De systemische sjitshow
De systemische sjitshow
Is het een systemische sjitshow of een karikaturale lachspiegel? Ze was een anti-assertieve ziel is nu een grote meid. Hoe zet ze de knop om in de doorlopende familieopstelling?
De systemische sjitshow
In de 1e week kreeg haar gezinsfoto pootjes en sloop stilletjes naar achter de planten op de kast. In de 2e week had ze nog geen inlogcode en in de 3e week konden ze nog niet genoeg werk voor haar vinden, zodat ze wat meer thuis werkt, schnappie wel?
Even flitste de systemische sjitshow als your worst nightmare door haar heen, waarna ze zich meteen vermande. Kom op slome trut, zo erruugg kan het niet zijn en overal zijn wel wat inwerkprobleempjes toch?
Karikaturale lachspiegel
Haar huwelijk was die auto waar je in rijdt en ineens schiet 1 van de 4 wielen onder de auto vandaan. Omdat de relatie met haar hubby dear rammelde, rammelde ook de relatie met de 2 kids, want de spanning tussen de ouders gaat aan tafel ook in de Boerenkoolstamppot met rookworst en jus zitten.
Een paar jaar terug heeft ze De Wasstraat doorlopen, waar ze enorm van opknapte. Zowel zij als haar hubby praten moeilijk over hun diepste gevoelens. Nu gebruikt ze hem niet meer als blikopener voor haar gevoelens en accepteert ze dat hij soms haar karikaturale lachspiegel is.
Hoe anti-assertief haar ziel was
Onmogelijk was het in haar gezin van herkomst om over gevoelens te praten. Ja haar vader pratte over zijn gevoelens, maar gebruikte dochterlief als emotionele kliko. Da's heel begrijpelijk. als je weet dat haar moeder een gekkie was, waar ze allemaal de handen vol aan hadden.
Tijdens De Wasstraat ervaarde ze hoe anti-assertief haar ziel was. Die lag nog als kind stil in een hoekje te huilen met het dekbed over zich heengetrokken. Nu zie ik een grote meid die heel goed weet wat ze voelt. Haar nieuwe baan lijkt op een losgeslagen kermis attractie wat voor iedereen reuze grappig is, behalve als je erin zit.
Stelletje eigenwijze koude kaktrutten
"Bodo ik baal als een stekker" roept ze nog voor de koffie. "Wat een stelletje eigenwijze koude kaktrutten!" "Wat dan" vraag ik? "Ja ik dacht ik kom in Amsterdam bij een swingende tent te werken, maar ik heb eerder het gevoel dat ik mijn zwarte kousen aan moet doen en de voordeur een tijdmachine blijkt die me 100 jaar achteruit zet.
Hadden we laatst supervisie. Met elke klant van ons is psychisch wel wat aan de hand, da's niet zo bijzonder toch? Barst een collega in tranen uit en vertelt hysterisch heftig snikkend waarom ze er zo ondersteboven van is. Insinueert ze ook nog dat dat door mij als nieuwkomer zou komen".
Eén doorlopende familieopstelling
"Oh dus je werk is één doorlopende familieopstelling waar je ook nog voor betaald krijgt" vraag ik? Twee vraagtekens kijken me aan. "Je gezin van herkomst was ook al een doorlopende familieopstelling, want wie was het kind en wie was de wijze ouder?"
En nu op je nieuwe baan kun je die patronen blind copy pasten. Misschien zijn jullie klanten nog geen gekkie genoeg, want je collega's vervelen zich zo te horen helemaal dood. Kijk eens om je heen. Zijn er andere organisaties die niet met halve gekkies werken, maar met echte gekkies?
Is jouw leven of werk een systemische sjitshow? Wil je niet meer het slachtoffer zijn van een doorlopende familieopstelling? Klik op deze link om de knop in één dag om te zetten!
Ik zie je graag,
Bodo