Mijn zus en ik

Mijn zus en ik

Wat is het perfecte gezin? De tafelopstelling legt het bloot. Mijn zus en ik: ze lijkt getrouwd met haar zus, maar haar ziel hunkert. De confrontatie heelt.

Wat is het perfecte gezin in een familieopstelling?

"Wat moet ik hiermee?"
Ze staat aan de grond genageld.
Haar ouders staan achter haar.  
Haar zus naast haar. 

Wat is het ideaal plaatje van een gezin van herkomst.?
Als een steigerend paard staat ze in de ruimte.
"Dit is niet wat ik wil.  
Hier kan ik niks mee." 

"Je voelt de warmte van moeder links achter je.
De kracht van vader rechts achter je.
Door dik en dun steunen ze jou in jouw keuzes."
" Ja dat voel ik, maar DIT wil ik helemaal niet."  

De tafelopstelling legt het bloot

Haar schouders ontspannen.
Het hele lijf laadt op.
Breed glimlachend breekt de ziel door.
Haar hele systeem begint te wiebelen.
Ze doet zo haar best om de opstelling te laten gebeuren. 

Alle luiken gaan dicht.
Armen komen over elkaar.
Ogen vastgepind op niets in de verte.

Ineens schiet ze van haar plek.  
Springt, stampt zo uit de opstelling.
"Dit wil ik niet.
Nee, dit voelt echt niet goed." 

Het is out of comfort voor haar.
De tafelopstelling legt het bloot.
Net zo meedogenloos zet ze de opstelling terug in het oorspronkelijke standje.
“Dit is fijn; nu heb ik tenminste contact met pap zoals ik het wil.”

Getrouwd met haar zus?

Naast pa op de partnerplek levert te veel op.
Ze wil hem niet opgeven.  
Moet mijn zus eerst haar plek maar eens opgeven.
Zij gunt mij geen moeder. 

De tafelopstelling legt het bloot.
is ze getrouwd met haar zus?
"Mijn zus en ik".
Alles gaat over zus en ik.
Als zij dit, dan ik dat... 

“De opstelling laat mij voelen wat ik thuis zoek.  
Maar ik geef pa niet op.”
Ze staan als een getrouwd stel naast elkaar. 

Ze schuurt heerlijk tegen `m aan.
"Hé, pa."
Ze lacht haar allerliefste, verliefdste lach. 

Haar ziel hunkert

Mijn zus en ik.
Het klinkt als een sirene in mijn oren.
Het huidige familiesysteem levert haar nog te veel op.
Pa die dag en nacht klaar staat.
Die alles doet wat wordt gevraagd en meer.  

“Mis je je moeder in jouw leven?
Wil je meer warmte en liefde toevoegen?”
Ze slikt haar tranen in.  
“Nee hoor ik heb pa” zegt ze moedig. 

Haar ziel hunkert naar een warme, liefdevolle kroep.
Als ze dat gewaar wordt, sluiten alle luiken.  

Acceptatie is een brug te ver vandaag.
Alles gaat met ja maar en een zus.
Dat voelt voor mij als jammer.  

Het veld sluit zich.
This is it! 

De confrontatie heelt

De confrontatie heelt. Daar is moed voor nodig. Daarom moedigen we je graag aan. Mag een opstelling schuren en confronteren? Heb jij het lef om je ja maar aan te kijken? Klik op

👉   Ga in 1 dag van gebroken naar goud waard!   👈

We zien je graag,
Rijna en Bodo