

En hij blijkbaar ook.

Lang leve onze vrijheid. 

Het gay zijn is voor iedereen anders.

Ik heb niet altijd geweten dat ik gay ben.

Alhoewel, achteraf gezien …

Ik weet nog dat we thuis met ons vieren naar ‘Wie van de Drie’ keken.

Dat was een super leuk programma en soms hilarisch.

Ik zal ongeveer 12 jaar geweest zijn.

Gays bestonden niet.

Althans, bij ons thuis niet.

Bij ‘Wie van de Drie’ zat Albert Mol in het pannel.

Als er iemand niet een béétje gay was, ja zeg maar über gay, dan was het Albert Mol wel.

Maar wij zagen dat helemaal niet.

Ik herinner me mijn vader nog een opmerking maken over negers.

Dat het potverdomme wel leek of er tegenwoordig in elk TV-programma zo’n stomme neger moest zitten.

Tegenwoordig was 1975.

Stel dat ik de ijdele moed gehad zou hebben om uit de kast te komen als gay, hoe zou dat toen gegaan zijn?

Zo’n opmerking over negers moedigde dat niet bepaald aan.

Nu is dat anders.

Nu leven we in grotere vrijheid dan toen.

Tegenwoordig is gay zijn ok.

Die leuke man komt binnenkort een hapje eten.

Hij zegt dat hij van koken houdt en dat hij de ingrediënten meeneemt, zodat we samen kunnen koken.

Best groot en breed is hij en blijkbaar ook nog zorgzaam.

En hij wil SAMEN koken.

Lieve gay mannen, als je bij mij een kans wilt maken, dan is dit wel zo’n beetje het gouden recept.

Maar het mooiste moet nog komen.

Vrijheid

We leven in vrijheid

Vrijheid

Had het nu 1975 geweest, dan had ik de gordijnen stevig dicht moeten doen om als gay met een andere gay man samen te staan koken, proosten en zoenen en zo.

En dan heb ik het nog niet over het leven als gay in de oorlog.

We leven in vrijheid en dat is enorm kostbaar!

Diepe buiging voor de doden en lang leve onze vrijheid

In 1940 woonden er in Nederland bijna 9 miljoen mensen.

Daaronder waren 140.000 Joden.

In WO II zijn er in Nederland ongeveer 101.800 Joden vermoord of door ziekte en uitputting om het leven gekomen.

Dat alleen nog maar in Nederland.

Tijdens de overheersing door nazi-Duitsland werden tussen de 5,1 en 6 miljoen Europese Joden vermoord.

De totale verliezen in mensenlevens is nog veel groter en wordt geschat op ongeveer 65 miljoen.

Hieronder zijn ongeveer 50 miljoen burgerslachtoffers, inclusief ongeveer de twintig miljoen die tijdens de oorlog doodziek werden.

De militaire slachtoffers komen uit op ongeveer 25 miljoen, inclusief de vijf miljoen die zijn gestorven in gevangenschap.

De geallieerden verloren in totaal ongeveer 61 miljoen levens, terwijl aan de zijde van de asmogendheden 11 miljoen mensen het leven hadden verloren.

Bron: Wikipedia.

Diepe buiging voor de doden en lang leve onze vrijheid

WO-II heeft nog dagelijks invloed op ons.

Mijn vader had zijn eigen soort van coming out.

Hij koos namelijk voor een Duitse vrouw.

Door gebeurtenissen in WO-II hadden zijn ouders en hartgrondige hekel aan Duitsers.

Mijn grootvader is later wel van mijn moeder gaan houden.

Maar tussen mijn grootmoeder en mijn moeder is het nooit meer goedgekomen.

In de oorlog is zij op slot gegaan.

Wat er precies gebeurd is dat weet ik niet, maar ze werd ijzig koud.

Ik weet van mijn vader, dat zijn moeder geen enkele keer een verjaardagsfeestje voor hem heeft georganiseerd.

Hoe koud wil je het hebben?

In 1979 werd hij ongeneeslijk ziek.

Toen hij zijn moeder belde om te vertellen dat hij kanker had vroeg ze simpelweg of het besmettelijk was.

Het ging snel bergafwaarts met hem.

Ze stuurde bloemen uit eigen tuin, omdat dat goedkoper was dan bloemen uit een winkel.

Hoe anders zou het gelopen zijn als er geen tweede wereldoorlog geweest zou zijn?

Wat heeft de blinde haat van Hitler veel stuk gemaakt.

Het heeft grip op iedereen in het westen gehad.

Op iedereen.

Het is op die manier dat de gevolgen daarvan nog dagelijks merkbaar zijn.

Mijn moeder is als Duits meisje op 14 jarige leeftijd in Den Haag komen wonen.

Nederlanders zijn niet boos of haatdragend naar haar persoonlijk geweest, maar ze zal vast geen warm welkom gehad hebben.

Nu pas -en zeker door het werken met familieopstellingen– zie ik pas de gevolgen.

Er is toen iets in haar geknapt.

Dat is ze nooit te boven gekomen.

Elf jaar geleden is ze op vijfenzestig jarige leeftijd plotseling overleden.

Ze kon niet meer.

Ze was op.

Vanavond op vier mei om 20.00 uur herdenken we de doden met 2 minuten stilte. 

Ongeveer 65 miljoen doden zijn er gevallen.

Het aantal van 65 miljoen dat is een fysiek concreet en tastbaar getal.

Maar het  symboliseert een nog veel groter lijden.

De overige offers die de nabestaanden brachten, al het leed dat zij leden en soms nog lijden, dat is met geen pen te beschrijven.

Diepe buiging voor de doden en lang leve onze vrijheid

Vanavond om 20.00 uur maak ik een diepe, diepe buiging voor de doden.

En voor al het lijden bij de overlevenden.

Ook buig ik voor de vrijheid waarin wij nu leven.

De vrijheid dat ik gewoon met een leuke man samen kan koken.

En ik maak een buiging voor de vrijheid van het mogen kiezen.

Het is niet de haat of de liefde die ons onderscheidt van dieren.

Wat ons onderscheid is het vermogen om te kiezen voor liefde.

Haat en boosheid zijn verwoestend.

Niet allen voor jou en die ander, maar voor iedereen er omheen.

Vanavond om 20.00 uur; wie sluit jij weer een beetje in je hart?

Zo stop je destructie.

Zo start je heelwording.

En daar word je een heel leuk mens van.

Wil je reageren?

Graag!

P.s.1: Wil je van beklemming naar vrijheid?

Dan zijn er meerdere gratis E-Boeken.

Je kunt ze downloaden op de website bij Gratis E-Boeken.

Daar kun je over een maand trouwens ook een E-Boek downloaden om thuis zelf een familieopstelling te doen.

En wie weet ontmoet ik je live, bijvoorbeeld tijdens de 1-Daagse Masterclass Opstellingen.

Dat is een heel geschikte manier om een opstelling mee te maken.

Een familieopstelling, een loopbaanopstelling, een ZZP-opstelling of een organisatieopstelling.

Als je wilt, kun je een vraagstuk inbrengen dat we gaan opstellen.

Dan ga je meteen van beklemming naar bevrijding.

Je kunt ook gewoon komen kijken.

P.s.2: Een berichtje en een like vinden we leuk.

Klik je even door naar Facebook?

We zien je ok?

Graag!