De ziel neemt helder waar

De ziel neemt helder waar

Heb je dat ook weleens bijtende gevoelens?

Zo van "Ik ben op de verkeerde plek".

Het is wat je mond zegt.

Je hoofd beaamt het.

Je gevoel schreeuwt mindfuck!

Ik ben nu in Nieuwegein.

Thuis gebeurt er van alles.

Onze puber loopt vast in zichzelf.

Heeft een mega loyaliteitsconflict met waar hij hoort of wil zijn.

Bij een vast lopen gaat hij steeds meer doen wat tegen de regels is. 

Dit is een proces van een aantal weken.

Vaak vraag ik mij in zo'n proces af:

Hoe doe ik dit als moeder?

Hoe verhouden we ons qls ouders naar dit onderwerp?

Wat is de juiste reactie?

Steeds meer weeg ik mijn woorden.

Loop op kousevoeten door het huis.

Ontploffen van mijn kant is een no go.

Stemverheffing kan alleen als ik blijf fluisteren.

In het toelaatbare mag dit. 

Het hoort dit bij een gezonde puberontwikkeling.

Wat voel ik vaak mijn onmacht.

Het willen helpen.

Het keren.

Soms lukt dit met een goed gesprek.

De volgende keer is de magie daarvan uitgewerkt. 

Moet ik op zoek naar de nieuwe draaiknop.

Was deze puber nog maar net zo groot als onze kleuterpuber.

Die pak ik onder de arm 

Draag hem naar een time-out plek.

Pubers laten zich niet dragen.

Laat staan sturen.

Onrust.

Vreselijke niet te duiden onrustige kuiten dragen mijn benen.

In de trein naar Nieuwegein zorg ik voor lawaai in het stiltecoupé.

Elke verzitting stomp ik met mijn been tegen de klep van de metalen prullenbak.

Mijn hoofd heeft bedacht dat dit net als vorige keer wel zal gaan over vertraging.

Mijn gevoel trekt weer aan de bel als de trein op tijd vertrekt.

Nee hoor, geen vertragingen vandaag.

Ik stap zelfs een halte eerder uit.

Ik weet dat Bodo een klant heeft.

Misschien loop ik storend naar binnen.

Weer een mindfuck.

Koffie, settelen, tas uitpakken.

Zo verdwijnt de onrust wat naar de achtergrond.

Eindelijk kan ik een beetje ontspannen.

Voelen de kuiten niet meer zo vol in beweging.

Als de blaas ook is geleegd, verdwijnt onrust naar de achterkwabben in mijn brein.

Zoals elke keer wordt ik van `t aanrecht verbannen en mag ik alleen tafel dekken.

Bodo kookt een overheerlijke maaltijd.

Even het thuisfront appen dat ik veilig ben aangekomen.

De Kleuterpuber is heerlijk los gegaan.

ik mis mijn mama.

jij bent stom papa.

Als onze Fries boos is, spreekt hij ons met de Hollandse titel aan.

Even knaagt het als ik `t hoor.

Ben ik dan toch niet op mijn plek?

Ben ik een ontaarde moeder als ik Nieuwegein slaap?

Hoor ik wel op deze manier mijn geld te verdienen?

Ik duw `t weg. 

Geniet van de zalm.

Even uitbuiken. 

Even een moment van poetsen en de ruimte klaar maken voor de groep van morgen.

Onder `t gedweil denk ik aan mijn ontaarde moeder zijn.

Of het gevoel kan kloppen dat ik op de verkeerde plek ben?

Met hoofd kan ik daar volmondig ja op zeggen.

Met hoofd kan ik bedenken hoe de kinderen mij missen en ik hen.

Met hoofd kan ik manlief missen.

Kan ik bedenken wat ik thuis allemaal nog kan dweilen.

Met gevoel weet ik Mindfuck!

We hebben in december uitvoerig als gezin met elkaar gesproken over de situatie.

Over hoe we `t dit jaar in ieder geval tot de zomer gaan aanvliegen.

Zoals dochterlief zei: je bent een leukere moeder als je naast ons nog anderen mag helpen. 

Dus ga maar snel.

Vorig jaar hebben we de kinderen een keertje meegenomen naar Nieuwegein. 

Gekeken hoe ik werk.

Waar ik dan slaap.

Ze vinden het heerlijk als ik weg ben want dan krijgen ze van papa iets wat ik niet zo lekker vind; patat.

Zo is het een feestje.

Glimlachend ga ik weer naar de WC.

Het prachtige gesprek met onze kleuterpuber schiet me weer te binnen.

Samen liggend op 1 kussen.

Onze hoofden dichtbij elkaar.

Heel voorzichtig doet hij mijn bril af.

Het teken dat ik even heel dichtbij mag komen.

We doen een verhaaltje uit de duim nadat hij heeft verteld over het mooiste van zijn dag.

We zingen even heel hard.

Nu komt het  mooiste verhaal zegt ie.

Mem.

Ja kerel.

Mem ik kijk in je ogen.

Ja dat zie ik, fijn hè?

Ja ik zie dan heel veel.

Oh en wat zie je dan?

Dat je mij gaat missen. 

Als je weg bent werken met Bodo.

Wat goed van je. 

Het klopt, ik mis jullie dan altijd een beetje.

Je gaat toch.

Ja ik ga wel.

Is wel goed mem. 

Ik zie nog veel meer.

Dat je terug naar huis komt voor een kroep.

Dat klopt ook. 

Ik vind het heerlijk kroepen als ik thuis kom.

Wat mooi dat jij dat in mijn ogen ziet.

Ja en ik zie dat het hoort bij je verdrietige.

Ik zie ook blij in je ogen.

Want he bent blij met ons allemaal en werken met Bodo in Nieuwegein.

Ja dat klopt ook.

Mem er is nog meer in je ogen wat heel blij maakt. 

Het mooiste.

Even is ie stil kijkt indringend in mijn ogen.

Je hebt heel veel engelen in je ogen.

Ja mem, heel veel engelen die voor je zorgen en altijd bij je zijn.

Ik kijk graag in je ogen, dan kan ik lekker gaan slapen.

Zo. 

Alles is klaar, schoon, fris en fruitig.

Koffie zetten en ff zitten.

Alles is voorbereid voor de masterclass. 

Gaan we de cursisten helder leren waarnemen.

Want de ziel neemt helder waar. 

Hoe precies?

Klik op De ziel neemt helder waar.

Met liefs,

Rijna