Rijd jij in je ziel maar een half rondje?

Veronique is een vaste klant van me.

Bij een blokkade denkt ze ‘even Bodo bellen’.

Ze schrok zich laatst het leplazerus.

Corona en misère all over, maar ze werd gevraagd voor een baan.

Out of the blue.

Hatseflats!

Stel je voor zeg, dat ze de rode loper voor je uitrollen.

Get outta here.

Dat was het eerste dat ze dacht.

Ja nou ja, ahum, adem in en adem gewoon weer uit, zo’n kans laat je natuurlijk niet lopen toch?

Veronique heeft haar CV snel een update gegeven en gemaild.

Ze hingen de volgende dag meteen aan haar mobieltje.

Wanneer zou je langs kunnen komen voor een kop koffie Veronique?

Ze bladerde quasi nonchalant in haar agenda en maakte een afspraak.

Toen ze ophing wilde ze het wel uitgillen, maar da’s niet zo handig als er collega’s om je heen zijn.

De paar dagen daarna zat ze in een soort van rollercoaster: going up and down fast.

Anyways, ze belde me en vroeg: wat nu als ik die bal gewoon in het doel kan schoppen, maar aan de binnenkant stort ik in de achtbaan de diepte in?

En of ik sneeeèèèl tijd heb voor een opstelling.

Beste Veronique tuurlijk maak ik snel tijd voor je, gaan we samen kijken wat er in je ziel speelt, daar is deze kans TE mooi voor.

Ik haal haar op in de lobby en we kletsen wat bij een kop thee.

Ondertussen is ze bij die andere werkgever langs geweest voor een onofficieus kennismakingsgesprek.

Eerst van 2 kanten kijken of er wat van een klik is.

Het was een super gezellig gesprek zegt Veronique.

Gewoon heel relaxed.

Ja stel je voor, dat ze gewoon leuk zijn vraag ik haar?

Ja stel je voor zegt ze grinnikend.

En stel je voor zeg, dat jij ook gewoon enorm leuk bent vraag ik.

Grapjas zegt ze.

Ja ergens weet ik dat natuurlijk wel zegt ze, maar ik kan zo moeilijk zelfvertrouwen voelen.

Dat lijkt me een mooi startpunt voor een opstelling.

Ik vraag haar om 2 stoelen op te stellen voor haar ouders in de tijd dat ze een relatie kregen.

Ze zet ze bijna tegenover elkaar neer.

Niet helemaal, maar bijna.

We kijken er eerst naar.

Doen verder niets.

We staan gefascineerd naar de 2 stoelen te kijken.

Ze hebben een aanzuigende werking.

Alsof je in een trechter wordt gezogen.

Ik stel voor om toe te geven aan de aanzuigende energie.

Veronique gaat op haar vaders stoel zitten.

Ze verstart.

Na een paar minuten staat ze weer op.

We staan samen bij de stoelen.

Blijkbaar had mijn vader het niet al te breed zegt ze.

Dan is het logisch, dat je moeder op je vader let en dat haar stoel bijna tegenover die van je vader staat zeg ik.

We voelen nog steeds die aanzuigende werking.

Let wel zeg ik.

Ik vroeg je om je ouders op te stellen in het begin van hun relatie.

Want, dat is de schoot voor de kinderen die uit deze relatie gaan ontstaan.

We nemen even de tijd om dit op ons in te laten werken.

Als de stoelen van jouw ouders bijna tegenover elkaar staan, wat is dan een geschikte plek voor jou als kind vraag ik?

Ik heb altijd in het midden tussen mijn ouders gestaan zegt Veronique.

Proberen een brug te vormen tussen die twee.

Kun jij dan gewoon jezelf zijn vraag ik?

Ze kijkt me aan met een vraagteken op haar gezicht.

Ja zonder ballast vraag ik?

Dat je zeg maar gewoon een blij ei kunt zijn?

Nu heb je ouders, maar het is daar zo zwaar.

Nu heb je een huwelijk, maar je partner is zwaar op de hand.

Je hebt een baan, maar je moet alle zeilen bijzetten, omdat het zo zwaar is.

Blijkbaar volgt jouw ziel de plattegrond van vroeger thuis.

Zo van je rijdt op de rotonde en je wilt deze driekwart rijden.

Maar het is zwaar, dus je komt niet verder dan de helft.

Ik zie aan haar lichaamstaal, dat de ziel het snapt.

Neem de tijd voor deze opstelling.

Laat de opstelling in zijn geheel in jouw ziel landen.

Dat heeft minimaal een paar dagen de tijd nodig.

Je zult vast wel mensen op je pad komen met een aanzuigende werking.

In de volksmond noemen we hen vaak ‘zuigers’.

Eigenlijk zou je dan in jezelf moeten zeggen: “Veronique we hebben weer een bellerrrrrrrr aan de lijnnnn!

In jouw geval zou je kunnen proberen beide middelvingers omhoog te steken.

Je mag ophouden andermans kliko te zijn.

Laat andermans gedoe en zwaarte bij de ander.

Dan zul je de volgende keer op de rotonde genoeg energie hebben voor een heel rondje!

Cheers, Bodo

P.s.: Rijd jij in je ziel ook maar een half rondje op de rotonde?

Heb je zin om in je ziel een heel rondje te rijden?

Klik dan op Ja doe mij ook maar een heel rondje.