De thee brengt troost in de opstelling.
Weet je wat het is zegt ze?
En ze gaat los.
Dit is trouwens het vervolg op “ Met liefde pak ik het kunstgebit van vader uit de toiletpot“.
Zeg maar deel 2.
Ze vertelt het hele verhaal.
Dat ze misbruikt is door haar vader.
Vanaf dat ze pakweg 4 was.
Tot haar 16e jaar.
En alle hulpverleners vragen het, dus ja met alles erop en eraan.
Hij heeft er stevig opgezeten.
Hij heeft overal aangezeten.
Hij heeft overal in gezeten.
Ik schrik.
En besef dat als ik haar dat merken, dat ik dan van haar ruimte vraag.
Bovenal heeft ze ruimte nodig.
Ik laat haar vertellen.
Als ze uitgepraat is, houd ik de energie rustig.
Een welkome energie.
Ik vraag of ze nog een kop thee lust?
Daarmee vertraag ik het tempo.
De aanloop in de opstelling.
De thee brengt troost in de opstelling.
Er wordt stevig in haar ziel geroerd.
Ze roert in haar thee.
Volop zieleroerselen.
Klaar voor de volgende stap?
Jawel hoor zegt ze.
Ik vraag haar om 2 stoelen op te stellen.
Voor elke ouder één.
Dat valt haar zwaar.
En er komen nog meer verhalen los.
Over de wasmachine.
Als moeder in de gaten kreeg dat vader het weer op zijn heupen kreeg, stuurde ze Femke naar de zolder.
Femke heeft namelijk broers en zussen, dus er is altijd was die moet draaien.
Wil je de wasmachine even aandoen vroeg moeder dan.
Femke ging dan naar de zolder.
Ze is de oudste van alle kinderen.
Als ze weigerde, zou haar jongere zusje de klos zijn.
Vader had trouwens boosheidsaanvallen.
De kids hebben de nodige klappen gehad.
De sex luchtte hem op.
Dan konden ze daarna als happy family samen een eindje gaan rijden.
Hoe kun je me hiermee helpen vraagt Femke?
Want het is niet om aan te zien.
Gewoon in de opstelling staan is te zwaar.
Maar de beelden gaan niet van mijn netvlies af.
In rustig tempo leg ik e.e.a. uit over de bewegingen van de ziel.
Over de aanvallen en verdedigen.
Dat zijn de bewegingen naar voren en naar achteren.
Over steun of grenzen zoeken.
Dat zijn de bewegingen naar links en naar rechts.
Over arrogantie of opgeven.
Dat zijn de bewegingen naar boven en naar beneden.
Dan is er nog een beweging.
Namelijk géén beweging maken.
Dat je aankijkt wat er in je opkomt.
Dan ben je even de Boeddha in jezelf.
Je mag boos zijn over wat er gebeurd is.
Je zou willen dat het niet gebeurd is.
Maar het is wel gebeurd.
Je hoeft niet goed te keuren wat er gebeurd is.
Sterker nog, in dit geval had je moeder of had je aangifte moeten doen.
Maar je kunt wel accepteren dat het bij je hoort.
Gemeen hè vraag ik?
Uhum?
Mag ik nog gemener zijn vraag ik?
Jawel zegt ze.
Als je het kunt omarmen wat er gebeurd is, dan kun je wellicht andere mensen gaan helpen die soortgelijke dingen hebben meegemaakt.
Ja ik zeg soms gekke dingen hoor.
Dat wordt Femkes huiswerkopdracht.
Om het gebeurde met haar geestesoog aan te kijken.
Maar dat ze er aan de binnenkant niet door in beweging komt.
Dat je je er niet nog langer door laat opnaaien.
We schieten samen in de lach.
Stomme humor dit.
Haha.
Lekker morbide.
Mag wel hoor zegt ze.
Weet je wat stom is zegt ze?
Nou vraag ik?
Ze vertelt dat ze haar ouders tot op het laatst verzorgd heeft.
Hoeveel liefde kan een mens in zichzelf hebben vraag ik?
Blijkbaar veel zegt ze.
En ze vertelt over de laatste dagen van haar vader.
Toe zat hij in een bejaardentehuis.
En ze vertelt over het kunstgebit van vader dat in de plee viel.
Dat zij er dan weer uitviste.
Om vader te plagen spoelde ze het niet af.
Kon ze weken binnenpret om hebben.
Ik durf eindelijk weer wat te lachen zegt ze.
Tussen de depri buien door vraag ik?
Uhum zegt ze.
Zou je het durven vraag ik?
Wat dan vraagt ze?
Mag ik rechtsreeks zijn vraag ik?
Jawel zegt ze.
Wellicht een tikje grof vraag ik?
Uhum zegt ze.
Dat het gewoon fucking goed met je gaat?
Ze schiet in de lach.
Wat ben jij erg zegt ze.
Wat jij hebt meegemaakt is veel erger zeg ik.
En het vertelt precies waar jouw leven over gaat.
You got fucked.
En het is de clou dat het fucking goed met je gaat.
In positieve zin.
Je bent zo sterk geef ik haar terug.
En je zit bomvol met liefde.
En met geduld.
En compassie.
En je ziet er gewoon goed uit.
Gewoon een hele dikke vette wauw!
Ik zag laatst een jurk hangen vertelt Femke.
Maar dat vind ik dan weer overdreven zegt ze.
Inmiddels heb ik tientallen vrouwen begeleid met een soortgelijke historie.
Vaak maken ze zich onopvallender of lelijker dan nodig.
Zodat ze niet meer te grazen genomen worden.
Ja dat herken ik wel zegt Femke.
Mag je raden wat ik je als huiswerk wil meegeven?
Ooohhh neeeeee zegt ze.
Ooohhhh jaaahhhhh zeg ik.
En jij?
Is er nog iets waarover jij in de thee zou willen roeren?
Zou je durven?
Om het aan te kijken?
De Masterclass Opstellingen is er speciaal voor jou!
See you there.
Met liefde.
P.s. Volgende week weer een vervolg over Femke.