Helpt een familieopstelling tegen misselijkheid vraagt ze?
Kreeft is ze.
Veel kreeften willen soms shinen en soms cocoonen.
Ja ik zit soms in mijn leven wat te truttebollen zegt ze.
Oh zeg ik, mijn leven is een toonbeeld van rust, reinheid en regelmaat.
Mijn bijnaam is Mister Excel.
We schieten samen in de lach.
En zeg ik, bij mij gaat alles vanzelf.
Ze zet grote ogen op.
Yeah right zeg ik.
Gelukkig gaat bij mij alles in 1 keer goed.
Lieve Chantal, life sometimes just sucks.
Iedereen wil gladjes door het leven glijden.
Maar dan leer je niets.
Pijn maakt milder.
Gladheid creëert luiheid.
En een Botox leven zoals op Facebook.
Zullen we het vergrootglas op je getrut leggen?
Vertel, wat is er aan de hand?
Ik heb van die opvliegers zegt ze.
Nee niet die.
Emotionele opvliegers.
De emoties zitten me zo hoog.
En ik heb last van boosheid.
Dan hoeft dat niet zo te zijn, maar ik voel me snel aangevallen.
Geen idee, maar soms kan ik haast iemand wel aanvliegen.
Ja ik heb een poosje bij de psych gelopen en heb wat afgejankt.
Welcome in the Kleenex room dacht ik bij het naar binnen gaan.
Maar heeft weinig geholpen.
Ik ben nog steeds emotioneel incontinent en opvliegerig.
Ik vraag naar verliefd, verloofd, getrouwd, huisje, boompje beestje?
Chantal heeft een dochter van 25.
Ze is gescheiden en heeft meerdere relaties gehad.
Nu heeft ze sinds 2 jaar weer een relatie-achtig iets.
Werk gaat goed.
Ze werkt bij een gemeente.
Op dat gebied heeft ze rust in de hut.
Zullen we bij het begin beginnen vraag ik?
Wil je alsjeblieft 2 stoelen voor je ouders in deze trainingszaal neerzetten?
Als vanzelf zakt ze met haar energie.
Ze zet eerst een stoel voor vader neer.
Zijn stoel kijkt ons recht aan.
Een meter daarachter plaatst ze een stoel voor moeder.
Tikje naar links gedraaid.
Moeder kijkt vader niet vol in de rug aan maar half.
Ik vraag Chantal naast me te komen zitten.
We zeggen niets.
De stoelen komen tot leven.
Vader zei niet veel zegt Chantal.
Je was altijd een moeilijk kind, jij altijd met je vragen!
Je broer en je zus doen wel ‘gewoon’!
Vader heeft trouwens wel aan mijn zus gezeten vertelt Chantal.
En ze rebbelt snel verder.
Ho.
HO!
Say what?
Ik zwijg.
Wil het tempo vertragen.
Wil je dat nog een keertje herhalen vraag ik?
“Mijn vader heeft aan mijn zus gezeten”.
Ik zwijg nogmaals.
Ik vraag Chantal om de stoel van vader uit de trainingsruimte te verwijderen.
Dat doet ze en ze komt weer naast me zitten.
Merk je verschil vraag ik?
Ja zegt ze, heerlijk deze rust!
Dit is zoals het zou moeten zijn zeg ik.
Wil je dit inademen?
Helemaal inademen, tot ion elke vezel?
Wil je deze rust en veiligheid in je lichamelijke en emotionele geheugen opslaan?
Zullen we vaders stoel weer naar binnen halen?
Voel je het verschil vraag ik?
Ja zegt ze, eigenlijk is het paniek.
Precies zeg ik.
Wil je dus gewoon vertrouwen op de signalen van je lichaam vraag ik?
Na een poosje vraag ik haar om die ene zin nogmaals te herhalen.
En ik vraag haar om het gebeurde daarna in te ademen.
Nee man!
Die smeerlapperij vraagt ze?
Ja.
Het is al gebeurd.
Dat kun je niet meer veranderen.
Het plakt al aan je.
Op die manier hoort het al bij je.
Het is zo weerzinwekkend, dat je het al een leven lang zit te blocken.
Daarom kunnen vele emoties niet zakken.
En dus blijven veel emoties hoog zitten.
Wil je die zin nu nog een keertje uitspreken . . .
. . . en het gebeurde daarna inademen?
_ _ _
Nu ontstaat er rust.
Zullen we een stapje verder gaan vraag ik?
Wil je een stoel voor je oudere zus opstellen?
Ze plaatst die stoel rechts van moeders stoel.
Ik licht toe, dat ze nu eigenlijk op de partnerplek van moeder staat.
Naaah zegt Chantal.
Die 2 zijn inderdaad 4 handen op 1 buik.
Soms weet ik niet wie nou wie opvoedt.
Volgende stap vraag ik?
Dan mag je een stoel voor jezelf opstellen.
Ze plaatst haar stoel links achterin de trainingszaal.
Ver weg.
Ik vraag haar om plaats te nemen op haar eigen stoel.
Ik zie dat ze in elkaar krimpt.
Helpt een familieopstelling tegen misselijkheid vraagt ze?
Kun je het inademen vraag ik?
Dat gaat met horten en stoten.
En schokgolven van misselijkheid.
Ineens is het weg.
Dan is er rust.
Oh werkt dat zo vraagt ze?
Ja dus.
Mijn belangrijkste taak als coach is om veiligheid voor jou te creëren.
Zodat ik je zeg maar aan beide oren kan beetpakken.
Omhoog til.
In kleine gedoseerde stapjes met een familieopstelling in het trauma laat zakken.
Opdat je alles inademt.
Zodat het in jouw systeem de juiste plek vindt.
De plek van vrede.
Blijf nog even zitten vraag ik.
Je mag je ziel dankjewel zeggen vraag ik haar.
Je ziel heeft je naar een veilige plek gedirigeerd.
Ver weg van dit alles.
Dat is de beste en de meest veilige plek.
Daardoor ben je veilig.
Dus ik mag meer op mijn ziel vertrouwen vraagt ze?
Dat wordt hoog tijd Chantal!
Maar …
Alles heeft een prijs.
Deze veiligheid daar hangt wel een prijskaartje aan.
Er is nu afstand naar tussen jou en moeder.
Daarmee is er afstand tussen jou en degene die je het leven heeft geschonken.
Er is afstand tussen jou en warme veilige relaties.
Vandaar dat gedoe met je relaties.
Als je het leven hebt geschonken aan je kinderen en je hebt hen warmte en veiligheid bezorgd, dan heb je het super goed gedaan!
Nog een laatste stap vraag ik?
Dan mag je nog een stoel neerzetten voor je jongere broertje.
Ze plaatst de stoel links achter van moeder.
Tussen Chantal en haar vader in.
Jeetje zegt ze, hij is een beetje het sukkeltje van de familie.
Hij haalt het bloed onder mijn vaders nagels vandaan.
Zodoende heeft hij aardig wat klappen gekregen.
Dat is de beste manier, om vaders aandacht af te leiden.
Minder aandacht voor jou en meer voor je broertje.
Wil je hem in jezelf dankjewel zeggen?
Ik heb tijdens de opstelling een paar foto’s gemaakt.
Die app ik je ok?
Dan kun je het thuis nog een keertje door je heen laten gaan.
Ben jij ergens misselijk van?
Join the club, velen hebben dat wel een beetje.
Alleen niet iedereen loopt ermee te koop.
Misschien is een familieopstelling tegen misselijkheid ook iets voor jou?
Wil je meer innerlijke helderheid?
Wil je je ziel net wat meer omarmen?
Opdat je ziel nog meer van jou kan houden?
Klik dan op stop de misselijkheid.
Mag privé zijn.
Mag in je loopbaan zijn.
Can be anything.
Je kunt dat waar je tegenaan loopt opstellen.
Dat geeft minder ellende.
Meer liefde.
En vooral meer vrede.
Welkom op de opstellingen-proeverij.
Cheers, Bodo