Koersvast in je leven met kerstmis

Bijna vergeten stoofpeertjes op te schrijven.

Ik laat ze liefdevol pruttelen in rode wijn, port, vanille en kaneel.

Als ze gaar zijn, zet ik ze rechtop staand op een gouden bord.

Tuurlijk, hartstikke nep goud, kost niks en lekker veel effect.

Het kookvocht reduceer ik tot de helft.

Dan wat maizena erbij.

Met dit de-bek-vol-smaak lak ik de peertjes.

Droogt mooi glimmend op.

Feest voor het oog!

Mijn twee halfbroers komen met de kerst bij me eten.

Eigenlijk hebben we niet zo veel met elkaar.

Dachten we.

Afgelopen zomer ben ik bij de oudste langs geweest.

Toen ik aanbelde opende hij de voordeur.

Ineens realiseerden we ons, dat we elkaar al zo lang kenden.

Zevenendertig jaar.

Het ontroerde ons allebei.

Twee maanden later kwam de jongste met zijn vrouw langs.

We hebben gewandeld, gepraat, gelachen en een traantje weggepinkt.

Zo door de jaren heen zien we veel gezinnen uit elkaar vallen.

Wij hebben besloten voor anders.

Voor samen.

Ze komen met zijn negenen bij me eten.

Op tweede kerstdag zijn we even één.

Dus bestaat het voorgerecht uit één hoofdelement.

Heb mooi grasgevoerd scharrelvlees gekocht waar ik soep van ga trekken.

Kunnen ze er zelf verse kruiden op doen, croutons en een scheutje madeira.

Zij komen met drie zonen uit hun gezin van herkomst.

Mijn zus en ik komen uit ons gezin van herkomst.

Het zijn twee gezinnen van herkomst.

Twee verschillende systemen.

Vanavond even samen.

Dus verschijnt het hoofdmenu telkens in tweetallen op tafel.

Twee vleesgerechten:

Oma’s stoofpot van scharrel sucadelapjes met wijn, spekjes en wat kruidkoek.

Runderspareribs van Ierse runderen, ga ik de dag ervoor marineren.

Twee groentes:

Sperzieboontjes met wat vers gemalen nootmuskaat.

Cherrytomaatjes gebakken met paarse ui en een beetje klein gesneden ansjovis.

Voor de insiders: dit is zó umami!

Zeg maar hemels.

Twee zetmeel producten:

Gebakken aardappeltjes met rozemarijn en knoflook.

Risotto met bouillon, witte wijn en paddestoelen.

Twee salades:

Courgettespaghetti met granaatappel en frambozendressing.

Frisse bladsalade met tomaatjes, zwarte olijven, komkommer en lekker veel verse basilicum.

Twee sauzen:

Rode wijnsaus.

Romige champignonsaus.

Twee side dishes:

Cranberrycompôte.

De glanzend gelakte stoofpeertjes.

Het dessert wordt een ijsbombe.

De knaller van de avond.

Vanille-ijs, kaneelijs, frambozensorbet en chocolade-ijs in laagjes.

Met goudgele amandelsnippers aan de buitenkant.

En een heus kroontje.

Koffie, likeurtje en bonbons bij de koffie.

Nee, het gaat niet om het eten zelf zeggen ze.

Dat zie ik anders.

Liefdevol koken is zeggen dat ik om je geef.

Het gaat om het samen zijn.

En als het super lekker is, dan helpt dat wel enorm toch 🙂 ?

Komende week wordt druk.

Nog even stofzuigen, dweilen, alles opgeruimd.

Boodschappen doen plannen wanneer wat te bereiden.

Hoe zorg je ervoor dat je jezelf niet verliest in december?

Gewoon lekker dicht bij jezelf blijven; hoe doe je dat?

De komende oefening is kort en krachtig. 

Het helpt je koersvast in je leven te worden. 

En koersvast in je beroepsleven. 

Neem een kwartiertje de tijd.

Doe je mobieltje even uit.

Zorg dat je eventjes niet gestoord wordt.

Stel jezelf in een cockpit voor van een vliegtuig.

Zodra een vliegtuig aan de landing begint, draaien de motoren minder hard.

Het is even fluisterstil in de cockpit.

Je hoort alleen je eigen ademhaling en de wind.

In de verte zie je een landingsbaan.

Het is jouw landingsbaan.

Dat is je levenspad.

Helemaal aan het einde van je levenspad bevindt zich je levensopdracht.

Dat is je missie.

Dat is wat je in dit leven komt leren.

Als je weet wat je in dit leven komt doen, ga je zien wat je in je beroepsleven gaat doen.

Dan is je werk het verdienmodel van je ziel.

Opdat je met hart en ziel werkt.

Anderen aansteekt en inspireert met je passie.

Soms, als je even stil bent in jezelf, heb je een ingeving.

Of je voelt iets aan.

Of ineens weet je het.

Dat is je intuïtie.

Het is de Adem van de Geest.

De fluister van God.

Achter je.

Het intuïtieve steuntje in je rug.

Als je iets gaat doen wat niet correspondeert met je levensopdracht, voel je geen ruggesteun.

Als je eigenwijs bent en toch doorgaat, heb je telkens pech.

Geluk of pech hebben, toeval, het zijn allemaal appjes van God.

Om je te laten weten of je wel of niet goed bezig bent.

Daar in de cockpit bevind je je even in een andere dimensie.

Het is de dimensie waar je vandaan komt.

En waar je ooit weer terugkeert.

Daar in die dimensie is er altijd warmte en liefde.

Je komt uit liefde, bent gecreëerd op een moment van liefde en op enig moment keer je weer terug naar volledige liefde.

In de tussentijd kom je hier op aarde iets doen en leren.

In het aardse bestaan wordt liefde en warmte gesymboliseerd door je moeder.

Plaats haar gemakshalve tijdens deze oefening links van je.

Daar in die dimensie is er altijd groei en vooruitgang.

Het universum breidt nog steeds uit.

Er is altijd groei.

In het aardse bestaan wordt groei en vooruitgang gesymboliseerd door je vader.

Plaats hem gemakshalve rechts van je.

Nu heb je een nieuw kompas.

Als je elke dag even een paar minuutjes voor deze oefening neemt, kun je je ziel elke dag even opladen.

Het zorgt ervoor dat je met alle kerstdrukte toch bij jezelf blijft.

Ik wens je een liefdevolle kerst.

Wees samen.

Bodo

P.s. zin in meer koers?

Klik dan op koersvast.