Ik mag het niet zeggen
Ik mag het niet zeggen
Wat ik vooral niet van thuis uit heb meegekregen, is samen en Rijna juist wel. Had ik maar eerder familieopstellingen en systemische coaching gekend; ik had het broodnodig.
"Doe nou niet" zegt ze tegen me en ik houd wijselijk mijn kaken op elkaar. Ik mag het niet zeggen van Rijna, maar het jeukt me aan alle kanten. Sorry, ik word besprongen door een kilo systemische vlooien en die jeuken als de neten.
Eigenlijk vind ik de vriendschap tussen Rijna en mij heel apart, want wat ik vooral niet van thuis uit heb meegekregen en zij juist wel, dat is samen. Had ik maar eerder familieopstellingen en systemische coaching gekend; wat had ik het nodig!
Wat mijn vader van zijn thuis heeft meegekregen is de hel op aarde. Wat moet het ziels- en tenenkrommend zijn om je ouders op je sterfbed het huis uit te schoppen, omdat ze met een voorstel komen dat nog erger is dan levend verbrand worden in het crematorium.
De ouders van mijn moeder vond ik schatten van mensen. Daar dacht mijn lieve moeder wat genuanceerder over, omdat ze speciaal uit Bonn kwamen en dan meteen 6 weken lang bleven logeren. Dan werd ons huis eerder een kuuroord en ontwenningsklinkiek waar mijn moeder met haar stiekeme partner Don Sandeman van de sherry zwaar de pé over in had.
Als mijn Duitse oma en opa er waren, draaide de sfeer thuis 180 graden om. Dan was er warmte en vooral rust + reinheid + regelmaat. Ooohhhh wat genoot ik daarvan. Dan kon ik mijn batterij weer een beetje opladen.
Maar weet je wat het is? De vaatwasmachines van toen hadden slechts een draaiknop en mijn lieve omi draaide die knop net als bij een safe een paar keer links- en rechtsom, waardoor de vaatwasser het begaf. Dan vloekte niet alleen mijn moeder, maar ook mijn vader. Maar alleen een kerst met deze opa en oma was een echte warme kerst, ook al was het buiten ijs- en ijskoud.
Dan was er even een paar weken een warm, ontspannend en opladend samen in huis, wat ze helaas weer met zich meenamen naar Duitsland.
En al die tijd mag ik van Rijna niet precies tegen zeggen wat we gaan doen.
Je snapt zeker wel, dat ik met zo'n verleden wat onrust en ADHD in mijn systeem heb zitten, wat ik nu als trainer en caoch inzet als wakker schud energie.
Maar in zo'n gesprek met Rijna dan voelen we allebei aan ons water dat we iets super bijzonders te pakken hebben en dan ... uhmmm dan gijzelt mijn ADHD eventjes mijn ziel. Dat ziet ze dan, waarna ze me vraagt om mijn bekkie dicht te houden.
En dat doe ik dan, want anders gaat het samen tussen Rijna en mij stuk.
Samen.
Ik heb het samen vooral niet van mijn ouders meegekregen. Da's niet zo gek, want zij hebben het ook niet van hun ouders meegekregen.
En toch is er een heel stevig samen ontstaan in de vriendschap tussen Rijna en mij,. Trouwens in meerdere van mijn vriendschappen.
Dat samen groeide in Nederland na WO-II als kool en Corona hakte er een gat in. Sindsdien brokkelt het samen steeds verder af.
Is er een tegengif?
Is er een tegengif tegen wegkijken als op straat iemand beroofd wordt?
Is er een tegengif als de manager op de werkvloer vele levens negatief beïnvloedt?
Is er een tegengif tegen 4 kabinetsleden die niet verder komen dan schelden, schoppen en slaan?
Is er een tegengif tegen een dolgedraaide Amerikaanse president?
Is er een tegengif tegen onverschilligheid?
Ja dat is er!
Ontdek het op onze masterclass en klik op
💪 ❤️ 👉 Wat is het grote tegengif tegen boosheid, elkaar stuk maken en onverschilligheid? 👈 ❤️ 💪
We zien je graag,
Bodo (en ook Rijna)