De opstelling over half aanwezig zijn
Fleur is een vriendelijke vrouw van 55 jaar uit Den Bosch en ziet er goed verzorgd uit.
Ze is gescheiden en heeft haar 2 kids prima opgevoed, ze leiden nu hun eigen leven.
Na haar werk komt ze thuis in een leeg huis.
Laat de herfst in haar leven maar losbarsten.
Daar wacht ze nu al een paar jaar op.
Aan de buitenkant lijkt het levendig, maar aan de binnenkant is het dooie boel.
Eigenlijk heeft altijd al ongeveer één helft van haar leven ontbroken.
Nu ontbreekt het deel wat haar verbondenheid met een partner kan schenken.
Ze is getrouwd geweest.
Naar mate het huwelijk vorderde, bleek haar ex een drankprobleempje te hebben.
Soms kan hij de fles laten staan en soms niet.
Eigenlijk had ze maar een halve vent.
"Lijkt mijn vader wel" zegt ze.
"Was ook maar half aanwezig".
We gaan er dieper op in.
Wat als vader en moeder niets van elkaar moeten hebben?
Ik vraag Fleur om haar ouders met stoelen op te stellen.
Ze plaatst 2 stoelen naast elkaar met een meter afstand er tussen.
Beide ouders kijken in de tegenovergestelde richting van elkaar.
Ze lijken niets met elkaar te maken willen hebben.
Waar is het samen in deze familieopstelling?
Ik vraag Fleur om een stoel voor zichzelf op te stellen.
Ze plaatst haar stoel twee meter bij haar ouders vandaan met de rug naar hen toe.
Het totaalbeeld is bedroevend.
Waar is de warmte in dit gezin van herkomst?
Waar is de geborgenheid?
Waar is het samen in deze familieopstelling?
Tranen die omhoog kruipen
Ze vertelt, dat vader driftaanvallen had.
Tussen zijn buien met boosheid door was hij emotioneel afwezig.
"Maar dat heb ik heus wel een plek gegeven hoor" zegt Fleur, terwijl haar stem de hoogte in klimt.
Ik schiet ervan in de lach en zeg dat ze liegt dat ze barst.
Met wijd opengesperde ogen kijkt ze me aan.
"Adem het gewoon in" vraag ik haar.
"Neem er even de tijd voor".
Vanuit onverwerkte diepte dienen de tranen zich aan.
Ze kruipen zich een weg omhoog door onmacht en verdriet.
"Moet je nou echt eerst 55 jaar worden om dit echt aan te kunnen kijken" vraagt ze?
Zo eigenwijs als kippenstront
Als de vrede Fleur weer omarmt, vraag ik of ze klaar is voor de volgende stap.
Ik plaats een extra stoel pal naast de stoel van haar vader.
"Gelieve deze 2 stoelen als één geheel te zien" vraag ik haar.
"Je vader had vervelende kanten.
Je vader had ook mooie kanten."
Fleur sputtert tegen.
"Je komt toch echt voor de helft uit hem voort.
En als het tegenzit, heb je ook wat talenten en eigenschappen van hem meegekregen".
Ik vraag haar of vader eigenwijs was.
"Dan heb je op zijn minst zijn eigenwijsheid meegekregen".
Ze schiet in de lach; ze moet wel.
Vrede vinden met vader
Ik vraag Fleur eerst op de stoel van zijn boze kant te gaan zitten.
Deze energie kent ze als geen ander.
"Een beetje van deze energie heb jij ook Fleur.
Hoe meer je dit aanvaardt en omarmt, hoe groter de kans dat je een leuke vent tegen het lijf loopt".
Daarna mag Fleur op de stoel met vaders positieve kanten zitten.
Eerst stribbelt ze flink tegen.
Dan ploppen er toch wat goede kanten op, zoals zijn analytisch vermogen en kunnen structureren.
"Vergeet Oost-indisch doof zijn niet" vraag ik aan Fleur; "dat kan verdomd handig zijn".
We schieten samen in de lach.
Ben jij wel eens half aanwezig?
Wil jij net als Fleur meer uit je leven halen; veel meer?
Dan is The 10 Step Soul Challenge echt iets voor jou.
Het is een complete familieopstellingen wasstraat.
Wassen, waxen, knippen, scheren, föhnen en een likje gel erin.
Ga je met opzet afstoten wat niet bij je hoort.
En aantrekken wat juist wel bij je past.
Klik op De Familieopstellingen Wasstraat: The 10 Step Soul Challenge.
Cheers,
Rijna en Bodo
P.s.: Dit artikel is geschreven met instemming van Fleur m/v.
