Een eigen plek in het gezin
Een eigen plek in het gezin
Een droomgezin 👨👩👧👦 in de 3D opstelling. Mijn lijf😧 sputtert tegen. De ziel beslist anders.
Mag het oké👍 zijn dat je je plek kwijt bent?
Een droomgezin in de 3D opstelling
Met de stoel in de handen vult ze de ruimte.
"Waar zet ik deze nu neer."
Ze heeft haar ouders in een 3D opstelling staan.
Haar broer en zus staan er fier voor.
Klaar voor de toekomst.
Gesteund door de ouders.
Partners voor het leven.
Ze hebben hun 'struggels' uitgevochten.
Hun huwelijksbootje dobbert niet meer.
Ze varen hun liefdevolle koers.
Mijn lijf sputtert tegen
"Ik weet niet hoe ik dit moet doen."
Met een grote zucht ze de stoel neer.
"Ik wil bij mijn broer en zus staan.
Mijn hele lijf protesteert."
Voorzichtig opper ik;
"De vraag is mag je daar staan?"
"Nee zegt mijn lijf.
Ja schreeuwt mijn hoofd."
"Wie wil je volgen?"
"Mijn lijf maar..."
"Je hoofd krijgt voorrang."
Ik wil daar zijn
Ze kijkt mij aan.
Bambi in de koplampen.
"Je gaat mij niet zeggen hoe ik t moet doen."
Nee het is oké.
Jij bent oké.
Wat er gebeurd is oké."
"Ooh, ik wil gewoon daar naar toe."
Ze doet een stap richting zus.
Ze zet de stoel ernaast.
Hij blijft op 2 poten wiebelen.
"Ik kan m hier niet los laten.
K@tzooi."
Ze stampt erover.
De ziel beslist anders
"Lukt niet hé?"
Door een wesp gestoken draait ze zich om.
"Ik was je even vergeten."
Ze schiet in de lach.
Dan komen de tranen.
"Dit doe ik altijd.
ik weet hoe t heurt.
Mijn lijf voelt dat t anders moet.
Oh ik kan wel ophouden het wordt niks."
De stoel klettert op de grond.
Ze loopt naar de vrijplaats.
Zakt in elkaar.
Handen voor de ogen.
Foetsie.
Een heel zwaar leven
Dramaqeeun ten top.
Ik voel een lach opkomen.
Open mijn mobieltje.
Druk op play.
"Een heel zwaar leven..."
Klinkt t uit de speaker.
Ze huilt.
Als een verloren klein kind.
"Ik snap ze niet.
Toen het slecht ging waren wij altijd samen.
Nu zijn zij samen en ik alleen.
Met onze ouders hebben ze dikke lol.
Bespreken alles.
Ook hun shit"
Mag het oké zijn dat je je plek kwijt bent?
"Dat lukt jou nog niet."
"Nee!"
Boos schiet ze overeind.
"Mag dat oké zijn?"
"Nee! Ik wil meedoen."
"Dat kan."
Bambi ogen kijken nu met opgetrokken wenkbrauwen.
"Zeker je mag en kan meedoen.
Ze wachten op je."
"Je ziel is nog niet zover.
Ik vermoed dat je heel hard je best hebt gedaan
om voor je ouders het beste, leukste en liefste kind te zijn.
Nu zijn je ouders weer maatjes.
Dat dreigt zo te blijven."
"Ja daar komt niks meer tussen.
Ik ben mijn plek kwijt."
"Precies, je bent je plek tussen hen kwijt.
De stilte duurt voort.
Bambi is een stil muisje geworden.
Ze huilt in stilte haar tranen.
De lijm in het gezin
"Oh, ik weet t even niet.
Ik ben boos.
Ik ben blij en verdrietig."
"Dat mag.
Je hebt gelijmd tussen je ouders.
Die taak zit erop.
Je mag hun derde kind zijn.
Je bent bij iedereen meer dan welkom.
Op de plek waar je altijd al hoort.
Je bent nu nog aan t verwerken."
"Ja, ik blijf checken of t echt klaar is."
Ze loopt naar de gevallen stoel.
"Nou zus ik geloof dat ik naast je mag staan."
Wil je weten waar jij staat?
Wat is het patroon in jou en in jouw gezin van herkomst? Wil je een zielsinkijkje in het gezin van herkomst? Wil je weten hoe je vastgeroeste patronen doorbreekt? Wil je goud toevoegen aan jouw leven?
Dat kan tijdens onze bijna gratis masterclass. Je mag je zelf gebroken kommetje lijmen met goudverf. Met de handgemaakte vilten poppetjes ga je kijken hoe jouw ziel kijkt. We gaan aan de gang met een heuse 3-D opstelling. Klik op
👉 De bijna gratis Masterclass met Opstellingen, Kintsugi en Opstellingspoppetjes 👈
We ontmoeten je graag,
Bodo en Rijna