Wake-up call

Het lukte me.

Stoer zijn.

Geen krimp geven.

Heb het jaren tot kunst verheven,

Af en toe glipte er een glimlachje door mijn masker heen.

Het is niet zo dat je op een ochtend wakker wordt, zo van ‘hé krijg nou wat, je hebt een masker dude!‘

Ik heb er een instapcursus voor gevolgd.

Het ging ongemerkt.

In mijn gezin van herkomst werd niet over gevoel gepraat.

Dat was gewoon . . . een goed recept om te voelen van mijn kruin tot mijn borstbeen.

Gelukkig stopte het daar, want anders had ik met mijn hart gevoeld.

De grap is, dat ik van nature heel spontaan ben.

Misschien zelfs hartelijk.

Maar in mijn familie sprak niemand uit het hart.

Mijn moeder had een auto, paard en parelketting, dus mijn vader snapte geen bal van haar verdriet.

“Lieve schat, je bent de aller-, aller-, allermooiste dochter, een fijnere dochter konden we ons niet wensen“.

Wat had ze dat graag van haar ouders willen horen.

Maar hoe anders was de werkelijkheid.

Vanaf haar zestiende moest ze met heup lang haar en parelkettinkje naar een exclusief meisjesinternaat.

Daar begon een leven lang zoeken naar die lieve woorden.

Veel mensen zoeken bij hun partner, wat ze van hun ouders hadden willen ontvangen.

Zoals zo veel mensen wist ze helaas niet beter.

Mijn ouders vergrootten elkaars zielenpijn.

Het was mijn leerschool met een heus eindexamen.

Dat legde ik af tijdens de crematie van mijn vader.

Ik was zestien jaar en beloofde hem geen traan te laten.

Het lukte me.

Zo’n dertig jaar later met een opstelling of wat hervond ik in stapjes mijn gevoel.

Mijn vader is nu regelmatig bij me.

Geven we elkaar een dikke high-5!

Support ie me eventjes.

Zorgt ie voor een opdracht en omzet.

Je kunt van hem zeggen wat je wilt, maar ballen dat ie had!

In 1950 kwam hij thuis met een Duitse vriendin.

Je kunt je voorstellen, dat zijn ouders daarover niet bepaald üver-ober-affen-titten glücklich waren.

Maar hij hield met hart en ziel van mijn moeder en koos volmondig voor haar.

Hij aanvaardde een klus voor een jaar in Suriname.

Daar trouwden ze, zodat zijn moeder niet voor kettingzaag kon spelen.

Da’s best lief hebben en lef hebben toch?

Uhum, heb ik niet van een vreemde.

Familieopstellingen hebben me geheeld.

Maar het helende effect gaat een grote stap verder.

Dat is het beseffen van mijn levensopdracht. 

Sorry, een wake-up call voor je ziel gaat niet met een knuffel. 

Daar wordt de ziel niet wakker van.

Kakt ie alleen nog maar verder van in slaap.

Ben dekbedopschudder.

So that’s my job this life.

Wat is jouw levensopdracht?

Als ik naar mijn missie kijk, heb ik de beste -zeg maar gerust de allerbeste ouders- gehad die daarbij passen.

Ze waren goed van het padje af.

Wisten niet waar ze het moesten zoeken.

Veel van mijn klanten ook niet.

Van de week belde een klant me.

Getrouwd, 2 kids, gescheiden, nogmaals getrouwd, 1 kid, weer gescheiden en een baan vinden lukt niet.

Zijn leven droogt op.

Dus die baan moet er als houvast vooral snel komen.

Not dus.

Hij snapt niet hoe dat kan.

We kletsen wat.

Bij hem thuis werd niet over gevoel gepraat.

Check.

Hij trouwde iemand die hem wat aandacht gaf.

Check.

Het huwelijk liep op de één of andere manier voor geen meter.

Check.

Uiteraard plaatst hij zijn kids bovenaan.

Check.

Nu ga ik het heel anders aanpakken zei hij tegen zichzelf.

Check.

Trof weer een leuke vrouw.

Check.

Er kwam nog een liefdesbaby.

Check.

Op de één of andere manier lukt het weer niet.

Check.

Ook het derde kind is super belangrijk.

Check.

Hij rebbelt maar door aan de telefoon.

Check it out.

Voelt van zijn kruin tot aan zijn borstbeen.

Check, seen it, done it, been there.

En passant vertelt hij me, dat zijn broer 3 jaar geleden is overleden en dat hij dat vooral al een plekje heeft gegeven.

OMG wat herkenbaar, check

Zijn ziel heeft al besloten, dat het roer om moet.

Eens kijken hoe lang het duurt, voordat het vanuit zijn ziel naar zijn ego en ratio doorsijpelt.

De meeste klanten doorlopen bij mij dezelfde route.

Eerst met opstellingen in je hart sluiten wat gebeurd is.

Daarna the big beng.

By the way, wat is jouw levensopdracht?

Dat je je levensopdracht snapt.

Dan snap je de bedoeling achter wat je meemaakte.

Waar het goed voor is.

Inmiddels heb je je stront op je akker uitgezwaaid.

Met je tranen heb je van droog zand vruchtbare modder gemaakt.

Nu kun je met plezier kijken wat er groeit.

Bij iedereen groet een ander gewas.

Gerelateerd aan jouw missie.

Bij elke levensopdracht past een andere oogst.

Heb jij enig idee welke oogst voor jou gereserveerd is?

Wat is jouw levensopdracht?

Maybe it’s time to meet your destiny.

Dat kan, als je training 1 t/m. 4 volgt.

Zeven cursisten staan reeds te trappelen.

Ik heb plek voor welgeteld nog één laatste cursist.

Wil jij je levensopdracht ontdekken?

Dan is er 1 kleine ja maar.

Namelijk Corona.

Ik mag 2 cursisten ontvangen.

De 4 trainingen duren 10 dagen.

Elke dag ontvang ik 4 groepjes van 2 personen.

Dan kan de ene persoon de andere opstellen.

Kun je toch je mooie stappen zetten.

Elke trainingsdag ontmoet je een andere cursist.

Tussendoor ontmoeten we elkaar samen op Skype of op Zoom.

Zijn we toch bij elkaar en wisselen we ervaringen uit.

Groeien we samen.

Beentje nabijheid en beetje afstand.

Toch bij elkaar.

Interesse in de 4 trainingen?

Stuur me even een berichtje en klik op Ja ik wil mijn levensopdracht ontdekken. 

Cheers,

Bodo

P.s. Ik heb de homepage vernieuwd.

Al gezien?

Klik op Homepage

Ik hoor graag wat er ervan vindt.