Hoe begeleiden wij systemisch?
Hoe begeleiden wij systemisch?
Systemisch, nooit van gehoord! Hoe is het meer dan systematisch? Wanneer is een familieopstelling of tafelopstelling puur? Hoe begeleiden wij systemisch?
Opstellingscowboys
Het is damn druk op de systemische prairie. Het barst van de opstellingscowboys. Ze leren je holistisch opstellen, sjamanistisch opstellen, universeel opstellen en intuïtief opstellen. Da's lekker handig, hoef je je nergens iets van aan te trekken, kun je jezelf systemisch satisfyen en iedereen wordt er blij van. Of zie ik dat verkeerd, want dat zou best kunnen natuurlijk.
Wat al die opstellende cowboys and cowgirls met elkaar delen, is dat ze met fancy opstellingstermen om zich heen schieten, maar de plank wat mij betreft keihard misschieten. Wat ze roepen klinkt indrukwekkend, maar het is de klepel die voorbij komt vliegen en dan foetsie is.
Diep in je systeem
Well you know, you can score een cursusje Engels en showerend of auto rijdend met Airpods Engels luisteren. So you learn words en hoe je ze aan elkaar plakt, maar kun je nog geen Engels right?.
Die taal moet niet alleen in je harses gaan zitten, maar in je hele systeem. En niet alleen de woordjes, de grammatica en de werkwoorden. Liefst gaat de Engelse cultuur en taal zo diep in je systeem zitten, zodat je het droomt, zweet en met 10 vingers blind typt.
Niet systemisch, maar systematisch toch?
Ik hoor, zie en lees coaches, therapeuten en opstellers over systemisch werk en zo. Over dat jouw lichaam een systeem is, dat eigenlijk alles een systeem is, dat jij onderdeel van meerdere systemen bent en dat het daarom systemisch werk heet, ja toch?
Ik lees het ook op websites van psychologen en geestelijk begeleidende instellingen dat ze de cliënt in diens context bekijken en hoe blij ze zijn met dit aanvullend systemisch observeren. Zie ik het fout of zo? Dit is niet systemisch, maar systematisch toch?
Randvoorwaarden voor systemisch werk
Er zijn randvoorwaarden voor systemisch werk om opstellingen te laten slagen. In de opstellingsruimte is het 22 graden Celcius. Dat is voor het lichaam aangenaam warm en de ziel als werkinstrument ontspant mee.
Ik creëer holding space door mijzelf innerlijk leeg te maken. Mijn ziel is de ontvangstruimte voor de opstelling, waarbij alles wat ik aan de cliënt zie en voel welkom is.
Wanneer is een opstelling puur?
Een kwartier van te voren, tijdens de afspraak en een kwartier erna sluit ik aan bij de ziel van de cliënt. Dat doe ik door steeds dichter bij mijn eigen ziel te zijn en te blijven. Tijdens het inleidende gesprek zit ik graag naast de cliënt. Dan is de ruimte naar voren toe open en beschikbaar.
Voor een pure opstelling zoom ik uit, zodat in mij nog meer ruimte ontstaat om te ontvangen wat mijn ziel me over de cliënt en diens opstelling me influistert. Ik vraag mezelf af, wat de levensopdracht van deze cliënt kan zijn. Wat is het centrale onderwerp, waar werkelijk alles om draait?
Hoe begeleiden wij systemisch?
De opstelling gaat over wat voor trauma er instaat tussen de cliënt en zijn of haar levensopdracht. Al deze onderwerpen zijn aan elkaar verbonden. We helpen onze cliënt de code te ontcijferen van de geheime band tussen de cliënt, diens levensopdracht en het trauma. Zo begeleiden wij systemisch.
Wil jij jouw cliënte beter systemisch begeleiden? Dan ontvang je tijdens de masterclass een compleet nieuwe en meer dan goed gevulde systemische toolkit. Voor info klik op
👉 Ja ik wil mijn cliënten beter systemisch begeleiden 👈
We zien je graag,
Rijna en Bodo