Kansen scheppen
De masterclass was anderhalf jaar geleden.
Nurdy vond ik hem.
En hij mij arrogant.
Soms knettert `t gewoon tussen 2 mensen.
Twee maanden later had hij de rekening nog niet betaald.
Je snapt, dat ik the cutest mail ever stuurde.
Hakte er lekker in bij Paul.
Hij mailde pissed retour dat ie al betaald had.
OMG, duuuhhh, dom blontje doet administratie.
“Het spijt me verschrikkelijk” mailde ik, maar ik weet dat hij er een kudtgevoel aan overhoudt.
Ik voegde eraan toe:
Dankjewel Paul en excuus voor het ongemak en de negatieve energie die dit oplevert.
Half jaar geleden komt ie weer naar een masterclass.
“Keee dan, deze cursist heeft cojones” dacht ik.
Nu knetterde niet meer tussen ons, maar het knisperde nog stevig.
In de pauze kwam hij naar me toe.
Dat ik soms wel erruuggg kort door de bocht ben.
Een beetje beschaamd geef ik dat bedekt toe.
Na de zomervakantie neemt hij contact met me op.
Hij solliciteert zich suf, dat lukt telkens niet en dat issie spuugzat.
Zevenenveertig is hij, hij wil nog 20 jaar een leuke en lekker betalende loopbaan.
Dat ie overweegt meerdere trainingen te volgen.
Hij vraagt het heel tactisch, maar of ik dan wel een beetje normaal tegen hem wil doen?
Iemand wakker schudden
Soms is dekbedopschudder mijn functie leg ik uit.
Maar ik hoef er inderdaad niet altijd bij te brullen als een orkaan.
Hij is vertegenwoordiger.
Een rotsblokje meer of minder op zijn pad boeit hem weinig.
Als een klant wat moeilijk doet, luistert hij met oprechte interesse.
Even stilte.
Dan stelt hij een vraag aan de klant die echt anders is.
Zo’n vriendelijke vraag die je echt niet ziet aankomen.
Paul is een man van kleine, bescheiden gebaren.
Bonken op de deur is niet zijn taal.
Eerder een vriendelijk klopje of een grappig roffeltje.
Op de één of andere manier doet hij dat zo uitnodigend dat ze er bijna allemaal op ingaan.
Paul heeft een bijzondere gave.
Alleen kan die gave nu even niet optimaal stromen.
We gaan op onderzoek uit.
Wat blokkeert zijn gave?
Ik vraag hem zijn vader op te stellen.
Asssss `t em raakt, da-aa-aaannn stotterrrtttttt ie een b-be-bee-beeetttje.
“Hhhooeoeeeee bedoel je” vraagt hij?
“Gewooon een andere c-cc-ccc-ccccccccursist vragen en o-oo-oooppppstellen als mijn vader?”
Precies.
Ik geef hem tijd en ruimte.
Paul stelt iemand op voor zijn vader.
En iemand voor zichzelf.
De relatie met de vader weerspiegelt vaak de relatie met de buitenwereld en werkgevers.
Voordat ik het in de gaten heb, stelt hij nog een representant op.
Ik vraag aan Paul wie die tweede man is.
“Mijn grootvader” zegt hij.
“Soms weet ik niet wie mijn echte vader is”.
“Ik houd van allebei”.
Het is amper aan te zien.
Het is wat het is en dat dien je te aanvaarden.
Tegelijkertijd is het haast onmogelijk om er met liefde en vrede naar te kijken.
Zowel vader als grootvader hebben elk op hun eigen manier en sterke positieve invloed op Paul gehad.
Hij houdt van allebei.
Het moeilijkste aankijken is soms amper uit te houden, maar het meest helpend.
The magic
“This is your job Paul” zeg ik tegen hem.
Misschien heb je eerst een paar weken of maanden nodig om dit in zijn volheid aan te kijken.
Na een week of wat is er paniek in de hut.
Positieve paniek.
Hij ziet zijn droombaan staan op een vacaturesite.
Belde even kreeg ‘toevallig’ de directeur himself aan de lijn.
Ze pratten even.
U bent precies wat ik zoek zei de directeur.
Als je durft aan te kijken wat amper aan te kijken valt, dan schept je de beste kansen.
Zo werkt kansen scheppen met familieopstellingen.
Cheers,
Bodo
P.s. 1: Wil je ook je eigen kansen scheppen met familieopstellingen?
Dat kan in één dag.
Klik op Kansen scheppen met familieopstellingen.
P.s.2: Paul heeft in het echt een andere voornaam.
Ik heb hem eerst gevraagd of ik een blog mocht schrijven, gebaseerd op zijn casus.
Hij is ok met dit artikel.
“Had nog wel persoonlijker en confronterender mogen zijn” zei hij.