Bert Hellingers lege midden

Bert Hellingers lege midden: hij schreef er al over in zijn eerste boeken in 1996.

Wat is het lege midden?

Het is een abstract begrip dat ik met dit artikel concrete handen en voeten wil geven.

Als het lege midden een abstract begrip is, hoe en waar kun je dit vinden?

Hoe maak je het tastbaar?

Hoe maak ik Bert Hellingers lege midden tastbaar?

In jip- en janneketaal; voor iedereen te begrijpen.

De leegte

We leven in turbulente tijden.

Trump verstond de kunst zich te overschreeuwen.

Daarbij keek hij schaamteloos recht in de camera.

Hij verdeelde de wereld in voor en tegen Trump.

Nieuwsprogramma’s, deskundigen, pro- en contra Amerika, het eigen congres en Trump buitelden over elkaar heen.

Hij beloofde Amerika de Ark van Noah te bouwen.

Sommige voorstanders die het hardste in blinde adoratie hun liefde voor hem uitschreeuwden, beloofde hij als happy few aan boord te mogen stappen.

De rest mocht niet mee en zou verdrinken.

Voor hen restten slechts hel, verdoemenis en Corona.

Hij mocht van de meerderheid geen Ark van Noah bouwen.

Vervolgens kielhaalde hij zijn grootste fans door ze naar het Capitool te sturen.

Die fans beloofde hij de hemel, maar ze kwamen als arrestant in de hel.

Hij liet leegte achter en een spoor van vernieling.

Bert Hellingers legen midden; ik denk dat hij het net even anders bedoelde.

Turbulentie

Ook Corona zorgt voor turbulentie.

In het nieuws en in de actualiteitenprogramma’s wordt Corona breed uitgemeten.

Als ik naar de feiten kijk, zijn er maar weinig extra mensen overleden.

En toch zijn we en masse in de ban van Corona.

Alsof er een vos bij de kippenren is gesignaleerd en nu zijn alle kippen in rep en roer.

Alle kippen hebben zich op de vos gefocust.

Er is zelfs een kippen outbreak team samengesteld.

Gelukkig hoeven we ons in Nederland even niet met geld bezig te houden.

De horeca, detailhandel, veel ZZP-ers, artiesten en kappers zijn het hard getroffen.

Geld lenen was nog nooit zo goedkoop en de overheid stelt miljarden ter beschikking.

En toch houden we de financiële adem in.

Hoe lang blijven de geldpersen nog draaien?

Angst, stress, onzekerheid, dreiging en boosheid brengen ons in beweging.

Het is deze beweging die ons bij de strot grijpt.

In stapjes worden we als een steen aan het touw rondgeslingerd.

We hebben onszelf niet meer onder controle.

Iets anders heeft ons in de macht.

We raken uit verbinding.

Uit en in verbinding

Als je niet oppast, haalt turbulentie je weg bij jezelf.

Het haalt je weg van Bert Hellingers lege midden.

Er zijn verschillende soorten van turbulentie.

Ik beschrijf 3 manieren, die je bij jezelf weghalen:

1- Wegkijken van de realiteit;

2- Als het te persoonlijk wordt;

3- Weigeren van je levensopdracht;

Onderstaand komen ze alle 3 aan bod.

Aan het einde van elke manier die je bij jezelf weghaalt, beschrijf ik een manier die je weer bij jezelf terugbrengt.

Bij Bert Hellingers lege midden.

Foto: “Het Waddengebied” met toestemming van www.hansmenninga.nl 

1- Wegkijken van de realiteit

In het hier en nu staande kijken we naar het verleden.

Met wat we zien, proberen we in te schatten hoe de toekomst zal verlopen.

Ondanks dat we daar veel tijd en aandacht aan besteden, is er één ding zeker.

Het loopt per definitie anders, dan dat we inschatten.

Daarom zijn we vaak in verwarring.

Omdat de realiteit niet doet wat we hadden besteld.

Ons ego houdt van rust, reinheid, regelmaat, vastigheid en voorspelbaarheid.

Wat ons verwijdert van Bert Hellingers lege midden is het niet aanvaarden van de realiteit.

In verwarring zwabberen we innerlijk heen en weer.

Soms wachten we nederig op de les die erachter zit.

Maar meestal niet.

Dan staan we er arrogant boven.

Een andere keer kijken we weg en kletsen er met een ander over, zo van: “belachelijk toch, wat vind jij daar nou van dan?”

Of we krijgen zo’n lief, klein, schattig boosheidsaanvalletje.

Niet alleen kleuters en kleine kinderen gaan hysterisch krijsend uit hun dak in de supermarkt om te kijken of ze er jou mee op de kast kunnen krijgen.

Wij volwassenen hebben op onze eigen manier zo’n supermarktaanval.

Doen we of alles in de supermarkt des levens gewoon te koop is.

Als het uitverkocht is, kijken we soms even naar boven.

Dan zoeken we God op.

Of de grote bewuste energie.

Dat wat er meer is.

Call it anything you want.

Een Chinees restaurant heeft zo’n luik naar de keuken weet je wel?

Ik ben een beeldendenker en stel me voor dat God naar ons toe ook zo’n luik heeft.

Als ik boos ben dan roep ik naar Hem.

Soms blijft dat luik gewoon dicht.

Laatst ging het open.

Met mijn boosheid roep ik naar Hem: “God allemachtig, ik had een biefstuk besteld, maar waarom krijg ik dan een gehaktbal?”

Het luik ging nog een klein beetje verder open.

Hij antwoordde: “Ik zorg ervoor, dat er altijd voldoende is. Maar als dat voor jou niet goed genoeg is, serveer ik geen jus bij de gehaktbal. Dan geen jus in jouw leven en knaag je maar even op droge boerenkoolstamppot.”

Daarna ging het luik weer dicht.

Hoe groter de afstand tussen wat we verwachten en wat we ontvangen, hoe moeilijker het wordt.

Op de lagere school eerst een aardige docent en daarna een koud kreng.

Op de middelbare school voor het eerst verliefd en hij dumpt je.

Gezellig een dagje Amsterdam en je portemonnaie wordt gerold.

Je vindt een nieuwe baan en je wordt in je proeftijd eruit geknikkerd.

Eén van je ouders overlijdt 10 jaar eerder dan gedacht.

Daar waar je werkt, word je op een lullige manier weg georganiseerd.

Straalverliefd word je, jullie trouwen, er komen 2 liefdesbaby’s en het wordt een vechtscheiding.

Je krijgt kanker, wordt bestraald en het gaat nog net goed.

Hoera, een baby, maar met Downsyndroom.

Je hebt een fantastisch restaurant geopend en gaat failliet door Corona.

Je partner krijgt een vroege vorm van Alzheimer.

Het hoort bij het leven.

Ook Alzheimer.

Het leven komt en gaat.

Net als eb en vloed

De volheid van het leven is er slechts op enkele momenten van gelukzaligheid.

Op alle andere momenten komt het leven en gaat het weer weg.

Bij Alzheimer is het leven in kleine stapjes aan het vertrekken.

Dat hoort net zo bij het leven als de geboorte van een baby.

Tuurlijk is het verdrietig als we voelen hoe de ziel elke dag een beetje op kousenvoeten het lichaam verlaat naar gene zijde.

Een goede vriendin van mij woont en werkt in Noorwegen.

Ze werkt met dementerende ouderen en met verstandelijk gehandicapten.

De bejaarden waar ze mee werkt, staan in het voorportaal van gene zijde.

Soms zijn ze niet alleen dement, maar ook knorrig of zelfs boos.

Maar niet bij Ingrid.

Zij kijkt, luistert en voelt met haar ziel.

In de ogen van haar collega verricht ze soms kleine wondertjes.

In plaats van Alzheimer of de symptomen en de ziekte te weigeren, aanvaardt ze dit volledig.

Ze omarmt het en ze kijkt naar de persoon erachter en naar de ziel die in de persoon zit.

De patiënt voelt zich gehoord, gezien en geaccepteerd zoals hij is.

Met zijn leuke kanten en met zijn nukken.

Daardoor is hij is vredig.

Bijna net zo vredig als aan gene zijde.

Ze heeft geen ruzie met patiënten.

Eerder plezier en bewegingsvrijheid.

Dat hebben de patiënten ook met haar.

De patiënten en Ingrid, ze ontmoeten elkaar in Bert Hellingers lege midden.

In het leven zijn er 3 feiten:

1. Het leven is een aaneenschakeling van gebeurtenissen die anders lopen dan gedacht
2. Imperfecties horen bij het leven, misschien wel meer dan perfectie
3. Als het anders loopt dan gedacht, zijn we er eerder verbolgen over dan dat we er gewoon mee dealen.

Ze halen je weg bij de realiteit en weg bij jezelf.

Het volledig aanvaarden van de feiten zoals ze zicht voordoen brengt je weer terug bij Bert Hellingers lege midden.

Als je de realiteit volledig omarmt en met hart en ziel inademt, kom je als het ware van de tweede dimensie van de aarde realiteit in de derde dimensie van de spirituele realiteit.

Klein detail: no one said it’s going to be easy, right?

Het biedt je een makkelijkere manier van verbinding met jezelf en daardoor met anderen.

Het biedt je ook meer innerlijke wendbaarheid op, soms grenzend aan vrijheid.

Echte vrijheid bestaat namelijk niet in de aardse realiteit, het is eerder een bewustzijnstoestand.

Terug naar Bert Hellingers lege midden

Hoe kom je onverwacht en in een mum van tijd weer terug bij jezelf?

Het is een manier, waarmee je met een plof in Bert Hellingers lege midden landt.

Ken je dat, dat je op de automatische piloot auto rijdt?

Dat het voelt alsof er iets of iemand een ruk aan het stuur geeft?

Dan schrik je wakker en je beseft, dat het nog net goed ging!

Dit is een moment, dat je ziel ingrijpt en je terughaalt naar het hier en nu.

Wat een toeval zeg, zou je kunnen roepen.

Nee, dit is geen toeval.

Dit is niet toevallig meer, want het is jouw tijd nog niet om te gaan.

En blijkbaar is het ook andermans tijd niet om te gaan.

Het valt je rechtsreeks toe, dat je leeft.

Het wel of niet kunnen aanvaarden van de realiteit en de manier waarop heeft ook te maken met de manier waarop we in elkaar steken.

Er zijn 4 typen van persoonlijkheden en elk type heeft een eigen manier van kijken naar en omgaan met de realiteit.

2- Als het te persoonlijk wordt

Als je alles heel persoonlijk neemt, verwijdert je dat van Bert Hellingers lege midden.

Er zijn wel meer manieren en psychologische testen om persoonlijkheden in te delen.

Zelf werk ik graag met het DISC-model.

Dit filmpje over de 4 communicatiestijlen is al een paar jaar oud, maar met meer dan 11.000 gaat het nog wel eventjes mee.

De 4 Communicatiestijlen

Mensen hebben een persoonlijkheid, daarachter is de ziel voelbaar, bij de ene meer dan bij de andere persoon.

Hoe meer iemand verbonden is met de ziel, hoe meer iemands woorden gedragen worden op de energie van ziel en bezieling.

Hoe minder iemand is verbonden met de eigen ziel, hoe leger iemands woorden klinken en hoe meer kracht het ego deze woorden bij moet zetten.

Voordat ik verder ga over ziel en bezieling, wil ik eerst 4 communicatiestijlen met je bespreken.

Alle 4 hebben ze ziel en bezieling, maar wel op hun eigen manier.

Ze hebben alle 4 ook eigen manieren om bij Bert Hellingers lege midden te komen of om er juist bij weg te raken.

Introvert en extravert

Het eerste onderscheid dat je al snel kunt maken is het verschil tussen introverte en extraverte mensen.

Voor mensen die visueel ingesteld zijn kun je de introverten links van jezelf zien en de extraverten rechts.

Bij introverte mensen loopt de energie wat makkelijker van buiten naar binnen toe, ze zijn ontvankelijker en rustiger.

Meestal hebben ze een wat rustigere energiefrequentie.

Introverte mensen hebben soms een wake-up call nodig en extraverte mensen mogen leren wat rustiger te communiceren.

Introverten hebben een wat trager tempo, het zijn de diesels onder ons die meer uithoudingsvermogen hebben.

Bij extraverte mensen loopt de energie makkelijker van binnen naar buiten, ze zijn wat drukker en hun energiefrequentie is meestal wat uitbundiger.

Extraverten kunnen sneller starten en op gang komen, ze kunnen ergens de turbo op zetten, maar kunnen eerder afgeleid zijn of verveeld raken.

Ratio of gevoel

Het tweede onderscheid dat je kunt maken is tussen de meer rationeel ingestelde mensen en de gevoelsmensen.

Als je visueel bent ingesteld, kun je de rationeel ingestelde mensen wat verder weg voor je zien en en de gevoelsmensen wat meer dichterbij voor je.

Bij de meer rationeel ingestelde mensen is het hoofd vaak de eerste ingang.

Ze zijn niet ongevoelig, integendeel zelfs, ze hebben ook veel betrokkenheid en intuïtie alleen tonen ze dit secundair en niet primair.

Bij de gevoelsmensen is het gevoel vaak de eerste ingang.

Ze kunnen goed nadenken en piekeren en op hun eigen manier kunnen ze ook afstandelijk zijn.

Bij gevoelsmensen kun je vaak meteen op het gezicht aflezen hoe de vlag ervoor staat.

De efficiënten rechts bovenin

Dan kun je rechts bovenin een kwadrant zien met efficiënt ingestelde mensen.

Ze zijn extravert en rationeel ingesteld.

Vaak zijn ze sturend van aard, direct en duidelijk.

De kleur die bij ze past is rood en het meest passende element is vuur; het zijn vurige types.

In eerste instantie ligt Bert Hellingers lege midden voor de rode efficiënten bij resultaten en afspraak = afspraak.

De hartelijken rechts onderin

Rechts onderin kun je het kwadrant zien van de hartelijk ingestelde mensen.

Het zijn extraverte gevoelsmensen, echte mensen mensen, optimistisch van aard en ze hebben warmte en gezelligheid.

De kleur geel past goed bij ze en het element de zon.

In eerste instantie ligt Bert Hellingers lege midden voor de gele hartelijken bij vrolijkheid, warmte en aansluiting.

De voeler links onderin

Links onderin kun je het kwadrant zien van de voelers.

Het zijn introverte mensen die liever een ander of een groep dienen en wat op de achtergrond willen blijven.

Ze zijn vriendelijk, behulpzaam en voelen een ander goed aan.

Het element de ziel past goed bij ze en groen.

In eerste instantie ligt Bert Hellingers lege midden voor de groene voelers bij verbinding en dienstbaarheid.

De denkers links bovenin

Links bovenin kun je het kwadrant van de denkers zien.

Ze werken graag nauwkeurig en met details, ze zijn introvert, gedegen, vriendelijk en behulpzaam.

Als je ze even de tijd geeft komen ze met eye-openers.

Blauw is de meest passende kleur en het element lucht.

In eerste instantie ligt Bert Hellingers lege midden voor de blauwe denkers bij het oplossen van de puzzel.

De energie

Ze hebben alle 4 een eigen energie waarmee de ziel geladen is.

Die energie heeft een eigen kwaliteit en snelheid, dat is de energiefrequentie.

Energie van de efficiënten: rood, vierkant, vooruitgang

De efficiënten rechts bovenin houden erg van concreet resultaat en werken daar graag op een zo efficiënt mogelijke manier naar toe.

Ze hebben graag de leiding en zijn liever in control.

Hoofd is hun eerste ingang, daarom plannen ze goed.

Ze kunnen een volle, drukke agenda aan en maken graag meters.

Met hun voorbereiding kunnen ze `s morgens meteen losgaan.

Later op de dag kunnen ze ook nog eens de turbo erop zetten.

Ze kijken niet op een uurtje meer of minder en hebben de hoogste snelheid.

Energie van de hartelijken: speels, intens, ongeduldig

De hartelijken rechts onderin kunnen ook snel zijn.

Ze houden van mensen, energie, passie en vooruitgang.

Ze staan graag op een enthousiaste manier op de voorgrond, maar hoeven niet per sé goede leiders te zijn.

Ze houden van energie en van drukte.

Als je een spoedklus hebt, ben je bij de hartelijken precies aan het juiste adres.

Als je ze nodig hebt, zijn het kilometervreters en daarna hebben ze tijd nodig om de batterij op te laden.

Je kunt hen zien als benzinemotoren die wel van een sprintje houden.

Energie van de denkers: nuchter, onderzoekend, minutieus

De denkers links bovenin zijn doorgaans heel gestructureerd.

Ze plannen, maken een begin, nemen doorlooptijd en ronden zorgvuldig af.

Omdat ratio de eerste ingang is, houden ze van werken met cijfers en informatie.

Ze houden van details en breinkrakers.

Het zijn de diesels onder ons en ze hebben lange termijn uithoudingsvermogen.

Het nauwkeurig werken met details vraagt meer tijd dan gemiddeld, maar hun werk is degelijk onderbouwd en daar kun je op bouwen.

Energie van de voelers: fluweel, samen, gevoelig

De voelers links onderin voelen alles feilloos aan.

Ze hebben een neus voor andermans pijnlijke onderwerpen en vermijden deze liever.

Ze werken graag samen en houden van een harmonieuze werkomgeving.

Op de voorgrond staan te schreeuwen is niet hun ding.

Van alle 4 de communicatiestijlen hebben zij de traagste snelheid.

Zeg maar de tractor op de landweg waar jij achter rijdt en inhalen lukt even niet.

Voelers hebben een groot inlevingsvermogen.

Ze zijn vaak de smeerolie in een team en met hen erbij gaat alles net even soepeler.

How to check?

Als je snel wilt kijken met welk van de 4 typen je te maken hebt, dan kijk je eerst naar introvert of extravert.

Het is handig om je aan hun tempo aan te passen.

Daarna kun je een proefballonnetje oplaten.

Je kunt een opmerking maken over een feit of resultaat of over mensen.

Dan weet je meteen of je te maken hebt met een meer rationeel ingesteld iemand of meer met een gevoelsmens.

Van kortsluiting naar aansluiting

Er zit snel kortsluiting in de energieën, drijfveren en doelen van de tegenoverliggende kwadranten.

Daar is weinig aan te doen; zo werkt het nou eenmaal.

Het beste wat je kunt doen is dat accepteren en bespreekbaar maken.

Alle 4 de communicatiestijlen kunnen heel goed opschieten met iemand van de eigen communicatiestijl.

Alleen zal er als eerste enige rivaliteit ontstaan tussen de 2 efficiënten, omdat ze het allebei voor het zeggen willen hebben.

Vroeg of laat kan er ook enige concurrentie ontstaan tussen de 2 hartelijken, omdat ze allebei de meeste aandacht willen.

Rood en blauw kunnen goed samen, omdat ze beiden van cijfers en feiten houden.

Rood staat graag op de voorgrond en blauw staat graag op de achtergrond.

Rood en geel kunnen in eerste instantie goed samen, want rood houdt niet van watjes.

Maar grote kans, dat rood vroeg of laat geel vertelt wat deze moet doen en dat schiet enorm in het verkeerde keelgat, want geel heeft een allergie.

Als je met je hand naar de enthousiaste gele wijst en hem vertelt wat hij moet doen, gaan de luiken dicht.

Geel komt robuust over maar is heel gevoelig.

Rood ook, maar het zachte zit achter het ongenaakbare.

Rood denkt van zichzelf een groot inlevingsvermogen te hebben, maar dat zien anderen wat genuanceerder.

Rood kan groen al snel oeverloos vinden zwetsen, dat eindeloze geklets over koetjes en kalfjes, da’s allemaal te wazig voor rood.

Wat goed samen gaat is geel en groen.

Geel staat graag op de voorgrond en groen geeft een ander graag de aandacht.

Geel kan wel een hoekige en intense manier van communiceren hebben -men leze ruimte en zuurstof nemend- en dat kan soms voor groen wat te heftig en te grof zijn.

Maar groene mensen zijn vergevingsgezind en kunnen dat op een aangename manier aan geel duidelijk maken.

Geel kan blauw erg muggenzifterig vinden en blauw kan geel veel te grof en te ongenuanceerd vinden, met te weinig diepgang ook.

Wat ook vaak goed gaat is groen met blauw.

Allebei zijn ze introvert, beleefd en tonen ze interesse in de ander.

Ze kunnen bij elkaar op adem komen, voordat ze bij rood en geel weer in een hogere versnelling moeten gaan.

In Sync

Als je met iemand communiceert vanuit verbinding, synchroon, zeg maar in sync, verloopt alles makkelijker en zijn er minder obstakels en is er samen meer flow.

Samen in the flow zitten zijn andere woorden voor samen pootjebaden in Bert Hellingers lege midden.

Het is de kunst om de stijl, de energie en het wezen van de ander wat te omarmen.

Hoe gaan de 4 communicatiestijlen om met ziel en bezieling?

Rood heeft een groot ego, een snel tempo en wil vlug resultaat.

Dit staat allemaal haaks op ziel & bezieling, dus is er snel kortsluiting.

Behalve als er een shortcut is van korter dan vijf minuten.

Ze mogen leren om dieper te voelen, zodat ze minder drammerig worden en meer samenwerken.

Dat is de oversteek naar het tegenovergestelde kwadrant van de groene voelers.

Geel heeft ook een groot ego en een snel tempo, maar is gevoelsmens.

En geel is heel nieuwsgierig, waarschijnlijk ook naar ziel en bezieling.

Wel moet geel zijn tempo behoorlijk vertragen.

Ze mogen leren om minder impulsief en meer gestructureerd te leven en te werken, wat meer eerst denken en dan pas doen in plaats van omgekeerd.

Dat is de oversteek naar het tegenovergestelde kwadrant van de blauwe denkers.

Groen heeft uit zichzelf een tempo en diepgang dat heel goed aansluit bij ziel en bezieling.

Een goede opsteller zoekt de plek op waar het schuurt en pijnlijk is en dat zal de voeler willen vermijden.

Groen mag dus leren doordrukken.

Ze mogen leren om wat meer resultaatgericht te werk te gaan, eerst het werk en dan pas het meisje in plaats van andersom.

Dat is de oversteek naar het tegenovergestelde kwadrant van de rode efficiënten.

Blauw is onderzoekend en ruimte gevend wat goed werkt bij ziel en bezieling.

Maar de denker is een denker en wil cijfers en feiten.

Dat staat haaks op ziel, bezieling en opstellingen.

Ze mogen leren om niet altijd zo serieus te zijn en muggenzifterig en wat meer plezier te maken.

Dat is de oversteek naar het tegenovergestelde kwadrant van de gele hartelijken.

De 4 communicatiestijlen en Bert Hellingers lege midden

De ziel schenkt je het leven, want als je ziel het lichaam verlaat, overlijd je.

Het leven wordt je dus als het ware ingeblazen door de ziel.

Je hele leven fluistert je ziel je toe.

Vandaar, dat er in dit hoofdstuk 3 manieren zijn beschreven, waarop je ziel even tot je doordringt en je als vanzelf even in Bert Hellingers lege midden belandt.

In de loop van je leven kun je als die steen aan het touw naar buiten geslingerd worden, weg bij ziel en bezieling, weg bij Bert Hellingers lege midden.

Als de efficiënte zijn zin niet krijgt, is de eerste reactie knorrigheid en boosheid en dat brengt je steeds verder weg bij jezelf.

Met de hartelijke kun je lachen en de hartelijke kan alles weglachen, waarmee de diepte van ziel en bezieling niet aangekeken worden.

De voeler kan diep voelen, soms juist te veel en daardoor zware gevoelens tussen zichzelf en de werkelijkheid plaatsen en in gevoel verdwalen.

Met de denker kun je eindeloos op zoek gaan naar feiten, cijfers en details, ze willen het naadje van de kous weten en kunnen verdwalen in de ratio.

Shortcut naar Bert Hellingers lege midden

Het is de kunst, om de 4 kwadranten met de corresponderende kleuren voor je te zien.

Ga na waar je staat en probeer letterlijk naar het midden te gaan.

Dat kun je doen door loslaten.

Dat hoeft maar één seconde.

Mediteren komt uit het oosten en duurt 15 tot 30 minuten per keer.

Hier in het westen zijn ego en ratio vaak overdadig groot.

Je hoeft maar één seconde niets te doen.

Die ene seconde is zo gepiept.

Da’s voor de ego de shortcut.

Da’s voor de ratio snel te snappen en gaat het niet malen.

Neem je persoonlijkheid dus niet te persoonlijk, want dan blijft alles tweedimensionaal.

Laat het af en toe even los en laat je influisteren door je ziel.

Dat doet ze met liefde.

Wat doe je als je ziel bij je aanklopt?

Als je de ziel toestaat, brengt ze je meteen bij Bert Hellingers lege midden.

Juist als je het niet verwacht.

Dan komt het.

Wanneer het dat zelf wil.

Als je net even nergens mee bezig bent.

Alle 4 de persoonlijkheidstypes kennen dit wel.

Dit is het moment, dat je van één van de 4 kwadranten van jouw type persoonlijkheid door het tweedimensionale drijfzand naar de derde dimensie zakt.

Als je de twee dimensies van het hier en nu even loslaat, dan zak je van je persoonlijkheid in je ziel.

Ziel en bezieling kennen geen afstand.

Noch in tijd, noch in kilometers.

De ziel kent slechts verbinding.

Plots weet je -of beter gezegd plots beseft je ziel- wie het is als je mobieltje gaat.

Je denkt aan iemand en een paar uur later hangt hij of zij aan de telefoon.

Er zijn van die momenten, dat er net wat meer is dan volstrekt toeval.

Ren niet meteen verder.

Laat zo’n moment je even omarmen.

Even een knuffel met je ziel.

3- Weigeren van je levensopdracht

Een diesel auto is een diesel en da’s dus geen sprintertje.

Zo’n diesel is ontworpen met een specifiek doel; werkpaard zijn.

Je moet er dus ook geen benzine mee tanken, maar diesel.

Een plat bord is plat en dus geen kom.

Zo’n groot plat bord is ontworpen met een specifiek doel: het zo presentabel mogelijk serveren van een hoofdgerecht.

Je moet er dus geen soep uit willen eten.

Elk mens is ontworpen om iets specifieks te doen.

Da’s je taak en je opdracht in dit leven.

Dat is wat je een heel leven lang komt oefenen.

Dat gaat met vallen en opstaan, omdat nog niemand grote levenslessen in een hangmat op een zonovergoten Bonaire heeft geleerd.

Dus knal je soms met je kop tegen de muur, omdat je anders je les niet leert.

Hoe langer je je levensopdracht weigert, hoe leger en onvervulder je wordt, steeds verder verwijderd van Bert Hellingers lege midden.

Het is aan jou om deze taak als corvee te zien of als nieuwe ronde met nieuwe kansen dat je leven juist vruchtbaar maakt.

Alles is gerelateerd aan je levensopdracht

Ik werk alweer 20 jaar met oefeningen, waarbij je je levensopdracht ontdekt.

Je missie is kort, het is krachtig, het beslaat maar 5 woorden.

De aanloop naar deze oefeningen, de belangrijkste oefening en wat er daarna gebeurt . . .

Het is een beetje magisch.

Alsof al je fysieke cellen, je ziel en al wat er meer is samen tot een nieuwe rangordening in jou bij elkaar komen.

Bij alle cursisten gebeurt hetzelfde.

Met een aantal oefeningen en heel specifieke huiswerkopdrachten stop ik ze in de voorwas.

Niet te koud, niet te warm, gewoon lekker handwarm.

Ik houd ervan om als trainer soms een beetje onnozel te doen.

Laat je er niet door misleiden, want er steekt meer dan veertig jaar levenservaring achter; ik ontdekte mijn levensopdracht toen ik 15 jaar was.

Bovendien gaat er meer dan 20 jaar werkervaring schuil achter het werken met deze opdracht.

En een stuk of 2.500 familie- en loopbaanopstellingen die ik de afgelopen 10 jaar heb begeleid.

Op de trainingsdag waarbij de cursisten hun levensopdracht ontdekken, staan ze op de stoep met huiswerkopdracht en al.

Stapsgewijs leid ik ze naar the point of no return.

Net zoals je ziel ineens en onverhoeds weet wie jou belt of wie er straks gaat bellen, net zoals je ziel soms al weet dat die ene vacature gewoon voor jou bestemd is, zo reikt je ziel je op deze dag je levensopdracht aan.

Als je je vinger snijdt, zie je het aardappelschilmesje in je duim zitten.

‘Goh, doet helemaal geen zeer’ denk je eerst.

Maar dan dringt de pijnimpuls door naar de ziel.

Dat is het moment, dat je ziel wakker schrikt, wat drieletterige woorden vloekt en de pijn inademt.

Zo gaat het ook ongeveer met de cursisten die hun levensopdracht ontdekken.

Het is hun ziel, die hen de levensopdracht aanreikt die heel specifiek is en bij hen hoort.

Ze uiten die levensopdracht, preciezer toegekeken ploppen ze `em per ongeluk verbaal eruit.

Net zoals de ziel bij het aardappelschilmesje dacht dat het geen zeer doet, denkt de ziel nu: “Oh, en is dit nou alles?”

Maar dan is er het grote moment, dat jouw missie in je systeem zakt.

De ziel schrikt hier zelf ook goed wakker van.

Van schrik haalt ze diep adem en zo wordt de levensopdracht met elke lichaamscel en de hele ziel ingeademd.

Daarna is er de stilte van besef.

De druppel is in het water gevallen en nu is het wachten op hoe de cirkels zich in het water verspreiden.

De dagen en de weken erna zijn als een jackpot.

Telkens vallen er grote en kleine kwartjes.

Cursisten gaan ineens snappen -of liever gezegd ze gaan beseffen op zielsniveau- waarom juist deze ouders perfect passen bij hun missie?

Sommige mensen hebben een makkelijk leven en sommige mensen een wat pittiger leven.

Vooral deze laatste groep gaat beseffen, waar al die hindernissen en roadblocks op hun levenspad goed voor zijn.

Het antwoord op de ‘waarom’ vraag: “Waarom ik?”

It fits you like a glove.

Dit is een keerpunt.

Een groot moment van innerlijke ommekeer.

Het is meteen skinnydipping in Bert Hellingers lege midden.

Vanaf nu hoef je niet meer gebukt te gaan onder wat je hebt meegemaakt.

Je kunt het liefdevol van binnenuit met hart en ziel omarmen.

Het is geen last meer die op je schouders drukt, maar je draagt het.

Je hoeft nu niet meer met afhangende schouders door het leven te gaan.

Je mag weer rechtop gaan staan.

Hoe stront overvloed schenkt

Als je een winterjas koopt, hangt er een prijskaartje aan.

Bij een dikke winterjas heb je lekker veel waar voor je geld.

Als je een zomerjas koopt, hangt er ook een prijskaartje aan vast.

Dan krijg je een luchtig niemendalletje, waarvoor je nog steeds moet betalen.

Zo is het ook in het leven.

Aan alles zit een prijskaartje vast.

Maar sommige mensen zijn krenterig.

Die willen veeeuuulll voor verrekte weinig.

Als je gierig bent ingesteld, loopt het precies andersom.

Dan krijg je juist weinig en dat kost je dan ook nog eens de hoofdprijs.

Andere mensen zijn niet zozeer gierig, maar ze weten alles net even beter.

Terwijl ze op een zonnige dag aan de waterkant zitten, bedenken ze waarom ze vooral niet willen zwemmen.

Het water is te koud of te vies, want ja je weet nooit wat er aan ellende in dat water zit toch?

Bovendien zwemt er alleen pleps, ja zeg, dat doe je toch niet?

Ondertussen heeft het dorp een reuze gezellige dag, die ze met een BBQ afsluiten.

Terwijl er in het dorp nog een feestje is, blijven de betweters aan de kant van de rivier achter met de illusie, dat ze het beter weten.

Er zijn ook mensen die hun handjes liever niet vies maken.

Ze janken, ze miepen en hopen dan, dat er een redder op hun pad komt die het voor ze regelt.

Dan ben je een grote mevrouw of een grote meneer, maar je laat een ander je kudtklusjes voor je opknappen.

Zo van “Nee ik ben niet lui, maar gewoon lekker efficiënt”.

Je kunt het beter willen weten (don’t we all?) en je kunt boos worden en blijven.

Netto resultaat is dat jij steeds verder weg bij het leven komt te staan.

Perhaps it’s time to grow up?

Aanvaard het leven dat je is geschonken.

Aanvaard de levensopdracht die je hebt.

Aanvaard jouw ziel en persoonlijkheid, zoals ze zijn.

Aanvaard dat er in het leven niets helemaal gratis en voor niets is.

Geven en nemen mag meer in balans zijn.

Voor alles wat je hebt ontvangen, hoef je geen grote prijs terug te betalen.

Het is echt helemaal voor jou.

Wel mag je je misschien net even wat meer realiseren, dat alles een prijskaartje heeft.

Dat zijn de obstakels en hindernissen op je levenspad.

Omarm ze en wees bereid om de prijs te betalen.

Inner grace is met dankbaarheid buigen en dankjewel te zeggen voor het leven dat we hebben ontvangen, voor al het moois dat we ontvangen en voor het prijskaartje dat eraan vastzit.

Alles is aan je levensopdracht gerelateerd, maar dan ook echt alles.

Geniet van de mooie en dierbare momenten.

En de minder mooie momenten dan, hoe daarmee om te gaan?

Het is als stront.

Stront stinkt.

Je trekt je neus ervoor op.

Dus kijk je de andere kant op.

Dat doe je ook als je op het verkeerde moment op de verkeerde plek een windje laat en er een gezicht bij trekt van ‘it wasn’t me’.

Draai het om.

Yes it was me.

Pak die stront met beide handen beet.

Behandel het met respect.

Strooi de stront eigenhandig uit over de akkers van je leven.

Het levert je een overvloedige oogst op.

Kus je duivels en demonen

Vier jaar geleden ging ik finaal door mijn rug.

Het was compleet nieuw voor me.

Ging nergens over, het gebeurde bij een blaadje van de grond oprapen.

Ik zocht naar een goede manueel therapeut.

Heb ik gevonden, hij leest en voelt mensen aan en geneest met zijn ziel.

Na de intake vroeg hij: “Wilt u zich alstublieft uitkleden?

U mag uw onderbroek aanhouden.

Daarna mag u rustig uw rug afrollen.

Ga ik kijken wat er aan de hand is.”

Meteen kreeg ik een flitsend inzicht.

Mijn eerste ingeving was: “Duuuuh, buigen?

Ik buig hier voor niets en niemand”.

Toen wist ik meteen, waar mijn rugpijn vandaan kwam.

Ja er zijn vroeger thuis dingen gebeurd, die niet ok waren.

Daar hadden ze kinderbescherming voor mogen bellen.

Het is en blijft niet ok, maar het is ok.

Al het gebeurde hoort bij me.

Dat is mijn prijskaartje in dit leven.

Juist omdat mijn ouders zo van het padje waren en te jong zijn overleden, ben ik gaan zoeken naar hoe het dan wel werkt aan de binnenkant.

Dat besloot ik in een helder moment toen ik 15 jaar oud was.

Nog geen idee hebbend, dat het over de ziel gaat.

Ik heb mijn stront aangekeken.

De lucht opgesnoven.

Heb mijn mouwen opgerold.

Mijn handen in de stront gestoken.

Uitgestrooid over het land.

De oogst deel ik met jou.

Als je ziel je even uitnodigt

De ziel kan lonken en kan je zelfs verleiden.

Niet te opzichtig.

Eerder subtiel.

Haast onmerkbaar.

Voordat je het weet, ben je bij Bert Hellingers lege midden.

Soms sta je ergens buiten te dagdromen.

Het gebeurt meestal onverwachts.

Gaat eerst nergens over.

Als je bijvoorbeeld even buiten staat en een frisse neus haalt.

Wanneer je gedachten van je afglijden als een zijden sjaal.

Vogelgeluiden meegevoerd met een warme windvlaag geven je haast een zoen op de wang.

Een windvlaag ruimt je gedachten op en een zonnestraal geeft je even een knuffel.

Het gebeurt ongemerkt, maar je gedachten dwalen af, je ontspant je een beetje en het wordt op een aangename manier wat leger in je.

Op zo’n onbewaakt ogenblik kun je je even mee laten voeren door liefde, als een edelsteen gevat in tijdloosheid.

Je ogen glazen in de verte en je zweeft even op de magie van dit moment.

Ineens is het er.

Je voelt het in je rug.

Er kijkt iemand.

Je wilt weten wie het is.

Je wordt er blij van of wellicht juist niet.

Het gebeurt in ééntiende van een seconde.

Hoe neem je dit waar?

Je ziet het niet, je hoort het niet, je voelt het niet met je huid, je ruikt het niet en je weet het niet met je hersenen.

En toch ‘weet’ je het zeker.

Zullen we nog een stapje verder gaan?

Als ik je op dat moment zou vragen hoe zeker je weet dat er iemand kijkt, wat zou je dan antwoorden?

Waarschijnlijk ‘weet’ je dit zeker voor de volle 100%.

Alleen hoe weet je dit?

Het is geen weten, maar beseffen.

Het is geen zintuigelijk voelen, maar aanvoelen.

Het is een ingeving.

Het is een besef, dat je gegeven wordt.

Da’s toevallig zul je zeggen, ik zou kunnen zweren dat er iemand naar me kijkt.

Als je je op dat moment omdraait, blijkt het nog te kloppen ook.

Het lijkt zo toevallig.

Het is een ingeving en die valt je gewoon toe.

Het is zingeving.

Gewoon af en toe lekker dagdromen.

Da’s dé manier om snel, gemakkelijk en eenvoudig bij Bert Hellingers lege midden te komen.

Gewoon even een seconde niets doen.

En daarna nog een seconde.

En nog eentje.